Jeżeli narzeczona oskarżonego nie pozostaje we wspólnym z nim pożyciu, to – według art. 120 § 5 k.k. – nie jest osobą najbliższą dla oskarżonego.

Chociaż przepis art. 127 k.p. nie odsyła – gdy idzie o odpowiedzialność za mienie powierzone pracownikowi z obowiązkiem zwrotu lub do wyliczenia się – do art. 116 k.p., nie oznacza to, że ciężar wykazania faktu powstania szkody i jej wysokości nie obciąża zakładu pracy i że w jakiejś mierze może był on przerzucony na pracownika.

Odprawa wypłacona pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy na podstawie art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy ... (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 18 ze zm.), po przywróceniu do pracy, podlega zaliczeniu na poczet wynagrodzenia, o jakim mowa w art. 47 § 1 k.p.

Pracownikowi, który nie złożył oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych mu w wypowiedzeniu warunków pracy lub płacy i którego stosunek pracy nie uległ rozwiązaniu, a został jedynie przekształcony, przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych w art. 45 i 47 k.p. w związku z art. 42 § 1 k.p.

Roszczenie o ponowne nawiązanie stosunku pracy wynika z nowej, wprowadzonej przez ustawę z 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne (Dz.U. art. 32, poz. 172 ze zm.), podstawy prawnej, w związku z czym nie należy w rozumowaniu ani w toku postępowaniu dowodowego stosować analogii do reguł

Osoba dochodząca naprawienia szkody wyrządzonej w uprawach i plonach rolnych przez zwierzynę wymienioną w art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim (Dz.U. z 1973 r. Nr 33, poz. 197 ze zm.) może wytoczyć powództwo przed sąd, w którego okręgu nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę na podstawie art. 35 k.p.c.

Przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną prawa procesowego (art. 4 § 1 k.p.k.) wtedy m.in., gdy: 1) jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy (art. 357 k.p.k.), i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 1 pkt 2 k.p.k.); 2) stanowi wynik rozważenia wszystkich tych okoliczności

Pracownikowi, który nie złożył oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych mu w wypowiedzeniu warunków pracy lub płacy i którego stosunek pracy nie uległ rozwiązaniu, a został jedynie przekształcony, przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych w art. 45 i 471 k.p. w związku z art. 42 § 1k.p.

Okoliczność, że rozwiązanie stosunku pracy następuje w trybie wypowiedzenia zmieniającego, a nie w drodze wypowiedzenia definitywnego, ma jedynie znaczenie dla oceny, czy przyczyny z art. 1 ust. 1 ustawy z 28.XII.1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.) stanowią

Przechowywanie rzeczy w normalnie zamkniętym mieszkaniu jest w zasadzie wystarczającym sposobem jej zabezpieczenia przed kradzieżą. Ze względu na nagminność włamań do mieszkań nie można jednak tego w pełni odnieść do rzeczy cudzych, o dużej wartości. O należytej staranności przechowawcy takich rzeczy można mianowicie mówić tylko wówczas, gdy mieszkanie jest odpowiednio zabezpieczone bądź przez stałą

Naprawienie rzeczy uszkodzonej nie zawsze równa się wyrównaniu szkody w rozumieniu art. 363 § 1 k.c. Przy zasądzaniu różnicy wysokość odszkodowania powinna być w takim wypadku ustalona według cen z daty określania wysokości szkody, chyba że zachodzą szczególne okoliczności uzasadniające zastosowanie art. 363 § 2 k.c.

