Fakt, że art. 10 § 2 k.k. przewiduje możliwość orzeczenia przez sąd również środków przewidzianych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich, nie daje żadnych podstaw do oceny, że ich niezastosowanie prowadzi do obrazy prawa materialnego.
Realizacja kompetencji prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego do przeniesienia sędziego tego sądu na stanowisko sędziego wojewódzkiego sądu administracyjnego w miejscowości, w której pełnił służbę, z pozostawieniem mu prawa do wynagrodzenia i przysługującego tytułu (art. 94 § 1 i art. 95 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych
Istota stosowania instytucji określonej w art. 387 k.p.k. sprowadza się bowiem do oceny przez sąd, czy istnieją warunki do zrezygnowania z prowadzenia postępowania na zasadach ogólnych, a jedną z przesłanek tej oceny jest stwierdzenie, że proponowany i następnie uzgodniony wymiar kary oraz inne składniki w mającym zapaść wyroku skazującym, są trafne. Każde odstępstwo od poczynionych uzgodnień bez wiedzy
Przepisy art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. Nr 90, poz. 844 ze zm.) mogą stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem w okresie urlopu wychowawczego także w sytuacjach, gdy nie zachodzą przesłanki przewidziane w art. 1861 § 1 zdaniu drugim k.p.
Wykonywanie prywatnej działalności gospodarczej przez pracownika samorządowego w czasie i miejscu zatrudnienia pozostaje w sprzeczności z jego obowiązkami pracowniczymi oraz może wywoływać uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność nawet wtedy, gdy dotyczy działalności nieobjętej bezpośrednio jego zakresem czynności pracowniczych.
Asesorowi prokuratury zwolnionemu ze służby przez Prokuratora Generalnego z naruszeniem przepisów lub w sposób nieuzasadniony przysługuje wyłącznie roszczenie o odszkodowanie (art. 50 § 3 k.p. w związku z art. 118 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.), a nie roszczenie o przywrócenie do pracy po upływie okresu asesury lub o uzyskanie
1. Sąd odwoławczy uchylił i przekazał do ponownego rozpoznania sądowi meriti odnośnie do oskarżonego, skazanego w pierwszej instancji za trzy czyny, kwestię jedynie jego skazania za jeden czyn, i to ten, który sąd pierwszej instancji uznał za wykroczenie, a prokurator traktował jako przestępstwo. Utrzymano natomiast w mocy zaskarżony wyrok odnośnie skazania tego oskarżonego za przestępstwa z art. 224
Skarga na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu apelacyjnym bez nieuzasadnionej zwłoki jest nieuzasadniona, jeżeli w dniu jej sporządzenia upłynęło niewiele ponad 4 miesiące od wniesienia apelacji.
Przepis art. 24113 § 2 zdanie drugie k.p. ma zastosowanie do wypowiedzenia indywidualnych warunków umowy o pracę ze względu na upływ okresu wypowiedzenia zakładowego układu zbiorowego pracy, jeżeli nie został on zastąpiony nowym układem zbiorowym. Do wypowiedzenia warunków pracy lub płacy wynikających z rozwiązanego układu zbiorowego pracy nie stosuje się przepisów o szczególnej ochronie stosunku pracy
Oświadczenie pokrzywdzonego nie jest w postępowaniu karnym dowodem. Jest nim natomiast zeznanie pokrzywdzonego w charakterze świadka.
„(...) uregulowanie przewidziane w art. 422 § 2 k.p.k. dotyczące biegu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, biegnie od daty doręczenia wyroku tylko w odniesieniu do oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku. Nie dotyczy on więc pozbawionego wolności oskarżyciela prywatnego, do którego zastosowanie
Błędnie nazwany element skargi kasacyjnej, w którym wskazuje się, że skarżącemu chodzi o to, aby Sąd Najwyższy rozpoznał skargę, powinien być potraktowany jako wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania (art. 398 § 1 pkt 3 k.p.c.).
1. Wskutek uchylenia art. 411 k.p.c. ustawą z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), stwierdzenie na posiedzeniu niejawnym dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania nie jest ograniczone do badania, czy wskazane przez skarżącego okoliczności są oparte na podstawie przewidzianej
Artykuł 4 ust. 6 ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1993 r. Nr 4, poz. 14 ze zm.) nie może być stosowany od dnia wejścia Polski do Unii Europejskiej w sferze prawa wspólnotowego.
Pracodawca może wezwać pracownika samorządowego do zaprzestania wykonywania określonych zajęć, które w jego ocenie pozostają w sprzeczności z obowiązkami tego pracownika lub mogą wywołać podejrzenie o jego stronniczość czy interesowność. Taki pracownik jest w zasadzie obowiązany niezwłocznie podporządkować się takiemu poleceniu pracodawcy.
Pełnomocnictwo procesowe ogólne obejmuje umocowanie do sporządzenia i wniesienia kasacji (art. 91 k.p.c.).
Wniosek oskarżonego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych lekarzy psychiatrów uzasadniony pozostawaniem w leczeniu psychiatrycznym należało potraktować jako zawierający również żądanie przeprowadzenia dowodu ze stosownej dokumentacji lekarskiej (art. 118 § 1 k.p.k.).
1. Dla ustalenia zakresu zaskarżenia miarodajne jest to, które części orzeczenia (a zwłaszcza które rozstrzygnięcia zawarte w orzeczeniu) zostały zaskarżone. Decydujące znaczenie w tym zakresie, szczególnie co do przedmiotowych granic zaskarżenia, odgrywają podniesione w środku odwoławczym zarzuty, to bowiem one, poprzez wskazanie, w czym skarżący upatruje rażącego naruszenia prawa, określają te części