Zakaz uzupełniania treści testamentu nie wyłącza możliwości ustalenia spadkobiercy w drodze reguł wykładni testamentu, o których jest mowa w art. 948 § 2 k.c., określanej w doktrynie, z uwagi na cel jaki ma realizować w postaci nadanie rozrządzeniu testatora rozsądnej treści, mianem wykładni uzupełniającej, co należy odróżnić od samego uzupełnienia tej czynności.

Jeżeli prawomocne skazanie nastąpi przed przyznaniem żołnierzowi świadczenia, nie nabędzie on prawa do niego. Natomiast późniejsze (czyli po wydaniu decyzji przyznającej świadczenie z zaopatrzenia emerytalnego) skazanie implikuje ustanie tego prawa. Wszelka dyferencjacja uprawnień do zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych w zależności od daty prawomocnego skazania na karę dodatkową (środek

Treścią upoważnienia do uzupełnienia weksla in blanco jest objęte jedynie uzupełnienie weksla przed upływem terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu. W sytuacjach, w których zastrzeżono, iż wręczony weksel in blanco może być uzupełniony w każdym czasie, chodzi jedynie o dowolną chwilę przed upływem terminu przedawnienia roszczenia podlegającego zabezpieczeniu. W konsekwencji, osoba

Pozwany ponosi winę za szkodę, gdyż nie zapewnił odpowiedniej osłony w maszynie, której ruch spowodował wypadek i przeszkolenia pozwanego w zakresie bezpieczeństwa pracy. Te ustalenia czynią nieprzekonywającą obronę pozwanego, opartą na twierdzeniu, że szkoda nastąpiła wyłącznie z winy powoda. [art. 435 § 1 k.c.]

Roszczenie przewidziane w art. 298 k.h. przeciwko członkowi zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ulega przedawnieniu z upływem 10 lat od dnia, w którym przestał on pełnić tę funkcję (art. 442 § 1 k.c.).

Żądanie uchylenia uchwały pozbawiającej członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej, ze względu na ścisłe związanie z osobą członka, jest nieprzenoszalne. Na spadkobierców przechodzą jedynie prawa majątkowe zmarłego członka.

Terminów skracanych w art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 55, poz. 321), nie oznacza się w tygodniach, miesiącach ani w latach, więc art. 112 k.c. nie ma do nich zastosowania. W tej sytuacji, zarzut skargi kasacyjnej, że orzeczenie stwierdzające zasiedzenie z początkiem dnia 27 maja 2005 r. narusza art. 172 k.c w zw. z art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 1990

Pominięcie w pełnomocnictwie, przy określeniu sprawy, pierwszego imienia spadkodawcy i posłużenie się wyłącznie jego drugim imieniem mogło budzić pewne wątpliwości co do tego czy pełnomocnictwo zostało udzielone w tej sprawie. Sąd pierwszej instancji takich wątpliwości jednakże nie miał, a uczestnik nigdy nie zakwestionował umocowania swojego pełnomocnictwa. Praktycznie prawdopodobieństwo, że umocowanie

W konstrukcji obowiązku z art. 138 ust. 1 w związku z ust. 2 pkt 1 pouczenie o braku prawa do pobierania świadczenia w całości lub w części występuje jako warunek konieczny (sine qua non) zwrotu nienależnie pobranego świadczenia. Żądanie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia nie jest oparte na obowiązku wykazania, że osoba zapoznała się z doręczonym jej pouczeniem o braku prawa do świadczenia w

Treść art. 91 k.p.c. nie daje podstaw do przypisania pełnomocnikowi procesowemu strony prawa przyjmowania w imieniu mocodawcy oświadczeń kształtujących jego sytuację materialnoprawną.

Przepis art. 4 ust. 1a ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nie stanowi samodzielnej podstawy normatywnej do ustalenia terminu przedawnienia karalności zbrodni komunistycznych określonych w art. 2 ust. 1 tej ustawy, a przy ustalaniu tym konieczne jest uwzględnienie przepisów regulujących przedawnienie karalności przestępstw zawartych w przepisach

Przepis art. 4 ust. 1a ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu nie stanowi samodzielnej podstawy normatywnej do ustalania terminu przedawnienia karalności zbrodni komunistycznych określonych w art. 2 ust. 1 tej ustawy.

