W przypadku wypowiedzenia stosunku pracy w sytuacji, w której pracodawca błędnie uznał, że stosunek ten opiera się na umowie o pracę, podczas, gdy w świetle przepisów prawa ma on charakter stosunku pracy z mianowania, pracownik, dochodząc roszczeń określonych w art. 45 k.p., może kwestionować zastosowanie do niego przez pracodawcę przepisów o wypowiedzeniu umownego stosunku pracy zamiast przepisów
Gravamen może być oceniany nie tylko pod kątem całości środka odwoławczego, ale i poszczególnych podnoszonych w nim zarzutów.
Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym zostało uregulowane w Karcie Nauczyciela w sposób całościowy i wyczerpujący. Nie zostały natomiast uregulowane konsekwencje rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę z naruszeniem prawa. Dlatego też, art. 45 § 2 k.p. stosuje się także do nauczycieli mianowanych [w związku z art. 91c Karty Nauczyciela].
Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy przysługująca działaczowi związkowemu nie jest absolutna. Korzystanie z tej ochrony poprzez domaganie się przywrócenia do pracy (art. 45 § 1 k.p.) podlega ocenie z punktu widzenia zasad współżycia społecznego, tak jak każde wykonywanie prawa podmiotowego. Ocena ta za punkt wyjścia winna przyjmować istnienie lub brak związku zarzucanego pracownikowi zachowania
Uznając w okolicznościach faktycznych sprawy zawarcie z powódką wieloletniej umowy o pracę na czas określony z możliwością jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem za sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa i z zasadami współżycia społecznego, Sąd odwoławczy przyjął, że termin końcowy trwania tej umowy uznać należy za niezastrzeżony stosownie do treści art. 116
Stosując artykuł 51 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. Nr 17, poz. 70), (obecnie art. 54 ust. 2) sąd uwzględnia moc wiążącą ostatecznej decyzji stwierdzającej nieważność lub niezgodność z prawem decyzji o odmowie przyznania byłemu właścicielowi gruntów objętych dekretem z dnia 26.10.1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st
Utrata mocy wyroku łącznego ipso iure (art. 575 § 1 k.p.k.) następuje w odniesieniu do tych tylko jego rozstrzygnięć o połączeniu kar tego samego rodzaju (o umorzeniu postępowania na podstawie art. 572 k.p.k.), które zostały objęte nowym wyrokiem łącznym, wydanym w związku z powstałą po wydaniu tego wyroku potrzebą, wynikającą z przesłanek prawnomaterialnych określonych w art. 85 k.k.
W świetle przepisów wykazu A rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wyodrębnienie prac ma charakter stanowiskowo-branżowy. Specyfika poszczególnych gałęzi przemysłu determinuje bowiem charakter świadczonych w nich prac i warunki, w jakich są one wykonywane, ich uciążliwość i szkodliwość
Osoba trzecia względem stron stosunku pracy nie może być z góry pozbawiona legitymacji procesowej czynnej w postępowaniu ze stosunku pracy. Ma prawo wykazywać interes prawny w ustaleniu istnienia stosunku pracy między innymi stronami, jeżeli na jej prawa lub obowiązki może wpłynąć istnienie prawa przysługującego innym podmiotom lub stosunku prawnego łączącego inne podmioty. Nie oznacza to jednak, iż
Brak zawiadomienia płatnika o kwocie nienależnie opłaconych składek, o którym mowa w art. 24 ust. 6b ustawy systemowej, umożliwia wyłącznie złożenie wniosku o ich zwrot w dowolnym terminie po stwierdzeniu przez płatnika, że zostały nienależnie opłacone, bez ograniczenia przewidzianego przepisem art. 24 ust. 6c ustawy systemowej (nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia), nie ma natomiast
1. Samo zaliczenie kogoś do kategorii osób publicznych bez wykazania bezpośredniego związku publikowanych informacji oraz danych z działalnością publiczną danej osoby nie skutkuje, z mocy art. 14 ust. 6 Pr. prasowego, zwolnieniem z obowiązku uzyskania zgody takiej osoby zainteresowanej na publikację dotyczącą prywatnej sfery jej życia. 2. Przewidziany w art. 24 § 1 zd. drugie k.c. wymóg złożenia m.in
Złożenie pracownikowi wypowiedzenia z powodu likwidacji stanowiska pracy przed dniem tej likwidacji jest dopuszczalne. Z drugiej strony ochrona interesów pracownika wymaga, aby - rozsądnie oceniając - zamierzona likwidacja stanowiska pracy była pewna, a okres wypowiedzenia kończył się nie wcześniej niż z dniem likwidacji zajmowanego przez niego stanowiska.
Uregulowana w art. 6268 § 2 k.p.c. kognicja Sądu wieczystoksięgowego jest zawężona, bo ograniczona do badania jedynie treści i formy wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treści księgi wieczystej.
Zmiana renty wyrównawczej [art. 907 § 2 k.c.] ex tunc na niekorzyść pracownika, nawet w odrębnym procesie, nie jest zasadniczo możliwa z uwagi na zasadę (materialnoprawną i procesową) ochrony uprawnień pracowniczych.
Penalizacją przewidzianą w przepisie art. 297 § 1 k.k. objęte zostały również zachowania polegające na przedstawieniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa nierzetelnego, pisemnego oświadczenia dotyczącego okoliczności istotnych dla uzyskania wsparcia finansowego w postaci płatności bezpośrednich, w tym, w aktualnym stanie prawnym, także wyodrębnionych płatności uzupełniających.
Podstawą nawiązania stosunku pracy z osobą posiadającą kwalifikacje nauczycielskie i stopień awansu zawodowego nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego, która wygrała konkurs na stanowisko dyrektora szkoły, jest w każdej sytuacji art. 10 Karty Nauczyciela, z tym że powierzenie stanowiska dyrektora nauczycielowi zatrudnionemu dotychczas w szkole jest tylko okresową zmianą dotychczasowych warunków zatrudnienia
Ze względu na wyjątkowość, przesłanka stosowania art. 390 § 1 k.p.c. powinna być wykładana ściśle. Zagadnienie prawne, stanowiące przedmiot pytania sądu drugiej instancji - poza wymaganiem przedstawienia w sposób ogólny i abstrakcyjny tak, by umożliwić Sądowi Najwyższemu udzielenie uniwersalnej odpowiedzi, nie sprowadzającej się do samej subsumcji i rozstrzygnięcia konkretnego sporu - musi budzić poważne
Przewidziane w art. 481 k.c. odsetki za opóźnienie ze spełnieniem świadczenia pieniężnego przez członków zarządu [art. 299 k.s.h.] należą się od chwili wymagalności ustalonej stosownie do treści art. 455 k.c.