Przepis art. 15c ust. 3 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy służb mundurowych, limitujący wysokość emerytury funkcjonariusza do pułapu przeciętnej emerytury z systemu powszechnego, jest niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1 i 2, art. 64 ust. 1-3 oraz art. 67 ust. 1 Konstytucji RP w sposób oczywisty i nie może być stosowany w przypadku funkcjonariusza, którego wysokość

Prawomocny wyrok uwzględniający powództwo przeciwegzekucyjne jednego z dłużników solidarnych może stanowić zdarzenie, o którym mowa w art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., uzasadniające pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego wobec innego dłużnika solidarnego, ale tylko wtedy, gdy spełnione są łącznie przesłanki z art. 375 § 2 k.c., czyli wyrok zapadły na korzyść współdłużnika uwzględnia zarzuty wspólne

Wydanie wyroku łącznego musi uwzględniać prawne skutki wykonanych kar pozbawienia wolności oraz decyzji o zarządzeniu ich wykonania, prowadząc do obowiązkowego łączenia wszystkich kwalifikujących się wyroków na jednej platformie orzeczniczej.

Wymierzenie kary łącznej ponadto najwyższej z kar jednostkowych stanowi rażące naruszenie art. 86 § 1 k.k., uzasadniające uchylenie wyroku i ponowne rozpatrzenie przez sąd odwoławczy.

Sąd Najwyższy stwierdza, że pominięcie w sentencji wyroku stwierdzenia o winie i precyzyjnego opisu czynu obwinionego narusza art. 413 § 1 pkt 5 k.p.k. w związku z art. 82 § 1 k.p.s.w., co stanowi rażące naruszenie wpływające na treść orzeczenia.

Nienależyta obsada sądu na etapie odwoławczym stanowi podstawę do wznowienia postępowania i uchylenia orzeczenia, jeśli w składzie sądu uczestniczył sędzia powołany w procedurze naruszającej standardy konstytucyjne, co implikuje brak niezawisłości i bezstronności sądu.