Skoro okres pobytu pracownika w areszcie stanowi okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy (w tym okresie pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę), to w przypadku urlopu wypoczynkowego art. 165 k.p. wyklucza jego rozpoczęcie w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Oznacza to, że w okresie tymczasowego aresztowania pracownikowi nie udziela się urlopu wypoczynkowego.

Specyfika pracy kierowców ciągników w rolnictwie, polegająca głównie na pracach polowych i niezwiązana bezpośrednio z transportem, sprawia, że nie można ich uznawać za pracę w szczególnych warunkach, określoną w załączniku do rozporządzenia w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

W art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, a tym samym w wykazach stanowiących załączniki nr 1 i 2 do tej ustawy, ustawodawca w sposób ścisły i wyczerpujący uregulował rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Wymienione w nich prace stanowią katalog zamknięty, który nie podlega uzupełnieniu, co oznacza, że cech pracy „o szczególnym charakterze” lub

1. Przy ocenie "przejęcia zakładu pracy" należy brać pod uwagę elementy majątkowe, a nie tylko cele społeczne, polityczne czy publiczne. 2. Samo przekazanie zadań i kompetencji nie wystarcza do stwierdzenia przejęcia zakładu pracy; konieczne jest także przejęcie znaczącej części środków materialnych lub większej części załogi specjalizującej się w wykonywaniu tych zadań. 3. Pracownicy sfery publicznej

Przepisy ustawy emerytalnej dla potraktowania zagranicznych okresów zatrudnienia jako okresów składkowych nie wprowadzają konieczności wydania przez instytucję właściwą danego państwa odpowiedniej decyzji. Jedyną przesłanką wyłączająca prawo do uwzględnienia powyższych okresów jako okresów składkowych jest wypłata (ściślej wypłacanie) świadczenia rentowego z instytucji zagranicznej, innego niż renta

Status wspólnika spółki cywilnej nie wyklucza nawiązania między nim a spółką stosunku pracy, jednakże konieczne jest spełnienie wymogów określonych w art. 22 § 1 k.p. A także fakt podporządkowania pracowniczego musi zostać jednoznacznie ustalony w każdym indywidualnym przypadku.

Działanie lub zaniechanie uprawnionego, które nie jest zgodne z społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa podmiotowego lub zasadami współżycia społecznego, może być podważone na podstawie art. 8 k.p., pod warunkiem że jest poparte konkretymi ustaleniami faktycznymi i nie ogranicza się do ogólnikowych twierdzeń.

Brak aktywności gospodarczej po zakończeniu zasiłku chorobowego lub macierzyńskiego nie jest równoznaczny z zaprzestaniem działalności gospodarczej, a przygotowanie do prowadzenia dotychczasowej działalności po przerwie spowodowanej długim okresem niezdolności do pracy wymaga innego podejścia niż przygotowanie do rozpoczęcia określonej działalności gospodarczej po raz pierwszy.