Niepowiadomienie pokrzywdzonego, jako żalącego się, o terminie posiedzenia sądu, na którym zażalenie ma być rozpoznane, stanowi rażące naruszenie prawa procesowego, ale nie może być uznane za podstawę stwierdzenia nieważności wydanego na tym posiedzeniu orzeczenia sądu jako przyczyna określona w art. 101 § 1 pkt 8 k.p.k.

Strona, która zgłaszała wniosek dowodowy nie może w wypadku jego uwzględnienia powoływać się później na ograniczenie dopuszczalności tego dowodu przewidziane w art. 74 k.c.

Przewidziane w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. Nr 87, poz. 435) dokumenty mogą zostać złożone po dniu 31 grudnia 1997 r., jeżeli wniosek o wypłatę świadczeń pracowniczych przewidzianych w art. 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy

Odmowa przyjęcia złożonej przez pracownika oferty rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron nie stanowi ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych obowiązków wobec pracownika (art. 55 § 11 KP).

Zgłoszenie przez pracodawcę dopiero w postępowaniu apelacyjnym wyraźnego zarzutu umyślnego wyrządzenia szkody przez pozwanego pracownika, gdy wcześniej pracodawca powoływał się ogólnie na nienależyte wykonywanie obowiązków pracowniczych nie oznacza rozszerzenia pozwu ani wystąpienia z nowymi roszczeniami w rozumieniu art. 383 zdanie pierwsze KPC, w sytuacji, gdy przed sądem pierwszej instancji nie

1. Termin jednego miesiąca do wykluczenia członka ze spółdzielni pracy (art. 193 § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze, jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.) jest zachowany, jeżeli w tym okresie - liczonym od dnia uzyskania przez spółdzielnię wiadomości o okolicznościach usprawiedliwiających wykluczenie - zostanie doręczone członkowi pisemne zawiadomienie o wykluczeniu

Przewidziany w art. 112 § 1 KP powszechny tryb odwoławczy od zastosowanej kary porządkowej może być ukształtowany korzystniej dla pracowników w pozakodeksowych źródłach prawa pracy.

Przepis art. 4201 § 1 KC w związku z art. 300 KP nie może stanowić podstawy prawnej roszczenia mianowanego pracownika samorządowego o zasądzenie różnicy pomiędzy wynagrodzeniem faktycznie otrzymywanym, a należnym według przepisów prawa pracy.