1) oddalił zażalenie 2) zasądził od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa oraz Miasta W. po 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Umowa przeniesienia własności rzeczy, wierzytelności lub innego prawa zawarta w celu zabezpieczenia wierzytelności (art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r., - Prawo upadłościowe i naprawcze, jedn. tekst: Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.) jest skuteczna wobec masy upadłości także wtedy, gdy uzyskała datę pewną w sposób określony w art. 81 § 2 i 3 k.c.
1) oddalił zażalenie 2) zasądził od wnoszącego skargę Józefa B. na rzecz uczestników Marka B. i Jolanty B. kwotę 270 (dwieście siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym 3) oddalił wniosek Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym.
Podmiot zbiorowy podlega odpowiedzialności, jeżeli do popełnienia czynu zabronionego doszło w następstwie co najmniej braku należytej staranności w wyborze osoby fizycznej, o której mowa w art. 3 pkt 2 lub 3 ustawy z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661 ze zm.), lub co najmniej braku należytego nadzoru nad
Uczestnikiem postępowania w sprawie zasiedzenia nieruchomości może być także najemca jej części, jeżeli wykaże, że ma w tym interes (art. 510 § 1 k.p.c.).
W odniesieniu do odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa przewidzianej w art. 417 k.c. należy brać pod uwagę konstytucyjny model tej odpowiedzialności przewidziany w art. 77 Konstytucji, który łączy obowiązek naprawienia szkody jedynie z działaniem obiektywnie niezgodnym z prawem, eliminując znaczenie czynnik subiektywnego w postaci winy sprawcy szkody. Przez szkodę w rozumieniu tego przepisu
Kary porządkowe określone w art. 49 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) mogą być stosowane tylko wobec osób obecnych w czasie i miejscu wykonywania czynności sądowych, gdy osoby te bądź to naruszają powagę, spokój lub porządek tych czynności bądź to ubliżają sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w tej czynności
Termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania opartej na podstawie określonej w art. 403 § 2 k.p.c. biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o nowych okolicznościach faktycznych lub środkach dowodowych i w sposób wiarygodny mogła ocenić ich wpływ na wynik sprawy.
Postanowienie o ukaraniu karą porządkową, wydane na podstawie art. 285 § 1 lub § 1a k.p.k., doręcza się ukaranemu z urzędu na podstawie art. 286 k.p.k. Termin do wniesienia zażalenia biegnie zatem zgodnie z art. 460 k.p.k. od dnia doręczenia postanowienia, podobnie jak termin do złożenia usprawiedliwienia niestawiennictwa zakreślony w art. 286 k.p.k.
Ilość leku wskazana przez lekarza wystawiającego receptę nie jest wyłącznym kryterium oceny dla podmiotu realizującego receptę, co do ilości leku przeznaczonego na trzymiesięczną kurację.
Jeżeli poprzedni właściciel zbył nieruchomość w drodze umowy na rzecz Skarbu Państwa w czasie obowiązywania ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomość dla celu, który dawałby podstawę do wywłaszczenia nieruchomości, to późniejsze jej zbycie, czy oddanie w użytkowanie wieczyste w czasie obowiązywania tej ustawy innemu podmiotowi, tj. na inny cel, z pominięciem
Norma zawarta w art. 225§3 k.p.k., obligująca organ dokonujący przeszukania do pozostawienia dokumentów bez zapoznawania się z ich treścią lub wyglądem, w sytuacji, gdy obrońca oświadczy, że wydane lub znalezione pisma lub inne dokumenty obejmują okoliczności związane z wykonywaniem przez niego tej funkcji, znajduje zastosowanie także w razie złożenia takiego oświadczenia przez aplikanta adwokackiego
W sytuacji braku w ustawie o udostępnianiu informacji gospodarczych przepisów przyznających ochronę dłużnikowi w takich okolicznościach, jak w ustalonym stanie faktycznym, może znaleźć zastosowanie art. 43 k.c. w związku z art. 23 i 24 k.c. Środkiem ochrony w razie naruszenia dobrego imienia przedsiębiorcy, będącego osobą prawną jest zobowiązanie przedsiębiorcy-wierzyciela do usunięcia skutków naruszenia