Nietrafnie utrzymuje skarżący, że prawo do rzetelnego procesu sądowego, będące elementem prawa do sądu, należy zaliczyć do kategorii dóbr osobistych objętych art. 23 k.c.
Nie można uznać za przyczynę uniemożliwiającą właścicielce skuteczne dochodzenie roszczeń windykacyjnych w rozumieniu art. 121 pkt 4 k.c. w zw. z art. 175 k.c. utratę sił witalnych związanych z wiekiem i chorobami w latach 90-tych ubiegłego stulecia. Istniała bowiem możliwość skorzystania z odpowiedniej pomocy prawnej profesjonalnych specjalistów.
Przepis art. 18 ustawy nowelizacyjnej nie wprowadza wymogu istnienia (obowiązywania) taryfy w chwili wejścia w życie ustawy z dnia 4 marca 2005 r. (tj. w dniu 5 maja 2005 r.). Mogą być one wprowadzone do obrotu prawnego przez przedsiębiorstwa energetyczne także i po tej dacie. Taryfy przedsiębiorstw energetycznych, obowiązujące w dniu wejścia w życie rozporządzenia (w sierpniu 2007 r.) lub zatwierdzone
1. Organizacje związkowe zrzeszające w zakładzie pracy mniej niż dziesięciu pracowników pozbawione są wszelkiego rodzaju uprawnień, jakie przepisy przewidują dla związków zawodowych działających na szczeblu zakładowym, zarówno w zakresie prawa do rokowań, jak i w zakresie zajmowania stanowiska w indywidualnych sprawach ze stosunku pracy. Pracodawca nie ma zatem obowiązku współdziałania z taką organizacją
Za działające w dobrej wierze uznane może być przedsiębiorstwo energetyczne, będące posiadaczem służebności, które pozostaje w błędnym, ale usprawiedliwionym konkretnymi okolicznościami przeświadczeniu o przysługującym mu prawie do korzystania z cudzej nieruchomości. Stan taki obejmować musi cały okres eksploatacji urządzeń, nawet po zmianie właściciela nieruchomości, zaistniałej po uchyleniu zasady
Jeżeli adwokat zajmował merytoryczne stanowisko w sprawie, a powód nie składał żadnych wniosków dotyczących zmiany pełnomocnika, nie doszło do skutecznego zakwestionowania działania ustanowionego z urzędu adwokata ze strony powoda. Skarżący nie skorzystał zatem z możliwości wypowiedzenia pełnomocnictwa dotychczasowemu pełnomocnikowi lub przynajmniej potwierdzenia wyrażonej w tym zakresie wcześniej
Podstawą roszczenia o naprawienie szkody, polegającej na obniżeniu wartości nieruchomości, jest art. 129 ust. 2 p.o.ś. Nie wyłącza to odpowiedzialności pozwanego za szkody związane z działalnością lotniska w oparciu o art. 435 k.c. w zakresie, w jakim ochrony mienia nie wyłączyło ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania (przy założeniu, że wojskowa baza lotniska jest zakładem w rozumieniu art
Jeżeli w okresie biegu przedawnienia roszczenia odszkodowawczego wynikającego z przestępstwa usiłowania zabójstwa nie istniały zasadnicze, usprawiedliwione przeszkody w zakresie dochodzenia takiego roszczenia przez poszkodowanego, nie może on kwestionować skuteczności zgłoszonego przez sprawcę szkody zarzutu przedawnienia z powołaniem się na konstrukcję nadużycia prawa (art. 5 k.c.).
Osoba, która wykonuje działalność jako pracownik najemny w Państwie Członkowskim w imieniu pracodawcy, który normalnie tam prowadzi swą działalność, a która jest delegowana przez tego pracodawcę do innego Państwa Członkowskiego do wykonywania pracy w imieniu tego pracodawcy, nadal podlega ustawodawstwu pierwszego Państwa Członkowskiego, pod warunkiem, że przewidywany czas takiej pracy nie przekracza
Zastosowanie art. 14 ust. 1a rozporządzenia Nr 1408/71, nie dotyczy pracowników przedsiębiorstwa z siedzibą w jednym Państwie Członkowskim, wysyłanych do pracy na terytorium innego Państwa Członkowskiego, w którym poza czysto wewnętrznymi działaniami zarządzającymi, to przedsiębiorstwo prowadzi całą swoją działalność. Pracownicy takiego przedsiębiorstwa podlegają zatem ustawodawstwu zabezpieczenia
Prawo do planowania rodziny i wynikające z niego uprawnienie do legalnego przerwania ciąży w warunkach określonych w art. 4a ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży jest dobrem osobistym. Pozbawienie powódki prawa do podjęcia świadomej decyzji co do ciąży narusza więc jej dobro osobiste, co uzasadnia zasądzenie zadośćuczynienia
Osoby ubezpieczone z tytułu działalności twórczej lub artystycznej mają taki sam ubezpieczeniowy status prawny jak pracownicy wykonujący działalność twórczą lub artystyczną i w związku z nim mogą nabyć prawa do emerytury na warunkach określonych dla pracowników.
