Od orzeczeń rad nadzorczych oddziałów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dotyczących rekompensat przyznawanych emerytom na podstawie uchwały nr 187 Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1981 r. w sprawie podwyższenia cen detalicznych niektórych artykułów żywnościowych (M. P. Nr 22, poz. 200) przysługuje odwołanie do okręgowego sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

Pracownikowi służby zdrowia, wykonującemu na polecenie zakładu pracy pracę dodatkową w dniu wolnym od pracy (wolna sobota) oraz w niedzielę przysługuje dzień wolny od pracy, niezależnie od liczby godzin, które pracownik faktycznie przepracował w dodatkowym dniu wolnym od pracy lub w niedzielę. Dzień wolny od pracy nie przysługuje, jeśli praca w niedzielę lub w dodatkowym dniu wolnym od pracy ma charakter

Jeżeli w postępowaniu odwoławczym przed Okręgowym Sądem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych okaże się, że organ rentowy wbrew woli pracownika przyznał mu rentę inwalidzką na podstawie merytorycznie błędnego orzeczenia Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia, Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, uwzględniając odwołanie pracownika, uchyla zaskarżoną decyzję organu rentowego i umarza

Według art. 320 k.p.c. w sprawie o opróżnienie pomieszczenia sąd może w wypadkach szczególnie uzasadnionych wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia świadczenia, jednakże oznaczeni tego terminu nie może polegać na uzależnieniu wykonania wyroku od innego zdarzenia, w szczególności od otrzymania przez zobowiązanego innego mieszkania. Wykładnia art. 320 k.p c. uwzględniająca jego ratio legis uzasadnia

W sprawie o uznanie czynności dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli za bezskuteczną (art. 527 i nast. k.c.) dopiero data prawomocnego wyroku zapadłego w takiej sprawie stwarza sytuację prawną wymagalności długu.

Krajowiec dewizowy, który zawarł z cudzoziemcem dewizowym umowę o przeniesienie własności spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego typu własnościowego nie może skutecznie domagać się przyjęcia w poczet członków spółdzielni i przydzielenia mu tego lokalu, jeżeli umowa nabycia została zawarta bez zezwolenia właściwej władzy dewizowej, chyba że takie zezwolenie zostało udzielone po zawarciu umowy.

I. Przepisy uchwały nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1981 r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę (M. P. Nr 21, poz. 195) mają zastosowanie również do pracowników spółdzielni pracy; nie stwarzają one jednak bezpośrednio praw podmiotowych pracowników w stosunku do zatrudniających ich spółdzielni pracy. II. Roszczenie pracownika spółdzielni

Przepis art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1976 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (tekst jedn. Dz.U. z 1979 r. Nr 18, poz. 111) ma zastosowanie do żony żołnierza powołanego do czynnej służby wojskowej w związku z wprowadzeniem stanu wojennego.

Decyzja Urzędu Patentowego PRL o udzieleniu prawa ochronnego na pracowniczy wzór użytkowy wiąże sąd rozpoznający spór o autorstwo wymienionego wzoru co do tego, że jest on nowym i użytecznym rozwiązaniem w rozumieniu art. 73 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (Dz. U. Nr 43, poz. 272). W sporze o autorstwo wzoru użytkowego, na który udzielono prawa ochronnego, na stronie powodowej

Termin do zaskarżenia postanowienia o zwrocie kosztów procesu na rzecz pozwanego dłużnika solidarnego (art. 98 k.p.c.) zostaje zachowany tylko wtedy, gdy rezygnując z dokonania tego odrębnie powód wniesie je w rewizji skierowanej przeciwko rozstrzygnięciu meritum swej sprawy z dalszym pozwanym dłużnikiem solidarnym (art. 72 § 1 pkt 1, art. 73 § 1 k.p.c.) w terminie tygodniowym od doręczenia mu wyroku

Spółdzielnia mieszkaniowa, która zamiast mieszkania posiadającego istotne wady przydziela członkowi inne mieszkanie, obowiązana jest zwrócić mu wszelkie nakłady poniesione na to mieszkanie przez członka, choćby w chwili dokonania zamiany mieszkań niektóre z tych nakładów uległy zniszczeniu czy też zostały usunięte, a więc nie wpłynęły w sposób trwały na podniesienie standardu wykończenia zwalnianego

Na postanowienie zarządzające przymusowe doprowadzenie na badanie psychiatryczne osoby, która ma być ubezwłasnowolniona (art. 553 k.p.c.), zażalenie nie przysługuje.