Mieszkaniami zakładowymi, obok lokali wymienionych w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. – Prawo lokalowe (j.t. Dz.U. z 1987 r. nr 30, poz. 165 ze zm.) i oddanych w najem osobom wymienionym w tym przepisie po dniu 1 stycznia 1988 r., są lokale określone w art. 4 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy – Prawo lokalowe (Dz.U. nr 21, poz. 124) w brzmieniu ustalonym w art

W sytuacji, gdy wyłonienie kandydata na nabywcę nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi następuje w wyniku przetargu (art. 9 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego – tekst jednolity Dz.U. z 1989 r. nr 58, poz. 348), ocena prawidłowości i skuteczności przeprowadzonego

Świadczenie odszkodowawcze powinno być wyrażone w pieniądzu polskim także wówczas, gdy w zobowiązaniu podstawowym przedmiotem świadczenia była waluta obca (art. 358 k.c.).

Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony (np. sezon artystyczny), którzy zostali wybrani do zarządu zakładowej organizacji związkowej, korzystają z ochrony przewidzianej w art. 39 ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych (jedn.tekst: Dz.U. z 1985 r. Nr 54, poz. 277 ze zm.) jedynie w okresie, na który umowa o pracę została zawarta.

W razie zmniejszenia się składu rady pracowniczej przedsiębiorstwa mniej niż o połowę, uzupełnienie jej składu może nastąpić wyłącznie w drodze wyborów.

Emerytowi wojskowemu, który po zwolnieniu z zawodowejsłużby wojskowej pracował zarobkowo, dolicza się z mocy art. 15 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (jedn. tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 29, poz. 139 ze zm.) do wysługi emerytalnej tylko okresy zatrudnienia wymienione w art. 8 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, tj. okresy pracy wykonywanej w ramach stosunku

Emerytowi wojskowemu, który po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej pracował zarobkowo, dolicza się z mocy art. 15 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 29, poz. 139 z późn. zm.) do wysługi emerytalnej tylko okresy zatrudnienia wymienione w art. 8 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, tj. okresy pracy wykonywanej w ramach stosunku

Komisja organizacyjna reprezentująca członków spółdzielni, których prawa i obowiązki majątkowe są związane z wyodrębnioną organizacyjnie jednostką spółdzielni albo z częścią majątku spółdzielni nadającą się do takiego wyodrębnienia, ma zdolność sądową w sprawie o wydanie orzeczenia zastępującego uchwałę walnego zgromadzenia o podziale spółdzielni.

Kolejne uchylenie postanowienia orzekającego co do istoty sprawy i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w trybie art. 388 § 1 k.p.c. po dniu 1 lipca 1985 r. skutkuje, że w rozpoznaniu tym nie może brać udziału sędzia uczestniczący nie tylko w wydaniu uchylonego postanowienia, lecz także postanowień uchylonych wcześniej, w tym również zapadłych przed dniem 1 lipca 1985 r.

1. Analizując rozwiązanie umowy o pracę przez porozumienie stron nie można oderwać się od okoliczności faktycznych i przyczyn tego rozwiązania. Jeżeli u podstaw oferty pracownika zmierzającej do rozwiązania stosunku pracy przez porozumienie stron leży niewywiązywanie się lub nienależyte wywiązywanie się zakładu pracy z obowiązków umowy o pracę, to pracownik może na ogólnych zasadach (art. 471 k.c.

O poważnym niebezpieczeństwie dla porządku prawnego, w rozumieniu art. 99 k.k., można mówić tylko wówczas, gdy wynik badań psychiatrycznych wskazuje, że ze strony podejrzanego – z powodu jego stanu zdrowia psychicznego – grozi, ze znacznym prawdopodobieństwem, dopuszczenie się czynu zabronionego przeciwko życiu lub poważnego czynu zabronionego przeciwko zdrowiu. W innych wypadkach, nawet poważnych

Podstawowym kryterium określającym pojęcie mienia znacznej wartości w chwili czynu powinna być wielokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na podstawie ostatnich – w odniesieniu do czasu popełnienia przestępstwa – danych ogłoszonych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, stosownie do przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin, przy czym jako orientacyjny miernik

Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, co do którego sąd pierwszej instancji umorzył postępowanie na jakiejkolwiek podstawie prawnej, a więc i na podstawie ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz.U. nr 64, poz. 390).