W wypadku wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę, ustalenie przez strony wcześniejszego terminu rozwiązania umowy o pracę (art. 36 § 6 kodeksu pracy) nie pozbawia pracownika roszczeń wynikających z art. 45 kodeksu pracy.

Przynależność do kategorii pracowników Służby Leśnej nie zależy od nadania stopnia zawodowego w Służbie Leśnej. Do wynagrodzenia tych pracowników nie stosuje się przepisów Porozumienia z dnia 28 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników nie zaliczonych do Służby Leśnej w jednostkach organizacyjnych Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe także wtedy, gdy nie nadano im stopnia

Przynależność do kategorii pracowników Służby Leśnej nie zależy od nadania stopnia zawodowego w Służbie Leśnej. Do wynagrodzenia tych pracowników nie stosuje się przepisów porozumienia z dnia 28 lipca 1992 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników nie zaliczonych do Służby Leśnej w jednostkach organizacyjnych Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe także wtedy, gdy nie nadano im stopnia

Paragraf 5 art. 3581 k.c. nie stoi na przeszkodzie zastosowaniu do wynagrodzeń należnych twórcom wynalazków zasad waloryzacji ujętych w art. 3581 § 3 k.c. Prawo do wynagrodzenia (a tym samym zobowiązanie jako określony stosunek prawny) twórcy projektu wynalazczego powstaje z chwilą jego zastosowania. Od tej daty można więc mówić, że spełnione zostało przewidziane w art. 3581 § 3 k.c. wymaganie, aby

1. W razie śmierci pracodawcy, prowadzącego działalność gospodarczą w oparciu o wpis w ewidencji takiej działalności, jego spadkobiercy wstępują w prawa i obowiązki pracodawcy w ramach stosunków pracy z pracownikami zatrudnionymi przez zmarłego. 2. Nie dotyczy to sytuacji, w której w skład spadku nie wchodzi zakład pracy i w wyniku dziedziczenia nie dochodzi do przejęcia zakładu pracy w całości lub

1. Na podstawie art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.) pracownikowi przysługuje roszczenie o nawiązanie stosunku pracy w razie gdy zakład pracy rozwiązał z nim stosunek pracy, a następnie zatrudnia w tej samej grupie zawodowej

1. Na podstawie art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.) pracownikowi przysługuje roszczenie o nawiązanie stosunku pracy w razie, gdy zakład pracy rozwiązał z nim stosunek pracy, a następnie zatrudnia w tej samej grupie zawodowej

Wynagrodzenie należne twórcy wynalazku pracowniczego podlega waloryzacji na podstawie art. 3581 § 3 k.c. także wtedy, gdy otrzymał on wcześniej wynagrodzenie tymczasowe według zasad przewidzianych dla wynagrodzeń za projekty racjonalizatorskie.

Dla wyłączenia prawa do odprawy pieniężnej na podstawie art. 8 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.) istotne jest, aby do dnia rozwiązania dotychczasowego stosunku pracy doszło do zawarcia umowy przedwstępnej między

Po ogłoszeniu upadłości dłużnika nie jest dopuszczalne wpisanie hipoteki przymusowej na nieruchomości stanowiącej jego własność, chociażby wniosek o wpis został złożony przed tym ogłoszeniem.

Obowiązek zawiadomienia organizacji związkowej o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę, wynikający z art. 38 k.p., jest wyłączony w stosunkach pracy, w których pracodawcą jest osoba fizyczna.

Obowiązek zawiadomienia organizacji związkowej o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę wynikający z art. 38 k.p. jest wyłączony w stosunkach pracy, w których pracodawcą jest osoba fizyczna.

Nałożenie na gminy obowiązku prowadzenia przygotowania przedszkolnego spowodowało przejęcie nauczycieli klas zerowych szkół podstawowych.

Sąd lekarski orzekający w sprawie odpowiedzialności zawodowej lekarza -uznawszy oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu - nie może odstąpić od wymierzenia kary.

Decyzja inspektora sanitarnego odmawiająca stwierdzenia choroby zawodowej, nie ma mocy wiążącej, zwłaszcza gdy po jej wydaniu wnioskodawca był nadal przez wiele lat zatrudniony w warunkach narażających na powstanie tej choroby.

Wdrożenie do praktyki sądowej w sprawach o ustalenie ojcostwa, w miarę rozwoju nauk biologicznych, środków dowodowych o charakterze przyrodniczym (badanie kodu genetycznego DNA), nie może prowadzić do naruszenia zasad procesowych przez ograniczenie zakresu postępowania dowodowego i sędziowskiej oceny dowodów. Rozstrzygające znaczenie nowego środka dowodowego nie zwalnia sądu od obowiązku oceny całokształtu

Decyzja o przydziale lokalu mieszkalnego osobie zamieszkującej w lokalu przekraczającym w nieznacznych rozmiarach normy określone w § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych (Dz. U. Nr 27, poz. 187 ze zm.) nie jest decyzją wydaną z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

I. Określenie „gra hazardowa”, użyte w art. 128 § 1 k.w., obejmuje swym zakresem wszelkie gry, w tym i grę w tzw. trzy karty, jeżeli wygrana lub przegrana uzależniona jest nie od umiejętności grających, lecz wyłącznie lub przeważnie od losu. II. Urządzającemu grę hazardową jedynie wówczas można przypisać odpowiedzialność za przestępstwo określone w art. 205 k.k., gdy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej

Określenie użyte w art. 558 k.p.k. „jeżeli nie wniesiono rewizji” odnieść należy również do takiej sytuacji procesowej, gdy rewizję wprawdzie wniesiono, ale podlega ona – z jakichkolwiek powodów – pozostawieniu bez rozpoznania. Odmawiając przyjęcia takiej rewizji lub pozostawiając ją bez rozpoznania, należy równocześnie potraktować ją jako zażalenie na orzeczenie o kosztach, zawarte w wyroku.

Pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie pracy w systemie trzyzmianowej organizacji pracy, na stanowisku w ruchu ciągłym, rozpoczynającemu pracę w niedzielę na trzeciej zmianie i kończącemu pracę na tej zmianie w dniu następnym w granicach czasu, który zgodnie z art. 138 § 2 w związku z art. 137 § 1 k.p. uważa się za pracę w niedzielę, nie przysługuje dodatek przewidziany w art. 134 § 2 k.p., jeżeli