Podstawą powództwa z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. może być potrącenie, mimo że powód zarzut potrącenia mógł zgłosić w postępowaniu rozpoznawczym w sprawie, w której został wydany tytuł wykonawczy; ocena charakteru sprawy z powództwa przeciwegzekucyjnego jako sprawy gospodarczej dokonywana jest na podstawie działu IVa k.p.c. normującego postępowanie w sprawach gospodarczych oraz ustaw związkowych traktujących

1. Do kategorii orzeczeń „kończących postępowanie sądowe” nie należy postanowienie oddalające wniosek o sprostowanie orzeczenia. Kodeks postępowania karnego przewiduje w art. 92 możliwość sprostowania w każdym czasie oczywistych omyłek pisarskich. Sprostowanie nie oznacza jednak wprowadzenia do orzeczeń składników pominiętych lub powodujących zmianę treści orzeczenia, w tym danych, które zmieniają

Uchwała rady gminy, podjęta w trybie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm.), o likwidacji przedsiębiorstwa w celu jego prywatyzacji przez sprzedaż na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. nr 51,

Podstawę do obciążenia oskarżonego, przeciwko któremu umorzono postępowanie karne na mocy art. 11 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 26 § 1 k.k., kosztami zastępstwa adwokackiego, wyłożonymi przez oskarżyciela posiłkowego, stanowią przepisy art. 80 k.p.k. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.

1. Przewidziana w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialości żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (j.t. Dz.U. z 1992 r., nr 5, poz. 17) kara zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych nie może być orzekana jako kara samoistna. 2. Karę tę w każdym wypadku wymierza się fakultatywnie, niezależnie od tego

Do egzaminowania osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdami (art. 73 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. – Prawo o ruchu drogowym – tekst jednolity Dz.U. z 1992 r., nr 11, poz. 41 ze zm.) nie stosuje się art. 21 § 1 pkt 3 k.p.a.

Sąd Antymonopolowy – rozpoznając sprawę na skutek odwołania od decyzji Urzędu Antymonopolowego – może przedstawić Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości.

Decyzja stwierdzająca nabycie przez państwową osobę prawną prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz własności budynków – na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r., o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. nr 79, poz. 464 z późn. zm.) nie może być podstawą wpisu w księdze wieczystej w sytuacji, gdy grunty te w dniu 5 grudnia 1990 r. stanowiły

Od decyzji organu odwoławczego odmawiającej wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją tego organu /art. 149 par. 3 Kpa/ przysługuje odwołanie chyba, że decyzja ta została wydana przez naczelny organ administracji państwowej lub przez kolegium odwoławcze przy sejmiku.

W świetle art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ wniosek o zwrot należności celnych, pobranych od towarów przywiezionych z zagranicy w postaci surowców, materiałów, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych, zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych w obrocie towarowym z zagranicą, może być zgłoszony nie później niż w terminie 30 dni od dnia wywozu

Do stwierdzenia nieważności decyzji wojewody orzekającej o nabyciu przez gminę z mocy prawa, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, mienia ogólnonarodowego właściwy jest na podstawie art. 157 par. 1 Kpa Minister-Szef Urzędu Rady Ministrów.

Wpis w księdze wieczystej odrębnej własności lokali, wynikającej z decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (j.t. Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 127), znajdujących się w budynku wielomieszkaniowym wybudowanym częściowo z funduszów przedsiębiorstwa państwowego na gruncie stanowiącym własność Skarbu

Przepis art. 121 pkt 1 k.c. nie ma zastosowania do biegu terminu zawitego, określonego w art. 344 § 2 k.c.

Kurator oświaty jako organ prowadzący podporządkowane mu szkoły jest uprawniony do skierowania nauczyciela bez jego zgody do pracy w innej szkole na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz.U. nr 3, poz. 19 ze zm.).

Przy ocenie, czy przeznaczone oznaczonej osobie w testamencie poszczególne przedmioty majątkowe wyczerpują cały spadek (art. 961 k.c.), podlegają wzięciu pod uwagę tylko przedmioty należące do spadkobiercy w chwili sporządzenia testamentu, chyba że z jego treści wynika co innego.

Prawem zatrzymania z art. 497 w zw. z art. 496 k.c. objęta jest zrewaloryzowana – stosownie do kryteriów z art. 3581 § 3 k.c. – wartość świadczenia pieniężnego, nie zaś jedynie wartość nominalna tego świadczenia.

Osoba, która uzyskała wpis do ewidencji działalności gospodarczej w trybie określonym w art. 15 i 16 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. nr 41, poz. 324 z późn. zm.), lecz działalności tej faktycznie nie podjęła w okresie, w którym była zarejestrowana jako bezrobotna, nie traci statusu bezrobotnego, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. e ustawy z dnia 16 października

Roszczenie rolnika, który zmarł po wytoczeniu powództwa o rozwiązanie umowy przekazania gospodarstwa rolnego zawartej na podstawie ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. nr 32, poz. 140), nie przechodzi na spadkobierców (art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników – tekst jednolity

Przepisy kodeksu postępowania cywilnego o doręczeniu mają charakter obligatoryjny, który wyłącza swobodną dyspozycję stron w zakresie sposobu doręczania pism sądowych. Dyspozycja art. 133 § 3 zd. 1 k.p.c. wiąże zarówno sąd, jak też same strony, które jedynie poprzez cofnięcie pełnomocnictwa lub jego ograniczenie albo upoważnienia określonej osoby do odbioru pism mogą uniknąć doręczenia przez sąd pisma

Umowa zbycia udziałów zawarta bez zezwolenia spółki z o.o. (do udzielenia którego właściwe jest zgromadzenie wspólników) stanowi czynność bezskuteczną, i to zarówno wobec spółki, jak i w stosunkach między stronami. Umowa taka może się stać skuteczna dopiero wtedy, gdy stosowne zezwolenie zostanie wyraźnie udzielone.

Decyzja urzędu rejonowego zezwalająca na podział nieruchomości i zatwierdzająca jego projekt stanowi podstawę wpisu prawa własności gminy w odniesieniu do działki wydzielonej pod budowę ulicy (art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości – tekst jednolity Dz.U. z 1991 r., nr 30, poz. 417 ze zm.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest zobowiązany do wypłaty zasiłku chorobowego pracownikowi zakładu pracy, który zgłaszał imiennie pracowników do ubezpieczenia społecznego (art. 48 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 143 ze zm.) i ze względu na brak środków płatniczych

Niezgłoszenie właściwej jednostce szkody wyrządzonej w uprawach przez zwierzęta łowne (§ 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1990 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez niektóre gatunki zwierząt łownych – Dz.U. nr 31, poz. 182 ze zm.) nie wyłącza możliwości dochodzenia przez poszkodowanego w postępowaniu sądowym roszczenia o wynagrodzenie

Przez zniewagę w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. nr 19, poz. 145) należy rozumieć wyłącznie przestępstwo z art. 181 § 1 k.k.