Zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c., a w stosunku do orzeczenia sądu drugiej instancji – art. 328 § 2 k.p.c. w zw. z 391 § 1 i art. 387 § 21 k.p.c. (wszystkie przepisy w brzmieniu do 7 listopada 2019 r.), może być usprawiedliwiony tylko w wyjątkowych okolicznościach, w których treść uzasadnienia orzeczenia sądu drugiej instancji uniemożliwia całkowicie dokonanie oceny toku wywodu, który doprowadził

Naruszenie przez sąd drugiej instancji zasad sporządzania uzasadnienia orzeczenia (aktualnie uregulowanych w art. 3271 k.p.c. oraz art. 387 § 21 k.p.c.) jedynie wyjątkowo może stanowić usprawiedliwioną podstawę kasacyjną, co ma miejsce, gdy wskutek uchybienia wymaganiom stawianym uzasadnieniu, zaskarżone orzeczenie nie poddaje się kontroli kasacyjnej.

Za siłą wyższą uważa się jedynie zdarzenia zewnętrzne w stosunku do uprawnionego, a zarazem nadzwyczajne i w konsekwencji nieuchronne oraz w danym układzie stosunków niemożliwe do przewidzenia, czyli o "przemożnej" mocy oddziaływania, przed którego skutkami nie było żadnej obrony. Jej źródłem mogą być - w określonych uwarunkowaniach politycznych - akty władzy publicznej (vis imperii), przybierające

Uprawnienie kontrahenta, który dał zadatek przy zawarciu umowy, do żądania sumy dwukrotnie wyższej uzależnione jest od niewykonania przez drugą stronę zobowiązania z powodu okoliczności, za które ponosi ona wyłączną odpowiedzialność.

1. Działalność związkowa nie może być pretekstem do nieuzasadnionego uprzywilejowania pracownika w sferach niedotyczących sprawowanych przez niego funkcji. Przeciwny sposób myślenia o ochronie trwałości stosunku pracy działaczy związkowych byłby dyskryminujący dla pracowników, którzy nie są członkami związku zawodowego albo nie sprawują w nim żadnej funkcji. 2. Możliwość skutecznego wypowiedzenia umowy

Sam brak postępowania prejudycjalnego nie może pozbawiać poszkodowanego możliwości uzyskania odszkodowania za wydanie niezgodnego z prawem orzeczenia, np. o charakterze incydentalnym.

Realizacja prawa do świadczeń z ustawy wypadkowej została - w przypadku wystąpienia zaległości składkowych – przesunięta do momentu uregulowania zadłużenia składkowego. Stosując zatem art. 6 ust. 2 i 3 ustawy wypadkowej przy rozpoznawaniu wniosku o świadczenia z tej ustawy, organ rentowy ma obowiązek wydać decyzję odmowną w przypadku stwierdzenia zaległości składkowych w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy

W sprawie nie wystąpiło zdarzenie, w związku z którym ubezpieczyciel zagwarantowałby zapłatę odszkodowania. Ochroną ubezpieczeniową nie były bowiem objęte przypadki utraty pojazdu wskutek kradzieży, jeśli dokumenty samochodu, czyli także, jak w badanym przypadku: pozwolenie czasowe, w chwili kradzieży pozostawały w pojeździe.

1. Nie ma podstaw do twierdzenia, że art. 83 ust. 6 u.s.m. stanowi lex specialis wobec art. 89 § 1 pr. spółdz. 2. W istocie cały art. 83 u.s.m. pozostaje w sprzeczności z przepisami Konstytucji RP, w tym zwłaszcza z art. 2, z którego wywodzi się regułę przyzwoitej legislacji.