„Wynagrodzenie”, o jakim stanowi art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej, nie jest „wynagrodzeniem”, o którym mowa w Kodeksie pracy. Ustawa zasiłkowa jednoznacznie odwołuje się do pojęcia podstawy wymiaru składki, rozstrzygając w ten sposób wszelkie wątpliwości dotyczące treści tego pojęcia. Odwołanie do podstawy wymiaru składki, nie zaś wynagrodzenia w rozumieniu przepisów prawa pracy, jest zabiegiem celowym

Brak w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przepisów stanowiących o możliwości zaliczenia okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej do okresu pracy uprawniającego do nabycia prawa do emerytury górniczej bez względu na wiek (art. 50e tej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

1. Powołanie przez ubezpieczonego nowych okoliczności lub przedstawienie nowych dowodów mających znaczenie dla oceny prawa do świadczenia bądź jego wysokości powoduje, że organ rentowy - a w przypadku wniesienia odwołania od negatywnej decyzji tego organu - sąd ubezpieczeń społecznych, może dokonać odmiennych niż w poprzednim postępowaniu sądowym ustaleń w zakresie stanu faktycznego sprawy i tę nową

W każdym przypadku przy ocenie charakteru czynności pracowniczych polegających na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, występuje

Pracownik, który pobiera emeryturę wojskową, nabywa prawo do odprawy emerytalnej na podstawie art. 94 ustawy o służbie cywilnej wówczas, gdy na skutek rozwiązania stosunku pracy rezygnuje z dotychczasowego życia zawodowego, wybierając świadczenie emerytalne jako podstawowe źródło swego utrzymania. Tylko wówczas można mówić o „rozwiązaniu stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę”.

Użyty w art. 435 § 1 k.c. zwrot „wyłącznie z winy” należy odnosić do przyczyny, gdyż konstrukcja przepisu została oparta na przeciwstawieniu przyczyn powstania szkody w płaszczyźnie przyczynowości, a nie winy. Ocena winy poszkodowanego jako okoliczności egzoneracyjnej jest dokonywana w kategoriach adekwatnego związku przyczynowego, a więc przewidziana w tym przepisie wyłączna wina w spowodowaniu szkody