Jeżeli na skutek apelacji sąd odwoławczy orzeka reformatoryjnie i rozstrzyga o kosztach postępowania przed sądem pierwszej instancji, postanowienie w tym przedmiocie nie może być skutecznie zaskarżone do Sądu Najwyższego, jako że koszty te były już przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji (art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c.) Sąd odwoławczy rozstrzygając bowiem o kosztach procesu przed Sądem pierwszej

W celu spełnienia przesłanki przewidzianej w art. 3984 § 1 pkt 3 w związku z art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c. należy wykazać „oczywistość skargi kasacyjnej” przez odwołanie się do argumentacji, która prima facie wskazuje, że zaskarżone orzeczenie wydane zostało z oczywistym naruszeniem prawa. Pojęcie „oczywistości” mieści się w sferze obiektywnej i łączy się z powinnością wykazania, że podniesione zarzuty

Brak odwołania strony od decyzji organu ubezpieczniowego na podstawie art. 4779 k.p.c skutkuje tym, że sądy ubezpieczeń społecznych są związane miarodajnym i ostatecznie ustalonym, bo niezaskarżonym tytułem podlegania ubezpieczeniu społecznemu. W dalszej konsekwencji może skutkować to tym, że proceduralne zarzuty kasacyjne skierowane wyłącznie przeciwko wcześniej ostatecznie ustalonemu tytułowi ubezpieczenia

Zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji w przedmiocie zwrotu kosztów procesu przysługuje do sądu drugiej instancji, a zażalenie na postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji zgodnie z art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c. przysługuje do Sądu Najwyższego.