Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny, dokonujący w związku z art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 1 marca 2002 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 37, poz. 329) równoznacznego z wypowiedzeniem stosunku pracy odwołania powiatowego inspektora sanitarnego -przewodniczącego zarządu międzyzakładowej organizacji związkowej, nie jest zobowiązany do zwrócenia się o zgodę

Władztwo przedsiębiorstwa eksploatującego gazociąg odpowiada faktycznemu władztwu wynikającemu z prawa służebności, co pozwala uznać je za posiadacza służebności, do którego na podstawie art. 352 § 2 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy w tym art. 224 § 2 - art. 225 k.c. Wyłącznym źródłem i przyczyną roszczeń wynikających z przepisów art. 224 - 225 k.c. jest jedynie samoistne posiadanie

Czyn ciągły został uznany w przepisie art. 12 k.k. jako jeden czyn zabroniony i stanowi z punktu widzenia procesu karnego jednolitą całość. Podstawą odpowiedzialności za ten czyn są wszystkie objęte znamieniem ciągłości zachowania, a granice wyznacza początek pierwszego i zakończenie ostatniego z zachowań, jeśli wszystkie zostały podjęte z góry powziętym zamiarem. Przyjęcie tej konstrukcji 'czynu ciągłego

Przepis art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (jedn. tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm.) nie stoi na przeszkodzie stosowaniu przy wykładni umów o przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz umów licencyjnych dla ustalenia objętych nimi pól eksploatacji reguł interpretacyjnych określonych w art. 65 k.c.

Prawomocność orzeczenia powstaje w określonym czasie z mocy samego prawa. Dlatego bez znaczenia prawnego jest zarówno niewydanie stwierdzającego stan prawomocności zarządzenia, które ma charakter jedynie deklaratoryjny, jak i wykonywanie dalszych czynności przez organy procesowe i strony, tak jakby wcześniej nie doszło do uprawomocnienia się orzeczenia.

1. Dopóki tzw. postępowanie przedkasacyjne nie zostanie zakończone, dopuszczalne jest zażalenie na orzeczenia wydane w tym postępowaniu przez sąd odwoławczy, działający jako sui generis sąd pierwszej instancji - w trybie określonym w ustawie procesowej - z wyjątkami przewidzianymi w art. 528 § 1 k.p.k. 2. Przepis art. 84 § 3 k.p.k. nie stanowi podstawy do twierdzenia, że pisemna informacja obrońcy,

Z mocy egzekucyjnego zajęcia udziałów dłużnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością wierzyciel nie może wykonywać uprawnień do uczestnictwa w zgromadzeniu wspólników i do głosowania nad uchwałami podejmowanymi przez wspólników;

1. Negatywna przesłanka procesowa w postaci przedawnienia karalności przestępstwa ma charakter wtórny w stosunku do podstawy prawnej umorzenia postępowania karnego zawartej w treści zaskarżonego wyroku. Przywołany przez Sąd Apelacyjny w Krakowie brak zgody państwa wydającego na ściganie i skazanie T. J. za czyn będący przedmiotem rozważań wyklucza bowiem prowadzenie postępowania karnego w tym zakresie

1. Zmiana orzeczenia, mimo iż skarżący wnosił o jego uchylenie, nie stanowi przekroczenia granic środka odwoławczego. 2. Wynikający z art. 454 § 2 k.k. zakaz orzekania reformatoryjnego przez sąd odwoławczy dotyczy nie tylko sytuacji, w której dojść miałoby do zmiany ustaleń faktycznych w dyspozytywnej części wyroku, ale także i sytuacji, w której sąd odwoławczy dokonałby zmiany ustaleń faktycznych

Wniosek o świadczenie emerytalno-rentowe podlega rozpoznaniu według stanu prawnego obowiązującego w dacie jego złożenia, chyba że co innego wynika z przepisów szczególnych.

Przepis art. 75 § 4 k.k. reguluje jednoznacznie okres, w którym możliwe jest zarządzenie wykonania kary warunkowo zawieszonej, w razie zaistnienia przesłanek takiej decyzji, wskazanych w § 1 i 2 tego przepisu. Jest nim oznaczony w wyroku okres próby i dalsze 6 miesięcy, biegnące od zakończenia okresu próby. W tym okresie konieczne jest nie tylko podjęcie decyzji o zarządzeniu wykonania kary warunkowo

O dobrowolnym odstąpieniu od usiłowania można mówić wówczas gdy sprawca dobrowolnie zrezygnował z popełnienia czynu zabronionego w fazie usiłowania nieukończonego. Jeżeli zachowanie bezpośrednio zmierzające do dokonania osiągnie fazę usiłowania ukończonego, tj. gdy sprawca wykonał wszystkie czynności prowadzące do realizacji znamion czynu zabronionego, to do bezkarności za usiłowanie przestępstwa konieczne

Niepełne pouczenie o sposobie i terminie zaskarżenia wyroku sądu odwoławczego kasacją nie mogło wywołać dla (skazanego) ujemnych skutków procesowych (art. 16 § 1 k.p.k.).

Wszystkim stronom postępowania przysługuje apelacja od wyroku zaocznego wydanego w postępowaniu uproszczonym, a oskarżonemu także sprzeciw.

Nie jest bowiem dopuszczalne omijanie zawartego w art. 523 § 1 k.p.k. zakazu wnoszenia kasacji wyłącznie z powodu niewspółmierności kary, przez podnoszenie zarzutu rzekomego naruszenia prawa materialnego, a mianowicie przepisów Kodeksu karnego dotyczących dyrektyw sądowego wymiaru kary, zaś zarzut taki ma w istocie charakter zarzutu przewidzianego w art. 438 pkt 4 k.p.k., a nie zarzutu <naruszenia

Pracownik może zrzec się prawa do odszkodowania ustalonego w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, jeżeli jest to połączone ze zwolnieniem go przez pracodawcę z zakazu podejmowania działalności konkurencyjnej.

Nabywca części przedsiębiorstwa nie staje się nowym pracodawcą dla pracowników pracujących na terenie nabytej części zakładu, którzy na podstawie umowy zawartej przez niego z dotychczasowym pracodawcą, przez uzgodniony okres wykonują pracę na rzecz tego pracodawcy (art. 231 § 1 k.p.). Okupowanie pomieszczenia zakładowego przez pracowników żądających dopuszczenia do pracy świadczy o gotowości do jej

Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest wynagrodzenie faktycznie wypłacone przez pracodawcę (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, jednolity tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267), a w przypadku, gdy pracodawca nie wypłaca pracownikowi wynagrodzenia, podstawą tą jest minimalne wynagrodzenie za pracę

Zawarcie długoterminowej umowy o pracę na czas określony (9 lat) z dopuszczalnością jej wcześniejszego rozwiązania za dwutygodniowym wypowiedzeniem może być kwalifikowane jako obejście przepisów prawa pracy, ich społeczno-godpodarczego przeznaczenia lub zasad współżycia społecznego (art. 58 § 1 i 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

Skierowanie pielęgniarki do wykonywania pracy na innym niż dotychczas oddziale szpitala nie wymaga wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy (art. 42 § 1 k.p.).