W przypadku zbiegu wykroczeń popełnionych jednocześnie, sąd ma obowiązek orzec jedną karę, stosując przepis przewidujący najsurowszą karę, zgodnie z art. 9 § 2 k.w.

Wymiar kary musi być określony w orzeczeniu sądowym w sposób precyzyjny i zrozumiały, aby umożliwić jego prawidłowe wykonanie zgodnie z art. 34 § 1 k.k.; brak takiej precyzji stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Orzeczenie środka karnego w postaci zakazu zbliżania się lub kontaktowania się z pokrzywdzonym, bez określenia czasu jego trwania, stanowi rażące naruszenie art. 43§1 k.k., co obliguje sąd do określenia czasookresu obowiązywania tego środka.