Statut stowarzyszenia, jako korporacyjnej osoby prawnej, ma charakter umowy prawa cywilnego, zatem objęta nim regulacja dotycząca zdolności sądowej i procesowej może być uznana za wiążącą podstawę tylko w zakresie przewidzianym w ustawie (zgodnym z nią), a objęte nim postanowienia podlegają interpretacji na zasadach przewidzianych dla oświadczeń woli.

Skutki określone w art. 365 k.p.c. nie wywołują natomiast akty, które nie mają charakteru orzeczeń.

Użyte w artykule prasowym ostre słowa opisujące konflikt właścicieli działki z gminą nie naruszają dóbr osobistych tych pierwszych. Są one usprawiedliwione w sytuacji, gdy ci zawężają drogę publiczną.

Obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przez skazanego dziedziczą krewni, rownież w sytuacji gdy są małoletni.

Nie można przyjąć dobrej wiary muzeum tylko dlatego, że podstawą używania nieruchomości była umowa między nim a PAN.

Dowód z opinii biegłych podlega ocenie sądu, według mierników właściwych dla przedmiotu konkretnej opinii, a więc z punktu widzenia zgodności z zasadami logicznego rozumowania, wiedzy powszechnej, podstaw teoretycznych opinii wskazujących na wiedzę biegłego, sposobu formułowania opinii i jej wniosków, także ze względu na ich jednoznaczność i zgodność z postawionymi biegłym pytaniami, jednakże bez wnikania

Co do zasady darczyńca nie może powoływać się na rażącą niewdzięczność obdarowanego, jeżeli niewdzięczność tę wywołał swym nagannym postępowaniem. Ze względu na dopuszczenie się przez powoda przestępstwa znęcania się nad pozwaną, nie ma ona żadnych moralnych powinności względem powoda. Zważywszy, że ogólną podstawą możliwości odwołania darowizny z powodu rażącej niewdzięczności jest - w zgodnej opinii

Prawa do spadku potwierdzone przed dniem 1 stycznia 1947 r. orzeczeniem wymaganym przepisami kodeksu cywilnego niemieckiego, i w drodze instancji niezaskarżalnym, nie mogły być stwierdzone ponownie po dniu 1 stycznia 1947 r. w trybie dekretu o postępowaniu spadkowym.

Chociaż art. 53 § 5 k.p. nie wskazuje okresu, w którym pracodawca ma obowiązek zadośćuczynienia obowiązkowi ponownego zatrudnienia pracownika, to jednak nie powinno ulegać wątpliwości, że obowiązek ten istnieje przez cały okres sześciu miesięcy od rozwiązania umowy o pracę i nie gaśnie w tym okresie tylko z tego powodu, że bezpośrednio po zgłoszeniu powrotu pracownika do pracy pracodawca nie dysponuje

Ubezpieczony ma prawo ponownie ubiegać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem w drodze do niej także wówczas, jeśli w jego sprawie wcześniej zapadły prawomocne wyroki.

Kwota przyznanego poszkodowanemu pracownikowi zadośćuczynienia za mobbing powinna być ustalona tak, by na przyszłość pracodawca wystrzegał się tolerowania niedopuszczalnych zachowań w zakładzie pracy.

W obecnym stanie prawnym ustała możliwość wydania wyroku na podstawie dowodu ujawniającego schorzenia nierozpoznane w postępowaniu rentowym lub też istotne pogorszenie w zakresie stanu zdrowia, gdyż opinia biegłego, mająca za przedmiot taki dowód, powodowałaby rozbieżność stanowisk lekarzy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i biegłych na tle innego stanu rzeczy niż istniejący w chwili wydania decyzji.

Art. 47714a k.p.c. nie ma bytu samodzielnego. Skoro nierozpoznanie istoty sporu przez sąd pierwszej instancji uzasadnia zastosowanie art. 386 § 4 k.p.c., to posłużenie się dalej idącym art. 47714a k.p.c. jest możliwe tylko wówczas, gdy organ rentowy minął się z istotą rzeczy albo gdy jego decyzja zawiera takie wady, których nie można naprawić w postępowaniu sądowym. Oznacza to, że uchylenie decyzji

1. Wynikający z art. 9 pkt 4 umowy o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, podpisana w Warszawie dnia 2 kwietnia 2008 r. (Dz.U. z 2009 r. Nr 46, poz. 374) obowiązek ustalenia tzw. świadczenia umownego (proporcjonalnego/częściowego) ma zastosowanie tylko wtedy, gdy nie jest możliwe ustalenie prawa do świadczenia tylko na podstawie okresów ubezpieczenia

Mie można wprost przyjąć, że zachodzi sytuacja oczywistej niekonstytucyjności art. 24 ust. 5 ustawy systemowej tylko z uwagi na argumentację uzasadniającą zakwestionowanie przez Trybunał Konstytucyjny zgodności tożsamo brzmiącego art. 70 § 6 Ordynacji podatkowej z art. 64 ust. 2 ustawy zasadniczej.

Osoba występująca z wnioskiem o umorzenie należności powinna bowiem nie tylko wiedzieć, jakie kwoty należności podlegają umorzeniu według wyliczeń organu rentowego, ale także jakie - zdaniem tego organu - przypadają do zapłaty oraz mieć możliwość ich zakwestionowania w odwołaniu wniesionym od decyzji określającej warunki umorzenia.

Zwrot zasiłku chorobowego musi być oparty na art. 84 ustawy systemowej, co nakazuje sądowi wskazywanie jakie okoliczności uzasadniają kwalifikację go - danego świadczenia jako nienależnego. Organ rentowy może domagać się zwrotu nienależnie pobranego świadczenia tylko wówczas, gdy ubezpieczonemu można przypisać złą wolę. Wynika z tego jednoznacznie, że naruszenie art. 17 ustawy zasiłkowej nie może stanowić

Odszkodowanie przewidziane w art. 58 k.p. przysługuje w wysokości wynagrodzenia za ustawowy okres wypowiedzenia, chyba że strony przewidziały przyznanie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za umownie wydłużony okres wypowiedzenia. 1. Odszkodowanie z tytułu wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może być traktowane jako świadczenie odszkodowawcze sensu stricto. Tytułem

Wypłata świadczeń ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych powoduje z mocy prawa przejście na Fundusz nie tylko roszczenia wobec pracodawcy lub masy upadłości, ale także wobec likwidatora lub innej osoby zarządzającej majątkiem pracodawcy. Przyjęcie przez ustawodawcę, że wypłata świadczeń ze środków Funduszu powoduje z mocy prawa przejście na Fundusz roszczenia również wobec osoby

W związku z odpowiednim stosowaniem w postępowaniu apelacyjnym art. 328 § 2 k.p.c., należy oczekiwać - co wynika z natury procesowej tego postępowania - że w uzasadnieniu wyroku sądu odwoławczego w sposób pogłębiony zostanie przedstawiona podstawa prawna rozstrzygnięcia zawarta w tym wyroku.

1. Ze względu na kompensacyjny charakter zadośćuczynienia jego wysokość musi przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną adekwatną do warunków gospodarki rynkowej. Natomiast powoływanie się na potrzebę utrzymania jego wysokości w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa utraciło na znaczeniu ze względu na znaczne rozwarstwienie społeczeństwa

Obowiązek rozpoznania sprawy w granicach apelacji oznacza nie tylko zakaz wykraczania przez sąd drugiej instancji poza te granice, ale także nakaz rozważenia wszystkich podniesionych w apelacji zarzutów i wniosków.