Spór na tle przewidzianego w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze z.) prawa do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy na okres kadencji w zarządzie zakładowej organizacji związkowej jest sporem z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 KPC). Na podstawie tego przepisu pracownik może domagać się przez sądem zobowiązania pracodawcy do zwolnienia go
Nie stanowi samowolnego uchylania się od wykonywania pracy, w rozumieniu art. 65 § 1 KP zdanie 1 (porzucenia pracy), zachowanie się pracownika polegające na stawianiu się w zakładzie pracy i odmowie wykonywania pracy wyznaczonej mu przez pracodawcę, jeżeli przyczyną takiego zachowania jest oparte na realnych podstawach przekonania tego pracownika (znajdujące wyraz w wytoczonym przez niego procesie)
Pracownikowi nie przysługuje prawo podmiotowe do podwyższenia wynagrodzenia o 30% od pracodawcy, będącego spółką akcyjną, w sytuacji gdy w umowie sprzedaży części akcji tej spółki kupujący zobowiązał się wobec sprzedającego (Skarb Państwa) do spowodowania, aby spółka podwyższyła o 30% wynagrodzenia jej pracowników przed upływem dwóch miesięcy od dnia podpisania umowy pod rygorem kary umownej w wysokości
Związek zawodowy ma swobodę w określaniu swej nazwy, z tym że przyjęta nazwa powinna dostatecznie identyfikować ten związek w obrocie prawnym i społecznym.
W sytuacji, gdy po zmarłym górniku wdowie przyznano rentę rodzinną na podstawie ustawy z dnia 1 lutego 1983 r o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (Dz. U. Nr 5, poz. 32 ze zm.), zaś rozwiedzionej małżonce rentę rodzinną na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), każda z tych osób ma prawo do pobierania
Rolnik, którego długotrwała niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w czasie pobierania przez niego renty rodzinnej rolniczej lecz po upływie 18-tu miesięcy od ustania rolniczego ubezpieczenia społecznego, nie nabywa prawa do rolniczej renty inwalidzkiej, mimo opłacania składki na ubezpieczenie emerytalno-rentowe rolników.
Powiadomienie przez zakład pracy organu rentowego o wstrzymaniu wydawania deputatu węglowego emerytom i rencistom na podstawie uchwały rady pracowniczej, w sytuacji gdy obowiązek ten został przywrócony prawomocnym wyrokiem sądu, nie powoduje odpowiedzialności pracodawcy na zasadzie określonej w art. 37 ust. 6 ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych (jednolity
1. Rolnikowi pobierającemu rentę rolniczą wraz z dodatkiem przewidzianym w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.), przysługuje jednocześnie dodatek, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o dodatku i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo
W razie wydania na podstawie art. 740 § 1 k.p.c. zarządzenia o doręczeniu tylko wierzycielowi postanowienia o zabezpieczeniu dochodzonego roszczenia, złożenie przez dłużnika wniosku o doręczenie mu tegoż postanowienia nie może odnieść skutku.
Przepis art. 575 k.c. nie ma zastosowania do odpowiedzialności komisanta, gdy została ona wyłączona na podstawie art. 770 k.c.
Wchodzące w skład gospodarstwa rolnego grunty pod budynkami mieszkalnymi i grunty niezbędne do korzystania z tych budynków są nieruchomościami rolnymi (gruntami rolnymi) w rozumieniu art. 461 k.c. i art. 1058 k.c.
Umowne wyłączenie wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa wyklucza powództwo z art. 52 § 1 k.r.o. dotyczące okresu poprzedzającego zawarcie umowy.
Samochód osobowy, stanowiący własność dłużnika i wykorzystywany przez niego do osobistej pracy zarobkowej w charakterze taksówkarza, może być stosownie do konkretnych okoliczności uznany za przedmiot nie podlegający egzekucji.
Droga sądowa nie jest dopuszczalna do ustalenia wysokości ekwiwalentu przy zamianie lokali (art. 1 pkt 13 lit. E ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw, Dz.U. nr 34, poz. 198).
Nie można żądać wznowienia postępowania na tej podstawie, że wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa (art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c), jeżeli późniejszy wyrok karny skazujący za jego popełnienie dotyczy okoliczności, którą sąd rozpoznający daną sprawę cywilną uznał za nieistotną dla jej rozstrzygnięcia.
Nie można identyfikować kontroli kasacyjnej prawomocnych orzeczeń z odmienną w swych założeniach i o wiele szerszą kontrolą apelacyjną nieprawomocnych orzeczeń sądowych.
Sąd Najwyższy rozstrzyga przedstawione mu na podstawie art. 391 KPC zagadnienie prawne wówczas, gdy stan faktyczny w zakresie objętym zagadnieniem został ustalony.
W sprawie o świadczenia emerytalno-rentowe, w razie braku Karty repatriacyjnej, zarówno organ rentowy, jak i Sąd orzekający powinny wskazać zainteresowanemu możliwość uzyskania - trybie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 10, poz. 49 ze zm.) - zaświadczenia właściwego wojewody o posiadaniu obywatelstwa polskiego.
Wykładowca wyższego seminarium duchownego może w świetle art. 21 ust. 1 i art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.) nabyć prawo do emerytury na podstawie art. 88 ustawy z dnia 25 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19 ze zm.).
Zasadą przyjętą w art. 53 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r., Nr 10, poz. 36) jest odtwarzanie wysokości świadczenia z uwzględnieniem składników uposażenia żołnierza, które przysługiwały mu z mocy przepisów, w dniu zwolnienia ze służby.
Sąd Najwyższy umarza postępowanie w razie cofnięcia przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej wniosku o stwierdzenie nieważności uchwał Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych (art. 355 § 1 k.p.c.).
Podstawą wynagrodzenia prokuratorów w okresie od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 marca 1995 r. było przeciętne wynagrodzenie w sferze produkcji materialnej zgodnie z przepisem art. 62 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r., Nr 19, poz.70 ze zm.).