Do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach nie wystarcza zaliczenie stanowiska przez pracodawcę do kategorii pracy w takich warunkach; kluczowe są rzeczywiście wykonywane przez pracownika obowiązki i ich wpływ na organizm pracownika.

Zawarcie umowy o pracę lub jej aneksu w celu uzyskania nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych, z naruszeniem zasad współżycia społecznego, skutkuje nieważnością takiej umowy, a nienależnie pobrane na jej podstawie świadczenia podlegają zwrotowi.

Pracownicy wykonujący pracę w kilku państwach członkowskich UE mogą podlegać ustawodawstwu państwa członkowskiego swojego zamieszkania, jeżeli praca tam wykonywana nie ma charakteru marginalnego, a ich pracodawca prowadzi znaczną część działalności w tym państwie.

Emerytury i renty funkcjonariuszy służących na rzecz totalitarnego państwa mogą być obniżone do poziomu najniższej emerytury, nawet jeśli późniejsza służba odbywała się już w wolnej Polsce, przy założeniu braku pomyślnej indywidualnej weryfikacji pełnionej służby pod kątem naruszenia praw człowieka.

Zastosowanie mechanizmu przewidzianego w art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej, który obniża świadczenia funkcjonariuszy służących na rzecz państwa totalitarnego do poziomu przeciętnej emerytury u osób, które po 1990 r. wypracowały dodatkowe uprawnienia, narusza zasadę równości przed prawem i prawo do zabezpieczenia społecznego, jak określono w Konstytucji RP.