Zwolnienie, o którym mowa w art. 96 u.k.s.c. obejmuje jedynie koszty sądowe, wyłącznie wobec Skarbu Państwa. Nie zwalnia jednak od zwrotu kosztów poniesionych przez przeciwnika zgodnie z jednoznaczną zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

W żądaniu pozwu ze skargi pauliańskiej należy wymienić wszystkie wierzytelności, określone w sposób umożliwiający ich identyfikację, z których wywodzone jest żądanie wraz z podaniem ich wysokości. W tak ukształtowanym postępowaniu przedmiotem dowodzenia jest ich istnienie i wymagalność. Powód może ograniczyć żądanie ubezskutecznienia czynności prawnej do części wysokości konkretnej wierzytelności,

Orzekanie przez sąd drugiej instancji w zakresie, w którym wyrok sądu pierwszej instancji pod względem przedmiotowym lub podmiotowym nie został zaskarżony i stał się prawomocny, wywołuje taki skutek, jaki występuje przy orzekaniu w sprawie prawomocnie osądzonej (art. 379 § 3 k.p.c.), tj. powoduje nieważność postępowania apelacyjnego.

Dziennikarz powinien sprawdzić wiarygodność informacji we wszystkich dostępnych źródłach, zweryfikować ją w możliwie najbardziej wszechstronny sposób i umożliwić osobie zainteresowanej wypowiedzenie się w tym przedmiocie, a także przedstawić jej stanowisko. Nie musi jednak uwierzyć w jej wersję, ani podzielić jej stanowiska, ma prawo podejść do niego krytycznie i rozsądnie je oceniając, przedstawić

Jeśli brak świadomości geodezyjnej i prawnej odmienności powodował, że sposób posiadania gruntu odpowiadał realizacji innego prawa niż prawo własności, stwierdzenie, że w okresie, kiedy ten stan trwał nie zachodziły przesłanki do przyjęcia samoistnego posiadania właścicielskiego nie jest błędny, a wnioski prawne odnoszące się do biegu terminu zasiedzenia dla wnioskodawców nie naruszają art. 172 k.c

Art. 886 § 3 k.p.c. posługuje się ogólnym określeniem o odpowiedzialności odszkodowawczej ciążącej na poddłużniku, które to sformułowanie interpretować należy jako odpowiedzialność poddłużnika za własne zawinione działania lub za takie działania organu, jeśli poddłużnik jest osobą prawną.

1. W kategoriach nieporozumienia trzeba potraktować pogląd skarżącej o zaistnieniu w sprawie bezwzględnej przyczyny odwoławczej. W wymienionym okresie sprawa jedynie pozostawała w tzw. Referacie asesora, a chociaż nie podejmował on wtedy żadnych czynności i decyzji procesowych, skarżąca dopatruje się zaistnienia wspomnianej przyczyny odwoławczej. 2. Nie wchodzi w grę wskazany w art. 439 § 1 pkt 1 k.p.k

Dla bytu przestępstwa określonego w art. 22 dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa, niezbędne było, aby rozpowszechnione wiadomości były fałszywe, czyli sprawca rozpowszechniając je, miał świadomość tego, że są one fałszywe a nadto pozostawał w przekonaniu, iż były obiektywnie zdolne do wyrządzenia istotnej szkody interesom Państwa

Jeżeli sprawca popełnił przestępstwa w warunkach ciągu przestępstw (art. 91 § 1 k.k.), przy czym co do niektórych z tych przestępstw zachodzą przesłanki do obligatoryjnego złagodzenia kary, to sąd, orzekając jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, może albo zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, albo wymierzyć karę z nadzwyczajnym jej obostrzeniem,

Penalizacji podlega branie udziału w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego (podkreślenie Sądu Najwyższego). Oznacza to, że do realizacji znamion tego czynu wystarczy aby celem takiej grupy było nawet popełnienie tylko jednego przestępstwa lub przestępstwa skarbowego.

