Repatriant, który nie posiadał obywatelstwa polskiego w okresie swojej aktywności zawodowej, może nabyć prawo do polskiej emerytury na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy emerytalnej, jeśli powrócił do kraju po dniu 22 lipca 1944 r. i nie pobiera świadczenia emerytalnego z instytucji zagranicznej. Okresy zatrudnienia za granicą mogą być uznane za składkowe tylko w zakresie, w jakim nie skutkują wypłatą

W przypadku zmiany prawa materialnego, sąd ma obowiązek ocenić czyn w świetle ustawy obowiązującej w dacie orzekania, chyba że ustawa wcześniejsza jest względniejsza dla sprawcy, co właściwie stosuje się do zmian w kwalifikacji przestępstw i wykroczeń związanych z wartością szkody.

Faktyczne prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga spełnienia kryteriów zorganizowanego, ciągłego i zarobkowego charakteru tej działalności; przerwy w aktywności zawodowej, które nie są poparte konkretnymi działaniami na rzecz wznowienia działalności, wykluczają obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym.

Praca operatora zwałowarki w kopalni węgla brunatnego, zgodnie z nowelizacją art. 50d ust. 1 i 1a ustawy emerytalnej, może być uznana za pracę w przodku, uprawniającą do stosowania przelicznika 1,8 przy ustalaniu wysokości emerytury górniczej.

Przepisy art. 194i i 194j ustawy emerytalnej, wprowadzone w celu wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego P 20/16, stanowią zgodne z Konstytucją odstępstwo od zasady równego traktowania ubezpieczonych, usuwając niekonstytucyjne pomniejszenie podstawy emerytury o pobrane świadczenia wcześniejsze, lecz nie uprawniają do ponownej waloryzacji kapitału na dzień późniejszy niż moment złożenia wniosku o

Roszczenie odszkodowawcze na podstawie art. 417 k.c. wymaga wykazania bezprawności działania organu, co nie obejmuje okresów, kiedy przepisy nie przewidywały obowiązku informowania o zbędności nieruchomości na cel wywłaszczenia. Odpowiedzialność Skarbu Państwa za zaniechanie dotyczy jedynie okresów, kiedy istniały stosowne przepisy prawne.

Zastosowanie art. 13b ustawy zaopatrzeniowej wymaga udowodnienia indywidualnych czynów funkcjonariusza wskazujących na faktyczne naruszanie podstawowych praw i wolności człowieka, a sąd rozpoznający sprawę musi uwzględnić wszystkie okoliczności faktyczne i przestrzegać zasad postępowania dowodowego, w tym zasady kontradyktoryjności.