Przedawnienie zobowiązania wynikającego z decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zaległości składkowe na osoby trzecie na etapie jego egzekucji - w postępowaniu prowadzonym przez organ egzekucyjny - dyrektora właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - rozpatrywane być może wyłącznie na drodze postępowania administracyjnego, a zatem w tym zakresie nie przysługuje droga sądowa.
Roszczenie o uiszczenie określonej kwoty pieniężnej z tytułu zadośćuczynienia za naruszenie dobra osobistego, oparte na przepisie art. 24 k.c., art. 445 k.c., art. 448 k.c. czy art. 943 § 3 k.p. jest żądaniem procesowym majątkowym, a ściślej mówiąc - pieniężnym, między innymi, przy określeniu wartości przedmiotu sporu, jak i właściwości rzeczowej sądu lub przy rozkładaniu świadczenia na raty (art.
Stwierdzenie prawomocnym wyrokiem, że inwalidztwo warunkujące prawo do renty inwalidy wojskowego nie było następstwem zranień, kontuzji albo innych obrażeń lub chorób powstałych w związku z przymusowym zatrudnieniem (art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla
Zaliczane funkcjonariuszowi służby więziennej jako równorzędne okresy służby wojskowej uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury wojskowej nie obejmują okresów zastępczych form tej służby.
Skoro przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS uznają okres zatrudnienia obywateli polskich za granicą w zakładach, do których zostali skierowani w ramach współpracy międzynarodowej za okres składkowy, to jeśli w tych okresach wykonywana była praca wymieniona w wykazach do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r., jest on uwzględniany przy ustalaniu prawa do emerytury w obniżonym
Nie można dokonywać oceny (weryfikacji) podporządkowania pracowniczego przez pryzmat art. 208 § 3 i 5 k.s.h. Przepisy te dotyczą wzajemnych stosunków członków zarządu a nie nadzoru na pracownikami spółki. W tym zakresie zastosowanie ma prawo pracy, stąd polecenie pracodawcy kierowane do pracownika nie musi być poprzedzone uchwałą zarządu spółki. W prawie pracy nie jest wykluczone, iż zarządzający przedsiębiorstwem
Przedsiębiorca telekomunikacyjny o statusie dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych ma obowiązek poinformowania abonenta - przy okazji informowania o każdej zmianie treści regulaminu - o prawie do wypowiedzenia umowy bez konieczności zapłaty odszkodowania na rzecz przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Ustawodawca nie zróżnicował przy tym okoliczności, w których dochodzi do zmiany treści
Przy zasądzaniu zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w sprawie toczącej się na skutek odwołania pracownika od wypowiedzenia umowy o pracę wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika powinno być określane według tych samych zasad (na tej samej podstawie) niezależnie od wyboru żądania przysługującego pracownikowi i niezależnie od tego, które z przysługujących alternatywnie roszczeń uwzględni sąd pracy.
Z treści art. 39 k.p. jednoznacznie wynika, że ochrona przedemerytalna nie dotyczy wygaśnięcia stosunku pracy.
Wypadek w czasie dojazdu do siedziby kontrahenta, w celu wykonania zawartej z nim umowy, jest wykonywaniem zwykłych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, i ma cechy wypadku przy wykonywaniu tej działalności pozarolniczej [art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy wypadkowej].
1. Fakt, że biegły ten wcześniej leczył wnioskodawcę nie stanowi okoliczności, które mogłaby wywołać wątpliwość co do jego bezstronności (art. 49 k.p.c.). 2. Decydującą dla stwierdzenia niezdolności do pracy jest utrata możliwości wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu przy braku rokowania odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Gdy więc biologiczny stan
Art. 271 k.k. zawiera podmiotowe ograniczenie adresatów zawartej w nim normy do funkcjonariuszy publicznych i „innych osób uprawnionych do wystawienia dokumentu”, to jest osób, które na mocy szczególnej regulacji uprawnione są do wystawienia dokumentu, któremu na równi z dokumentami sporządzanymi przez funkcjonariusza publicznego służy cecha zaufania publicznego. Oznacza to, że nie jest wystarczające
W sprawie dotyczącej mianowania funkcjonariusza celnego na stopień służbowy na podstawie art. 223 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.) droga sądowa jest niedopuszczalna.
Naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. nie ma z reguły bezpośredniego wpływu na treść wyroku, gdyż uzasadnienie sporządzane jest po jego wydaniu. Naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. może stanowić uzasadnioną podstawę skargi kasacyjnej, o ile uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia nie pozwala na jego kontrolę kasacyjną. Tylko bowiem w takim wypadku uchybienie art. 328 § 2 k.p.c. może być uznane za mogące mieć wpływ
Nie zachodzi nieważność postępowania, gdy sąd w składzie właściwym ponownie przeprowadził dowód uprzednio przeprowadzony w składzie niewłaściwym (art. 379 pkt 4 k.p.c.).
W razie złożenia wniosku rentowego w danym miesiącu prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przyznaje się i wypłaca od dnia złożonego wniosku tylko wtedy, gdyby ustalono, że w tym konkretnym dniu zostały spełnione warunki wymagane do przyznania dochodzonego prawa, a ubezpieczony nie korzysta z żadnego z innych ... świadczeń za czas niezdolności do pracy. W innym razie prawo do renty przysługuje
Pakiet socjalny jako inne porozumienie zawarte ze związkami zawodowymi ma taką samą pozycję w hierarchii źródeł prawa, jak układ zbiorowy pracy [art. 9 k.p.]. W braku unormowania spraw dotyczących pakietów socjalnych trzeba do nich stosować per analogiam przepisy o układach zbiorowych pracy. To zaś pozwala na zmianę przez partnerów socjalnych postanowień pakietu, także na niekorzyść pracowników.
Przekonujące uzasadnienie braku możliwości uznania (ustalenia) stanu całkowitej niezdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy wymaga zawsze uwzględnienia tzw. aspektu socjalno-ekonomiczno-społecznego stanu niezdolności do wykonywania każdego zatrudnienia i chociażby przykładowego wskazania rodzajów i warunków wykonywania prac, które może wykonywać pracownik fizyczny dotknięty istotnym ograniczeniem
W sytuacji, gdy sąd ad quem dokona zmiany zaskarżonego orzeczenia co do istoty sprawy, to jego obowiązkiem jest nie tylko wykazanie w uzasadnieniu wyroku realizacji nakazu wynikającego z treści art. 457 § 3 k.p.k., ale także spełnienia obowiązku wynikającego z treści art. 424 § 1 i 2 k.p.k.
Nie ma znaczenia dla bytu odpowiedzialności za występek z art. 160 § 3 k.k. okoliczność czy ostatecznie zaniechanie przez sprawcę działania było w stanie całkowicie odwrócić niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia pacjenta (zapobiec naruszeniu chronionego dobra). Wymaganym (a przez to wystarczającym) znamieniem tego występku jest przecież skutek nie w postaci naruszenia dobra, ale w postaci konkretnego
Przejścia zakładu pracy nie można utożsamiać wyłącznie z majątkiem, a może o tym świadczyć także przejęcie zadań pracodawcy. Do przejścia części zakładu pracy dochodzi nie tylko dlatego, że przekazaniu uległa zorganizowana część zakładu pracy i zadania. Za ważne kryterium oceny, czy dochodzi do przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę uznać należy także spadek zapotrzebowania na
Przyczyna zewnętrzna wypadku może mieć miejsce wówczas, gdy zaświadczenie o zdolności pracownika do wykonywania pracy na danym stanowisku jest oczywiście błędne, gdy łatwo dostrzec jego wady lub braki, bez wnikania w zastrzeżoną dla lekarzy ocenę merytoryczną.
Pracownik, który nie zawinił ani nie przyczynił się w żaden sposób do wypłaty nienależnego mu składnika wynagrodzenia za pracę, co do zasady nie musi liczyć się z obowiązkiem zwrotu tego typu płatności ze stosunku pracy, choćby nie były mu one należne, ponieważ pracownik ma prawo swobodnego dysponowania wypłaconym mu wynagrodzeniem za pracę, które z reguły zużywa na własne potrzeby w taki sposób, że
Samodzielność jurysdykcyjna sądu karnego gwarantowana w art. 8 § 1 k.p.k. nie sięga tak daleko, aby umożliwiała w toku zwykłego postępowania rozpoznawczego zakwestionowanie wcześniejszego prawomocnego orzeczenia stwierdzającego winę oskarżonego. Drogę do podważenia takich rozstrzygnięć otwierają wyłącznie nadzwyczajne środki zaskarżenia.