1. Osobie, która poniosła szkodę z powodu działania innej osoby, przysługuje roszczenie o odszkodowanie i ma ono niewątpliwie charakter „wierzytelności” w rozumieniu art. 191 § 2 k.k. Tym samym, jeżeli osoba, której wyrządzono szkodę (chociażby w postaci utraty korzyści, które mogłaby osiągnąć, gdyby szkody jej nie wyrządzono) stosuje zamiast drogi prawnej, zakazane przez art. 191 § 2 k.k. środki,

Prokurator wypowiadając się publicznie na temat konkretnego postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości, powinien ograniczyć się do przytoczenia faktów - o ile są jawne - i rozstrzygnięć wydanych w tym postępowaniu wraz z zamieszczoną w nich argumentacją oraz ewentualnego przedstawienia ich prawnej oceny uwzględniającej treść norm i ich wykładnię.

Decyzja właściwego organu ZUS stwierdzająca odpowiedzialność określonego członka zarządu powinna wskazywać, że jest to odpowiedzialność solidarna z innymi członkami. Decyzja ta musi dotyczyć wszystkich członków zarządu i spółki. W przeciwnym razie jest niezgodna z prawem.

Od postanowienia sądu drugiej instancji sprawdzającego wartość przedmiotu zaskarżenia, ustalającego nową wyższą wartość zaskarżenia i wzywającego do uiszczenia brakującej części opłaty od apelacji nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego na podstawie art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c.

Skarbowi Państwa, który wypłacił uposażenie na podstawie art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (jedn. tekst: Dz.U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm.), nie przysługuje roszczenie o zwrot tego uposażenia od sprawcy wypadku związanego z ruchem pojazdu mechanicznego, powodującego chorobę policjanta.

1. Przepisy Kodeksu handlowego [K.s.h] i Prawa bankowego przewidujące powoływanie członków zarządu spółki akcyjnej (banku) nie są odrębnymi przepisami (w rozumieniu art. 68 § 1 k.p.) upoważniającymi do nawiązywania stosunków pracy z nimi na podstawie powołania. 2. Skoro powódka w drugim półroczu 2007 r. nie świadczyła pracy, ponieważ w okresie wypowiedzenia została zwolniona przez pracodawcę z obowiązku

Oczekiwanie strony na dobrowolne spełnienie świadczenia przez przeciwnika procesowego samo w sobie nie uzasadnia zwłoki w podjęciu przez nią czynności procesowych, szczególnie w sytuacji, gdy przeciwnik ten daje wyraz temu, że świadczenia spełnić nie chce.

W art. 83a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie chodzi o okoliczności nowe, na które wnioskodawca nie mógł się powołać w toku postępowania. W związku z tym można dopuścić powołanie się przez ubezpieczonego lub inną osobę, której praw dotyczy decyzja na dowody lub okoliczności, które były jej znane, a których organ rentowy nie uwzględnił wydając decyzję.

Określone w § 11 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych... (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) stawki minimalne mają charakter przedmiotowy i odnoszą się do wszystkich spraw z zakresu prawa pracy wyszczególnionych w tych przepisach. Brak jest aktualnie podstaw do ich podważania, nawet jeżeli z uwagi na samo kryterium

Skarga kasacyjna jest pismem procesowym i brak pełnomocnictwa do jej wniesienia podlega uzupełnieniu w zwykłym trybie.

Nie spełnia obowiązku określonego w art. 3984 § 2 k.p.c. powołanie się przez skarżącego na jakiekolwiek względy, które w jego ocenie uzasadniają przyjęcie skargi do rozpoznania. Zatem argumentacja prawna uzasadniająca taki wniosek powinna nawiązywać do wymienionych w art. 3989 § 1 k.p.c. przesłanek przedsądu. Jedynie wyraźne odniesienie się do co najmniej jednej z tych przesłanek i przedstawienie argumentacji

Art. 39815 § 1 zdanie drugie dotyczy orzekania restytucyjnego zgodnie z zasadami określonymi w art. 415 k.p.c. przez sąd ponownie rozpoznający sprawę, a nie przez Sąd Najwyższy. Orzeczenie Sądu Najwyższego wydane zgodnie z art. 39815 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. nie kończy bowiem postępowania w sprawie w rozumieniu tego przepisu. Tymczasem dyspozycja art. 415 k.p.c. odnosi się do orzeczeń kończących

Odpowiedzialności na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej nie warunkuje posiadanie obywatelstwa polskiego.

Sądu drugiej instancji nie wiążą zgłoszone w apelacji zarzuty dotyczące naruszenia prawa materialnego, sąd ten związany jest natomiast zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa procesowego, poza nieważnością postępowania, którą z urzędu bierze pod uwagę w granicach zaskarżenia.