W myśl art. 26 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) okres zatrudnienia konieczny dla przyznania emerytury oblicza się łącznie z innymi - wymienionymi w ustawie -okresami, ale bez jego istnienia (wykazania) nie są spełnione warunki do przyznania świadczenia.

Zasady ustalania podstawy wymiaru emerytury wskazane w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) mają zastosowanie również do rencisty, któremu zawieszono wypłatę świadczenia wobec podjęcia zatrudnienia, jeżeli w tym czasie trwało jego inwalidztwo.

Orzeczenie sądowe, które dało podstawę do objęcia systemem pracowniczego ubezpieczenia społecznego, współmałżonka osoby prowadzącej działalność gospodarczą, nie stanowi naruszenia interesu Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 421 ust. 2 k.p.c. mimo, że zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa.

Pracownik, z którym rozwiązano umowę o pracę na czas nieokreślony z przyczyn wskazanych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.), nie traci uprawnienia do odprawy pieniężnej z art. 8 ust. 1 tej ustawy tylko dlatego, że

W sytuacji, gdy gospodarstwo rolne przekazane następcy na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jedn. tekst: Dz. U. z 1993 r. Nr 71, poz. 342 ze zm.) weszło do majątku objętego wspólnością ustawową w wyniku rozszerzenia przez małżonków tej wspólności, dopuszczalne jest rozwiązanie umowy przekazania także w stosunku do małżonka następcy, który nie

Uchwały walnego zgromadzenia spółdzielni o zatwierdzeniu sprawozdania rady nadzorczej i rocznego sprawozdania zarządu podlegają zaskarżeniu w trybie art. 42 §2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (jedn. tekst: Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.).

Adwokat może być pełnomocnikiem strony w postępowaniu cywilnym tylko wówczas, gdy - pomijając wykonywanie zawodu przez adwokata w obsłudze prawnej i w formach przewidzianych w art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324 ze zm.) - wykonuje zawód w zespole adwokackim, indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem (art. 4 ust. 1 i 3 z dnia 26 maja 1982 r.

Przy wyrokowaniu zaocznym dopuszczalne jest jedynie przyjęcie za ustalone twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych, uzasadniających żądanie (domniemanie ich przyznania przez pozwanego i zgodności z prawdziwym stanem rzeczy); sąd nie jest natomiast zwolniony z obowiązku dokonania prawidłowej oceny materialno-prawnej zasadności żądania pozwu opartego na tych twierdzeniach. Odstąpienie od umowy

Odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących przeniesienia własności nieruchomości nie może stanowić podstawy ustanowienia hipoteki ustawowej na nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste.

Pracownikom Poczty Polskiej, którzy podjęli zatrudnienie po dniu 31 grudnia 1991 r., nie przysługują ulgi i zwolnienia określone w przepisach § 19 ust. 2 pkt 4 i 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 1986 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników państwowej jednostki organizacyjnej „Poczta Polska, Telegraf i Telefon” (Dz. U. Nr 43, poz. 209 ze zm.) oraz § 1 zarządzenia Nr 82 Ministra

Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych podejmuje decyzje w sprawach „wpłat” zakładów pracy na ten Fundusz, stosując przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 ze zm).

Jeżeli sąd wysłuchuje na posiedzeniu upadłego, syndyka, wierzyciela lub członka rady wierzycieli - gdy nie było obowiązku przeprowadzenia rozprawy - zachodzi przypadek wysłuchania w rozumieniu art. 73 Prawa upadłościowego, a wydane w wyniku takiego wysłuchania postanowienia nie są postanowieniami wydanymi na podstawie rozprawy; w związku z tym powinny być one zawsze doręczane z urzędu (art. 76 § 2

W drodze powództwa z art. 189 k.p.c. nie może dojść do przejścia prawa własności nieruchomości z dotychczasowego właściciela na inną osobę.

1. Istota postępowania upadłościowego nie wyłącza stosowania przepisów kodeksu postępowania cywilnego regulujących właściwość komornika w sprawie o egzekucję z nieruchomości (art. 921 § 1 k.p.c). 2. Szacunek poszczególnych składników majątkowych, dokonany przez syndyka przy objęciu masy upadłości, nie może zastępować opisu i oszacowania nieruchomości przewidzianego w art. 942-951 k.p.c.

Sprzeczna z prawem jest uchwała rady izby notarialnej: - określająca maksymalny czas trwania asesury notarialnej - ustalająca prawo decydowania o 'zakończeniu' asesury - ograniczająca wizytację asesury - zalecająca zawieranie z asesorami umów o pracę na czas określony oraz - uznająca za uchybienie godności zawodu wypowiedzenie umowy o pracę przez asesora lub ubiegania się przez niego o nominację na

Żądanie przywrócenia do pracy, pracownika wybranego do komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej w dniu odwołania go z funkcji członka zarządu spółki będącej pracodawcą, z którym to pracownikiem rozwiązano stosunek pracy z naruszeniem art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.), może być ocenione jako sprzeczne ze społeczno-gospodarczym

Zastosowanie instytucji porzucenia pracy zamiast instytucji rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn zawinionych przez pracownika nie jest rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 417 k.p.c.

Ten sam stan faktyczny nie może być równocześnie kwalifikowany jako wyłączenie prawa do odprawy na podstawie art. 8 ust. 3 pkt 3 i art. 8 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. 1990 r. Nr 4, poz. 19 w zm.).

Kodeks karny nie zna podziału dokumentów na „urzędowe” i „prywatne”. Byt przestępstwa określonego w art. 266 k.k. nie jest więc zależny od rodzaju dokumentu, w którym poświadczono nieprawdę, lecz od tego, kto ten dokument wystawił.

Ustawą „względniejszą dla sprawcy” w rozumieniu art. 2 § 1 k.k. jest ta ustawa, której wybór opiera się na ocenie całokształtu konsekwencji wynikających dla niego z zastosowania obydwu wchodzących w grę ustaw, przy czym ocena ta musi być dokonana z uwzględnieniem okoliczności konkretnej sprawy. W związku z powyższym stosowanie kary dożywotniego pozbawienia wolności do przestępstw popełnionych przed