Wobec ustaleń faktycznych poczynionych w sprawie, według których pracownicy agencji byli zatrudniani wyłącznie w celu wykonywania pracy we Francji, żaden z nich (poza administracją) nie wykonywał pracy na terenie Polski, zarząd spółki nie przebywa na terenie Polski, na terenie Polski nie były także realizowane żadne umowy z podmiotami polskimi, a agencja nie osiąga tu żadnych dochodów, należało przyjąć
Zatrudnienie proboszcza przez parafię Ewangelicko-Augsburską do posług czysto religijnych nie ma charakteru pracowniczego.
Prawo do zwolnień lekarskich i ubezpieczenia chorobowego nie są cechami stosunku pracy. Uprawnienia te są jedynie konsekwencją i następstwem nawiązania stosunku pracy. Dlatego, niekorzystanie z nich przez pracownika wskutek zawarcia dla pozoru umowy innego rodzaju, ukrywającej stosunek pracy, nie może świadczyć przeciwko niemu w procesie o ustalenie istnienia stosunku pracy.
Pracownik agencji pracy tymczasowej, która w państwie wysyłającym nie osiąga żadnych obrotów, gdyż wykonuje wyłącznie czynności administracyjne związane z zatrudnianiem i wysyłaniem pracowników tymczasowych do pracy w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego zgodnie z zasadą terytorialności (lex loci laboris) w państwie, na którego terytorium wykonuje
Pracownik agencji pracy tymczasowej, która w państwie wysyłającym nie osiąga żadnych obrotów, gdyż wykonuje wyłącznie czynności administracyjne związane z zatrudnianiem i wysyłaniem pracowników tymczasowych do pracy w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego zgodnie z zasadą terytorialności (lex loci laboris) w państwie, na którego terytorium wykonuje
Warunkiem powołania się przez pracodawcę na art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. jest prowadzenie znacznej części działalności na terenie państwa wysyłającego. Sam fakt, że wnioskodawca jest agencją pracy tymczasowej nie przesądza o automatycznym stosowaniu art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia.
Porozumienie rozwiązujące nie wymaga uzasadnienia a w jego braku nie może być uznane za wadliwe.
Jeżeli mimo niezdolności do pracy pracownik nadal wykonuje pracę - to czas pozostawania w pracy nie może być rozumiany jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy chroniona art. 41 k.p. Okres ochronny przewidywany w art. 41 k.p. rozpoczyna się z chwilą powstania przesłanki zakazu wypowiedzenia, tj. nieobecności pracownika w pracy z powodu choroby czyniącej go niezdolnym do pracy lub zaprzestania świadczenia
Pozbawienie strony możliwości wypowiedzenia się co do przeprowadzonego przez sąd dowodu oznacza takie naruszenie zasad postępowania, które musi być ocenione jako pozbawienie możliwości obrony jej praw prowadzące do nieważności postępowania (art. 379 pkt 5 w związku z art. 391 § 1 k.p.c.). Sąd Najwyższy z urzędu bierze te okoliczności pod rozwagę. Strona ma prawo zapoznania się i skomentowania każdego
Wszczęcie postępowania układowego we 'właściwym czasie' oznacza, iż nastąpiło to w takim czasie, że zaspokojenie przez spółkę całości należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne wobec ZUS, jako wierzyciela uprzywilejowanego wyłączonego z układu, pozostaje realne.
W odniesieniu do wykładni testamentu ogólne reguły wykładni zawarte w art. 948 k.c. mają na celu ustalenie woli testatora. Między przepisami zawierającymi dyrektywy wykładni treści testamentu, jakimi są art. 948 i 962 k.c., nie zachodzi stosunek lex generalis - lex specialis, wskazujący na pierwszeństwo zastosowania. Zawarte są natomiast w nich reguły interpretacyjne, stosowane według kolejności: najpierw
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzający w sentencji niezgodność z Konstytucją braku określonej regulacji prawnej, nie stanowi podstawy wznowienia postępowania przewidzianej w art. 4011 k.p.c.