Sąd rozpatrujący sprawę w postępowaniu upominawczym powinien ocenić, czy zachodzą wątpliwości, o których mowa w art. 499 pkt 2 k.p.c. Kwestia ta podlega ocenie sądu orzekającego i każda niepewność co do przytoczonych okoliczności, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, powinna być podstawą do odmowy wydania nakazu zapłaty i w konsekwencji, co do zasady prowadzić do wyznaczenia rozprawy.

Na postanowienie referendarza sądowego o odmowie zwolnienia od opłaty od apelacji, wydane w sądzie drugiej instancji, przysługuje skarga.

Zasadę ryzyka w kontekście art. 435 k.c. można stosować do odpowiedzialności przedsiębiorcy za szkody na zdrowiu pracownika, nawet jeśli nie są one wyłącznym rezultatem warunków pracy, a jedynie jednym z czynników przyczyniających się do powstania choroby.

Wykonywanie czynności ubocznych w relacji do czynności wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mające charakter incydentalny, wymuszony okolicznościami może zostać uznane na gruncie art. 17 ustawy zasiłkowej za czynności niestanowiące wykonywania pracy zarobkowej i nieskutkujące utratą prawa od świadczenia z ubezpieczenia chorobowego.

Urlop dla poratowania zdrowia nie jest tożsamy z okresem niezdolności do wykonywania obowiązków sędziego. W przypadku niezdolności do pełnienia obowiązków orzeczonej przez lekarza, sędziemu przysługuje wynagrodzenie chorobowe. Urlop dla poratowania zdrowia udzielany jest niezależnie od tego, czy wnioskujący jest zdolny do pełnienia obowiązków sędziego czy też nie. Istotą urlopu dla poratowania zdrowia