W sytuacji, w której powód złożył oświadczenie o niezwłocznym wypowiedzeniu umowy o oddaniu przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania, bez dopełnienia obowiązku przewidzianego w art. 703 zd. drugie k.c., i zażądał zwrotu przedmiotu tej umowy, trzeba przyjąć, że uczynił zadość obowiązkowi uprzedzenia o zamiarze wypowiedzenia po bezskutecznym upływie dodatkowego trzymiesięcznego terminu.

Skoro ustawa dopuszcza skuteczne jej wniesienie w terminie do złożenia samego wniosku o uzasadnienie wyroku (§ 2 art. 445 k.p.k.), czyli w sytuacji, gdy strona nie zna jeszcze jego treści, to nie ma powodów do innego traktowania apelacji wniesionej już po wystąpieniu o uzasadnienie wyroku, ale przed jego otrzymaniem, a więc nadal przy braku możliwości zapoznania się skarżącego z treścią owego, sporządzanego

Prawidłowe postępowanie - w razie ustalenia przez sąd możliwości oceny prawnej czynu, zarzucanego jako przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, według przepisu stanowiącego o jego ściganiu z oskarżenia prywatnego - powinno ujmować odebranie od prokuratora wyraźnego oświadczenia w przedmiocie ewentualnego popierania oskarżenia o taki czyn, a w razie jego rezygnacji, odebranie jednoznacznego stanowiska

Przedsiębiorca który udziela informacji w sposób nieprawdziwy lub niepełny podlega przewidzianej za to karze pieniężnej [art. 209 ust. 1 pkt 3 Prawa telekomunikacyjnego]; w takim wypadku nie może powoływać się na to, że udzielił nieprawdziwych informacji bo nie miał obowiązku ich udzielenia. Jeżeli przedsiębiorca uważa, że żądanie udzielenia informacji nie ma podstawy prawnej, to niepoddaje się takiemu

Dokonywanie oceny kandydatów do objęcia stanowiska sędziego jest konstytucyjną (art. 179) i ustawową (art. 13 ust. 2 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa) kompetencją Rady. Zasadność stanowiska Rady nie podlega kontroli Sądu Najwyższego, chyba że naruszone zostały granice swobodnego uznania Rady lub przepisy postępowania, jeżeli ich naruszenie miało wpływ na stanowisko zajęte przez Radę.

Art. 7 ust. 2 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych nie reguluje stosunków pomiędzy osobami bliskimi osoby zmarłej. Przepis nie zawiera stwierdzenia, że osoba dokonująca opłat staje się dysponentem grobu, sens przepisu, sprowadza się do uniemożliwienia zarządcy cmentarza rozporządzenia grobem przez kolejnych 20 lat. Nabyte przez złożenie zastrzeżenia i przez dokonanie opłaty za pochowanie zwłok

Art. 180 § 1 pkt 1 k.p.c. nie uzależnia podjęcia postępowania zawieszonego z powodu śmierci strony od udowodnienia przymiotu następcy prawnego postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku. Wymaganie przewidziane w tym przepisie jest spełnione także wtedy, gdy przeciwnik procesowy zmarłej strony lub uczestnika postępowania - w sytuacji, w której przejście praw nie następuje na podstawie ustaw szczególnych

Do okoliczności uzasadniających zastosowanie art. 102 k.p.c. zalicza się np. precedensowy charakter rozpoznawanej sprawy, subiektywne i usprawiedliwione przekonanie strony o słuszności swego stanowiska, które w ostatecznym wyniku nie mogło być uwzględnione oraz trudną sytuację życiową i materialną strony przegrywającej, która uniemożliwia jej pokrycie kosztów należnych przeciwnikowi. Art. 102 k.p.c

W postępowaniu kasacyjnym, mimo przymusu adwokacko-radcowskiego, na Sądzie Apelacyjnym nie spoczywa żaden ustawowy obowiązek ustanowienia dla strony pełnomocnika z urzędu, tylko dlatego, że korzystał on z takiego pełnomocnika w postępowaniu przed sądem pierwszej i drugiej instancji.

