Prawo oskarżonego do obrony wymaga zawiadamiania wszystkich ustanowionych obrońców o terminach rozpraw, a niedochowanie tego obowiązku stanowi rażące naruszenie przepisów postępowania, wpływające na wynik sprawy. Nieuzasadnione wątpliwości co do stanu psychicznego oskarżonego nie powodują potrzeby ustanowienia obrony obligatoryjnej.

Zatarcie wcześniejszego skazania wyklucza możliwość przyjęcia surowszej odpowiedzialności z art. 178a § 4 k.k. w przypadku ponownego popełnienia czynu zabronionego.