Przepis art. 412 k.c. w brzmieniu nadanym mu ustawą z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny (Dz.U. nr 55, poz. 321) nie ma zastosowania do świadczenia spełnionego przed dniem 1 października 1990 r.

Za niesłuszny uznać należy pogląd Sądu Najwyższego wypowiedziany w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 1982 r. V KRN 50/82, opublikowany w urzędowym zbiorze orzeczeń (OSNKR 1982, nr 6, poz. 39), że nie można się powoływać na nieświadomość bezprawności czynu, jeżeli określone w dekrecie zakazy i nakazy zostały przed ogłoszeniem aktu prawnego w Dzienniku Ustaw podane do publicznej wiadomości przez

Jeżeli umowa spółki przyznaje prawo do zysku w jednakowym rozmiarze wszystkim wspólnikom, nie różnicując ich sytuacji, to zmiana tej umowy, polegająca na uzależnieniu prawa do części zysku do spełnienia określonego warunku, sprawia, ze uchwała uszczupla prawa przyznane osobiście poszczególnym wspólnikom" (art. 237 § 3 k.h.) i wymaga zgody wszystkich wspólników.

Praca w normalnych warunkach może, przy uwzględnieniu indywidualnego stanu psychicznego i faktycznego pracownika, stanowić dla niego nadmierny wysiłek i stać się przyczyną zewnętrzną wypadku przy pracy (art. 6 ustawy z 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 144).

Pełnomocnik procesowy przedsiębiorstwa, któremu udzielił pełnomocnictwa tymczasowy kierownik, nie może zawrzeć ugody sądowej w sprawie o roszczenia majątkowe tego kierownika, wynikające jego żądania nawiązania stosunku pracy z tym przedsiębiorstwem

Pełnomocnik procesowy przedsiębiorstwa, któremu udzielił pełnomocnictwa tymczasowy kierownik, nie może zawrzeć ugody sadowej w sprawie o roszczenia majątkowe tego kierownika, wynikające z jego żądania nawiązania stosunku pracy z tym przedsiębiorstwem.

Rozpoznając zażalenie, o którym mowa w art. 207a § 1 k.p.k., sąd w myśl art. 386 § 1 k.p.k. orzeka o utrzymaniu w mocy albo o uchyleniu zaskarżonej decyzji bez względu na to, czy żalący jest faktycznie pozbawiony wolności w ramach zatrzymania, czy też przebywa na wolności; w tym ostatnim wypadku sąd stwierdza post lactum bezpodstawność zatrzymania lub naruszenia przepisów prawa w czasie jego wykonywania

Artykuł 9 ust. 4 ustawy z dnia 20 stycznia 1990 r. o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości (Dz.U. nr 6, poz. 36 z późn. zm.), który w razie podjęcia przez walne zgromadzenie spółdzielni uchwały odmawiającej jej podziału daje podstawę do żądania od sądu wydania orzeczenia zastępującego uchwałę o podziale, stanowi też podstawą – w razie podjęcia przez walne zgromadzenie spółdzielni uchwały

1. Uczniowie zawodowych szkół budowlanych nie mają prawa zrzeszania się w związkach zawodowych. 2. Przynależność (nieprzynależność) związkowa nie może wpływać na przyjęcie do pracy, sytuację pracownika w zakładzie pracy lub stanowić pod stawy uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy.

Jeżeli Bank PKO w imiennej terminowej książeczce oszczędnościowej określił, że oprocentowanie wynosi 204% w stosunku rocznym, a ponadto w powołanych w tej książeczce „Postanowieniach dla właścicieli książeczek oszczędnościowych umiejscowionych w PKO (oprocentowanych)” nie przewidziano zmiennego oprocentowania, nie przewidziano też takiego oprocentowania w stworzonym przez Bank PKO w chwili wydania

Wygaśnięcie stosunku pracy na podstawie art. 33 art. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. nr 21, poz. 124) wyłącza zastosowanie art. 177 § 3 kodeksu pracy.

Do ustanowienia odrębnej własności lokali w postępowaniu o zniesienie współwłasności i dział spadku po dniu 1 października 1990 r. stosuje się przepisy art. 136 i 137 kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 55, poz. 321), bez względu na datę powstania współwłasności lub otwarcia spadku.

