Wartość przedmiotu zaskarżenia określona przez skarżącego z naruszeniem reguł wynikających z art. 19-24 k.p.c. nie jest wiążąca dla oceny dopuszczalności skargi i podlega sprawdzeniu przez sąd drugiej instancji na podstawie art. 25 § 1 k.p.c.
W postępowaniu sądowym sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, które ma charakter odwoławczy i kontrolny, postępowanie dowodowe ogranicza się do sprawdzenia zgodności z prawem decyzji wydanej przez organ rentowy. Badanie takie jest możliwe tylko przy uwzględnieniu stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili wydania decyzji, a więc w chwili ustalania prawa do świadczenia przez organ rentowy
Związek zawodowy nie uchroni przed zwolnieniem pracownika samorządu, który miał możliwość przejścia do nowo stworzonego wydziału.
Pojęcie 'innej osoby, której praw i obowiązków dotyczy zaskarżona decyzja' nie zostało natomiast zdefiniowane w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Z określenia tego podmiotu, użytego w art. 47711 § 1 k.p.c. wynika, że chodzi o osobę, na której sferę prawną zaskarżona decyzja oddziałuje bezpośrednio, przy czym jest to podmiot inny od ubezpieczonego oraz od zainteresowanego. Podobnie jak ubezpieczony
Wypłata na rzecz pracownika za pranie odzieży roboczej nazwana w § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ekwiwalentem nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne także wtedy, gdy jej wysokość została określona w stałej kwocie
1. Obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy mają charakter bezwarunkowy w tym sensie, że obciążają pracodawcę niezależnie od sposobu spełniania świadczenia przez pracownika i dlatego pracodawca nie może się uwolnić od odpowiedzialności za ich naruszenie zgłoszeniem zarzutu, że również pracownik nie dopełnił obowiązków z zakresu BHP. Ewentualne zaniedbania pracodawcy w odniesieniu
Z tytułu naruszenia obowiązku, o którym mowa w art. 84 ust. 6 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych odpowiedzialność płatnika nie może obejmować okresu dłuższego niż 3 lata, w którym ubezpieczony pobrał nienależne świadczenia z ubezpieczeń społecznych (art. 84 ust. 1-3, ust. 6 tej ustawy). Za naruszenie obowiązku o którym mowa w art. 84 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń
Ocena zachowania osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą w kontekście przyczyn opóźnienia w zapłacie składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe powinna być dokonana z uwzględnieniem zawodowego i profesjonalnego miernika staranności.
Pojęcie stanowiska pracy nauczyciela mianowanego należy interpretować zgodnie z art. 42 Karty Nauczyciela, a więc odpowiednio do ujętych w tym przepisie stanowisk nauczycielskich w różnych typach szkół. Co do zasady pojęcia stanowisko nie można utożsamiać ze stanowiskiem nauczyciela posiadającego kwalifikacje związane ze szczegółowo określonym przedmiotem nauczania, gdyż przydział godzin nauczania
Osoba, która zajmowała stanowisko kierownicze, po przywróceniu przez sąd do pracy może otrzymać posadę szeregowego urzędnika, jeśli cały jej wydział został zlikwidowany.
Art. 21 ustawy o pracownikach samorządowych przewiduje możliwość jednostronnej zmiany treści stosunku pracy w zakresie stanowiska pracy, która nie jest oświadczeniem woli, lecz poleceniem (służbowym).
Przepis art. 61 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń nie znajduje zastosowania do renty nabytej na podstawie art. 57 ust. 2 i następnie utraconej.
"Oznaczenie" dzieła następuje pierwotnie - już w trakcie układania postanowień umownych, gdyż dzieło jest wytworem, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. Biorąc to pod uwagę, w przypadku umowy o dzieło "autorskie" w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w postaci
Odbycie przez funkcjonariusza przed dniem 2 stycznia 1999 r. zasadniczej służby wojskowej nie oznacza pozostawania w służbie przed tą datą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu
Prawo ochrony, wynikającej z art. 32 ust. 9 ustawy o związkach zawodowych, pracownik nabywa już pierwszego dnia pełnienia funkcji związkowej w ponadzakładowej organizacji związkowej, z którą łączy się zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy. Odnosi się to również do pierwszego dnia pracy, po restytucji stosunku pracy, na skutek wyroku przywracającego do pracy. Nie narusza prawa wypowiedzenie umowy
Postanowienia pakietu socjalnego zawartego przez inwestora ze związkami zawodowymi, działającymi jedynie w prywatyzowanej spółce, mogą obejmować pracowników spółek zależnych, które nie były stronami tego porozumienia.
Samowolna odmowa stawienia się pracowników do dyspozycji pracodawcy w celu wykonywania pracy ze skutkiem faktycznego i nielegalnego zerwania stosunków pracy, choćby podjęta w celu przymuszenia pracodawcy do wykonywania jego obowiązków wobec pracowników, może być oceniona jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.), jeżeli pracownicy nie skorzystali z legalnych sposobów
1. Osoba lub organ zarządzający jednostką organizacyjną posiadającą przymiot pracodawcy może dokonać w zakresie swojej właściwości dekoncentracji własnych kompetencji miedzy innymi w regulaminie organizacyjnym. Wyznaczenie w rozumieniu art. 31 k.p. może nastąpić w akcie ustrojowym lub porządkowym danej jednostki: statucie, regulaminie pracy. Za akt tego rodzaju, w zakresie regulacji pracowniczej (art
W art. 21a ust. 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy nie chodzi o upływ dziesięcioletniego okresu pobierania świadczenia rentowego, ale o stwierdzenie kolejnymi orzeczeniami komisji lekarskich, że inwalidztwo, będące przesłanką ustalenia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej, trwało nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 10 lat, rozumiany jako okres liczony od daty powstania inwalidztwa