W sytuacji, w której pozwana w zarzutach od nakazu zapłaty wydanego na podstawie weksla - podejmując obronę swoich praw - podniosła zarzuty wynikające z łączącego ją z powodem stosunku prawnego, spoczywał na niej obowiązek udowodnienia okoliczności faktycznych pozwalających na ocenę trafności zarzutu wypełnienia weksla in blanco po upływie terminu przedawnienia zabezpieczonego roszczenia. W postępowaniu

1. Odstąpienie od umowy o roboty budowlane nie musi prowadzić do upadku zawartych w tej umowie postanowień regulujących karę umowną. 2. Dokonanie przez sąd ustaleń faktycznych na podstawie wskazanych przez stronę (a także dopuszczonych z urzędu) dowodów, które nie zostały w formalny sposób dopuszczone i przeprowadzone na rozprawie, narusza ogólne reguły postępowania w zakresie bezpośredniości, jawności

Umowa kaucji gwarancyjnej nie jest umową wzajemną i w konsekwencji nie mają do niej zastosowania art. 98 - 99 Prawa upadłościowego naprawczego.

W wypadku współuczestnictwa formalnego kilku pozwanych w sporze o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia każdego z połączonych formalnie powództw przeciwko każdemu z pozwanych. Innymi słowy, o wartości przedmiotu zaskarżenia nie decyduje suma poszczególnych przedmiotów zaskarżenia, ale wartość każdego z nich z osobna.

Niedochowanie przez sąd ustanowionych przez ustawę wymagań chroniących prawo do obrony swoich praw przez uczestnika postępowania, który nie zaskarżył orzeczenia uznając, że dostatecznie realizują one jego interes prawny, nie może być wykorzystywane jako podstawa jego zaskarżenia przez innego uczestnika, dla którego orzeczenie to okazało się niekorzystne.

Umowa nieodpłatnego obciążania nieruchomości należącej do gminnego zasobu nieruchomości użytkowaniem na rzecz samorządowej osoby prawnej jest nieważna.

1. Koszty egzekucyjne związane z czynnościami komornika w egzekucji z nieruchomości podlegają uwzględnieniu przy podziale sumy uzyskanej z egzekucji na podstawie postanowienia komornika ustalającego ich wysokość, (art. 770 k.p.c.);

Zakończenie postępowania w rozumieniu art. 5982 § 2 k.p.c. dotyczy jego fazy rozstrzygającej.

Zobowiązania dłużnika alimentacyjnego wobec Zakład Ubezpieczeń Społecznych z tytułu wypłaty świadczeń z funduszu alimentacyjnego Zakład realizuje przez przystąpienie do postępowania dotyczącego egzekucji świadczeń alimentacyjnych.

1. Art. 54 k.k. nie zawiera dyrektywy pobłażliwego, czy nawet łagodnego traktowania sprawców, a więc wynikające z tej szczególnej dyrektywy wymiaru kary pierwszeństwo celów wychowawczych nie oznacza nakazu orzekania wobec takich sprawców kar łagodnych. 2. Zasada humanitaryzmu, określona w art. 3 k.k., jest związana ze stosowaniem kar oraz innych środków przewidzianych w Kodeksie karnym i sprowadza

1. W postępowaniu kasacyjnym zarzut niewłaściwego ustalenia kwoty zadośćuczynienia może być skuteczny tylko wtedy, gdy zaskarżone orzeczenie w sposób oczywisty narusza zasady ustalania tego zadośćuczynienia, nie jest natomiast możliwe wkraczanie w sferę swobodnego uznania sędziowskiego. 2. Zarzut niewłaściwego ustalenia kwoty zadośćuczynienia może być skuteczny wtedy, gdy przyznano zadośćuczynienie

Nauczycielka zatrudniona na podstawie mianowania podlega ochronie szczególnej przed wypowiedzeniem i rozwiązaniem stosunku pracy w okresie ciąży i w okresie urlopu macierzyńskiego (art. 177 § 1 k.p. w związku z art. art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela).

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę wszystkie relewantne w tej sprawie przesłanki, o których mowa w art. 115 § 2 k.k. i nie kierował się przy tym okolicznościami, które w tym przepisie wymienione nie zostały. Nie może być zatem mowy o obrazie art. 115 § 2 k.k., a konsekwencji także art. 1 § 2 k.k.

Zarzut, iż poszczególnym okolicznościom określonym w art. 115 § 2 k.k. przydano zbyt dużą lub zbyt małą rangę, mieści się w ramach zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych, podnoszenie którego w kasacji jest jednak w świetle art. 523 k.p.k. niedopuszczalne.