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego niedopuszczalna jest zmiana prawomocnego postanowienia sądu ustalającego treść aktu urodzenia w trybie dekretu z dnia 22 października 1947 r. o ustalaniu treści sporządzonych za granicą aktów stanu cywilnego obywateli polskich (Dz.U. RP Nr 65, poz. 392), natomiast dopuszczalne jest sprostowanie tego aktu.

Zasada in dubio pro reo odnosi się do zagadnień związanych z ustaleniami faktycznymi, nie wolno jednakże rozumieć jej jako reguły swoistego, uproszczonego traktowania wątpliwości. Wszelka wątpliwość w zakresie ustaleń faktycznych powinna być wyjaśniona i usunięta przez wszechstronną inicjatywę dowodową organu procesowego i gruntowną analizę całego dostępnego materiału dowodowego. Dopiero gdy po wykorzystaniu

I. Nie jest dopuszczalne skazanie sprawcy fałszywych zeznań za przestępstwo z art. 247 § 1 k.k., jeżeli w postępowaniu karnym, w którym występował jako oskarżony, złożył je uprzednio w charakterze świadka na okoliczności związane z zarzucanym mu czynem. II. Dopuszczalne jest odczytanie na rozprawie protokołu zeznań złożonych przez oskarżonego w charakterze świadka – jako „innego dokumentu”, o którym

Kierownik zakładu pracy nie ma obowiązku zawiadomienia na podstawie art. 38 §1 k.p. o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę działających w zakładzie pracy organizacji związkowych w sytuacji, gdy pracownik niezrzeszony nie wskazał do obrony swoich praw zakładowej organizacji związkowej, która wyraziła na to zgodę.

Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia, jest wyłączony na podstawie art. 30 § 1 pkt 7 k.p.k. od dalszego udziału w sprawie nie tylko wówczas, gdy orzeczenie to zostało uchylone przez sąd odwoławczy a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania, ale także wtedy, gdy orzeczenie to „traci moc” na podstawić przepisu ustawy, wskutek wniesienia przez stronę sprzeciwu od tego orzeczenia.

1. Wynikający z treści art. 4 lit. a Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), warunek „podwójnej karalności” czynu dotyczy wszelkich typów przestępstw, a zatem również przestępstw skarbowych (w tym celnych i dewizowych). 2. Sąd państwa przejmującego

Radca prawny wykonujący inną pracę zarobkową niż praca radcy prawnego nie korzysta z obniżenia składki członkowskiej, przewidzianego w § 1 ust. 2 uchwały nr 1 Nadzwyczajnego III Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 9 grudnia 1989 r., podjętej na podstawie art. 57 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. nr 19, poz. 145 ze zm.).

Radca prawny wykonujący inna prace zarobkowa niż praca radcy prawnego nie korzysta z obniżenia składki członkowskiej, przewidzianego w § 1 ust 2 uchwały nr 1 Nadzwyczajnego III Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 9 grudnia 1989 r., podjętej na podstawie art. 57 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145 ze zm.).

Rejony dróg publicznych są podmiotami gospodarczymi posiadającymi w postępowaniu przed sądem gospodarczym zdolność sądową w zakresie prowadzonej przez nie działalności gospodarczej (art. 4797 k.p.c.).

Decyzje, wydane w sprawach o wznowieniu postępowania (art. 145 k.p.a.) lub o stwierdzenie nieważności decyzji (art. 156 k.p.a.), w postępowaniach wszczętych po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 4, poz. 8), mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego.

Decyzje, wydane w sprawach o wznowienie postępowania (art. 145 k.p.a.) lub o stwierdzenie nieważności decyzji (art. 156 k.p.a.), w postępowaniach wszczętych po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. nr 4, poz. 8), mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego.1)

Artykuł 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110; zm.: Dz. U. z 1982 r. Nr 31, poz. 215) nie ma zastosowania do zażalenia wniesionego przez adwokata na postanowienie odrzucające zażalenie na postanowienie dotyczące wynagrodzenia biegłego.