Przepis § 3 ust. 2 załącznika nr 29 do układu zbiorowego pracy dla przemysłu węglowego z dnia 1 lutego 1980 r. odnosi się również do pracowników zatrudnionych na powierzchni, którzy przeszli do pracy pod ziemią przed dniem 1 lutego 1980 r.

Nauczycielowi wlicza się do podstawy wymiaru emerytury, poczynając od dnia 1.IX.1981 r., także nagrodę przyznaną za Szczególne osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej (art. 88 ust. 2 i art. 100 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela Dz. U. Nr 3, poz. 19).

W sytuacji, gdy spełnione są przesłanki z art. 49 ust. 2 prawa lokalowego (ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. Dz. U. Nr 14, poz. 84) wymagane do zamiany lokali mieszkalnych, udzieleniu zezwolenia przez organ administracji nie stoi na przeszkodzie okoliczność, że w wyniku takiej zamiany jedna z zainteresowanych stron ma otrzymać lokal o powierzchni poniżej obowiązującej, minimalnej normy zaludnienia

Roszczenie o przekształcenie spółdzielczego prawa do lokalu typu lokatorskiego na spółdzielcze prawo do lokalu typu własnościowego jest roszczeniem majątkowym. Wartością przedmiotu sporu w sprawie, w której dochodzone jest takie roszczenie, jest różnica, pomiędzy wartością spółdzielczego prawa do lokalu typu własnościowego a wartością spółdzielczego prawa do lokalu typu lokatorskiego.

Zakaz przenoszenia spółdzielczego prawa do lokalu przed zamieszkaniem członka spółdzielni budowlano-mieszkaniowej w przydzielonym mu lokalu (art. 147 § 5 ustawy o spółdzielniach i ich związkach) nie sprzeciwia się przeniesieniu spółdzielczego prawa do lokalu przez spadkobiercę członka, który nie zamieszkał w tym lokalu, jeżeli warunek zamieszkania spełnił spadkodawca.

Uchwała nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1981 r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę (M. P. Nr 21, poz. 195) nie ma zastosowania do tych pracowników uspołecznionych zakładów pracy, którym wypowiedziano warunki pracy lub płacy, jeżeli podjęli pracę na nowych warunkach w tym samym zakładzie pracy.

O miejscu i sposobie pochowania zwłok a także o wyborze osoby która ma się tym zająć, decyduje przede wszystkim pozostawiona wola zmarłego; dopiero gdy zmarły takich dyspozycji nie pozostawił, zajęcie się pogrzebem i podjęcie koniecznych w związku z tym decyzji należy do osób wymienionych w art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. Nr 11. poz. 62).

Przepis art. 1251, wprowadzony do kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przez ustawę z dnia 19 grudnia 1975 r. o zmianie ustawy kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 45, poz. 234), nie ma zastosowania do przysposobienia orzeczonego przed wejściem w życie tego przepisu.

W wypadku zakończenia sprawy o ustanowienie służebności drogi koniecznej prawomocnym pozytywnym orzeczeniem sądowym, w którym występuje brak ciągłości ustanowionej służebności drogi koniecznej, przysługuje ponowne roszczenie o ustanowienie drogi koniecznej na odcinku zapewniającym jej ciągłość.

Formę wyroku przybiera orzeczenie sądu wydane po rozpoznaniu wniosku o uzupełnienie wyroku tylko wówczas, gdy uzupełnia wyrok", a więc zawiera treść merytoryczną dotyczącą żądań pozwu, bez względu zresztą na to, czy jest to treść dla powoda korzystna (uwzględniająca żądanie pozwu) czy niekorzystna (oddalająca żądanie pozwu). Charakteru takiego nie ma orzeczenie sądu oddalającego wniosek o uzupełnienie

Państwowy Zakład Ubezpieczeń odpowiada z mocy § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lutego 1978 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rolników (Dz. U. Nr 5, poz. 13) za szkody wyrządzone osobie trzeciej przez pszczoły, należące do rolnika prowadzącego wędrowną pasiekę, w inwentarzu żywym.

Zachowanie się osoby, która przejęła na siebie w trybie art. 197 § 1 k.p.k. obowiązek przechowania rzeczy, w sposób sprzeczny z treścią podjętego zobowiązania, należy zakwalifikować jako zachowanie bezprawne, stanowiące istotny element czynu niedozwolonego (art. 415 k.c.).