Kara łączna orzeczona wyrokiem nakazowym nie może przekraczać limitów określonych w art. 502 § 1 k.p.k., tj. 200 stawek dziennych lub 200 000 złotych, nawet jeśli suma kar jednostkowych to uzasadnia.

W przypadku zmiany stanu prawnego, gdy sąd orzeka po dacie, od której niższa wartość szkody wyklucza odpowiedzialność karną za przestępstwo na rzecz wykroczenia, sąd musi to uwzględnić i w razie istnienia uprzedniego prawomocnego orzeczenia dotyczącego tego samego czynu, dochodzi do powagi rzeczy osądzonej, co skutkuje umorzeniem postępowania (art. 104 § 1 pkt 7 k.p.w.).

Przepis art. 43a § 2 k.k. nakłada na sąd obowiązek orzeczenia świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym w razie skazania za przestępstwo określone w art. 244 k.k., bez możliwości odstąpienia od tego obowiązku.