Umorzenie postępowania odnośnie jednego tylko przestępstwa wchodzącego w skład ciągu powodowałoby nadal prawomocność kary orzeczonej za wszystkie pozostające w ciągu przestępstwa, w tym także za to, które wyłączone zostało z ciągu. Z tego względu, w razie podniesienia w kasacji zasadnego zarzutu odnośnie jednego lub niektórych tylko przestępstw, spośród przypisanych jako popełnionych w ciągu, niezbędne

Przepis art. 89 k.k., określający jeden ze sposobów kształtowania kary łącznej pozwala wprawdzie połączyć karę, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone, z karą bez warunkowego zawieszenia, ale jedynie wówczas, gdy zachodzą przesłanki określone w art. 69 k.k., pozwalające na orzeczenie kary łącznej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W myśl utrwalonej w judykaturze wykładni przepisu art.

Akt woli sprawcy obejmował całość przestępnego działania, na które składało się spreparowanie dokumentu VAT i przedstawienie go w firmie ubezpieczeniowej, gdzie miał być przesłanką do podjęcia decyzji stanowiącej niekorzystne rozporządzenie mieniem. Analiza tej sytuacji skłania do wyrażenia przekonania, że działanie oskarżonego (…) podjęte w związku ze sfałszowaniem odpowiedniej faktury VAT i przedłożeniem

W odniesieniu do przestępstw z art. 244 k.k. nie jest dopuszczona możliwość stosowania obostrzeń przewidzianych w art. 178 § 1 k.k., gdyż wymieniony przepis nie należy do katalogu przestępstw, co do których obowiązują surowsze granice odpowiedzialności. Powołana norma materialno-prawna nie zawiera przede wszystkim znamion odrębnego typu przestępstwa, które mogłoby zostać przypisane oskarżonemu, lecz

Sędzia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie niezależnie od tego na jakim etapie postępowania sądowego w charakterze oskarżyciela publicznego występował jego krewny lub powinowaty w linii prostej, a w linii bocznej w stopniu określonym art. 40 § 1 pkt 3 k.p.k. - wskazana przyczyna wyłączenia powstaje również wtedy, gdy udział takiej osoby w takim charakterze ograniczony był do postępowania

Bezpośredniość, o której mowa w art. 459 § 3 k.p.k. dotyczy postanowienia, a nie sposobu naruszenia lub zagrożenia sfery dóbr prawnych konkretnej osoby.

stwierdza ważność wyboru Bronisława Marii Komorowskiego na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dokonanego dnia 4 lipca 2010 r.

Prawomocny wyrok posiada - w swym założeniu - cechy trwałego rozstrzygnięcia przez sąd i przysługuje mu przymiot domniemania prawdziwości ustaleń faktycznych, poczynionych w danej sprawie i stanowiących podstawę wyroku. Naruszenie tego domniemania, a w konsekwencji prawomocnego wyroku, w drodze wznowienia postępowania, może nastąpić jedynie w sytuacjach wyjątkowych i tylko wtedy, gdy po wydaniu prawomocnego

1 W sytuacji gdy (…) przepis (…), dopuszcza rozbieżną interpretację, nawet - w konkretnych wypadkach - bardziej lub mniej uzasadnioną, to wybór jednej z jej wersji, poprzedzony rzetelną argumentacją nie może być oceniany jako „rażące” naruszenie prawa.

1. Odpowiedzialności za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. nie można redukować do odpowiedzialności za dług, wynikający z niewykonania umowy. 2. Nie ulega (…) jakiejkolwiek wątpliwości, że zawarcie spółki cywilnej nakłada na wspólnika obowiązek zajmowania się jej sprawami majątkowymi (art. 865 § 1 k.c.). Nie oznacza to jednak, że stwierdzenie nieprawidłowości w funkcjonowaniu takiej spółki automatycznie

W postępowaniu wywołanym wniesieniem protestu Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do orzekania co do popełnienia przestępstwa a może jedynie wyrazić opinię, że określone zdarzenie miało miejsce.

Wskazane w art. 105 § 2 k.k. wyłączenie przedawnienia karalności odnosi się tylko do tych czynów, których znamieniem ustawowym jest aktualnie ciężki uszczerbek na zdrowiu, zaś uprzednio było nim ciężkie uszkodzenie ciała. Czyn zabroniony kwalifikowany przez następstwo zachodzi zaś wtedy, gdy po realizacji wszystkich znamion typu podstawowego powstaje określony w ustawie skutek, z którym związana jest