Nawet subiektywne przekonanie organu o nagłej bezprzedmiotowości wniosku o udostępnienie informacji publicznej nie zwalnia z obowiązku działania zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej, a znaczne przekroczenie terminów rozpatrzenia wniosku stanowi rażącą bezczynność.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, wskazując na konieczność ponownego rozważenia kwestii naruszenia praw dziecka w kontekście możliwości terapeutycznych na Kubie, uwzględniając wnioski biegłego psychiatry.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej musi być precyzyjny i jasny. Bezczynność organu nie może być zarzucana, jeśli wniosek nie spełnia wymogów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

NSA potwierdził, że decyzja, na podstawie której strona nabyła prawo, nie może być zmieniona w trybie art. 154 k.p.a. Utrzymano, że skarga kasacyjna była niezasadna, gdyż zaskarżone decyzje były prawidłowo uzasadnione.

Bezczynność administracyjna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w rozpoznaniu zażalenia T. sp. z o.o. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, co uzasadnia uznanie jej za kwalifikowaną postać naruszenia praw strony.

Założenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego mają prymat nad decyzją o warunkach zabudowy. Organ administracyjny słusznie odmówił zatwierdzenia projektu zagospodarowania, gdyż inwestycja była niezgodna z obowiązującym planem miejscowym.

Prawo do informacji publicznej obejmuje uzyskanie informacji przetworzonej, gdy jest to istotne dla interesu publicznego. Uzasadnienie odmowy udostępnienia musi szczegółowo wykazać zakres koniecznych nakładów oraz istotność informacji.

Odmowa wydania zaświadczenia o pełnieniu służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu jest zasadna, gdy brak jest w aktach osobowych potwierdzających dokumentów, a postępowanie wyjaśniające nie wykazało podstaw do uwzględnienia żądania.

Domek typu "holenderskiego", pełniący funkcję rekreacyjno-wypoczynkową, stanowi tymczasowy obiekt budowlany wymagający zgłoszenia zgodnie z prawem budowlanym, mimo obecności kół umożliwiających transport.

Pobieranie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy nie wyklucza z góry przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; konieczny jest jednak wykazany związek przyczynowy z niepodejmowaniem zatrudnienia i faktycznym zakresem opieki uniemożliwiającym pracę.

W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego zasiłku opiekuńczego i świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanie tego ostatniego jest możliwe dopiero po formalnym wygaśnięciu uprawnień do pierwszego świadczenia. Niezbędne jest usunięcie z obrotu prawnego decyzji przyznającej zasiłek opiekuńczy, aby skutecznie przyznać świadczenie pielęgnacyjne.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest istnienie bezpośredniego związku między niepodejmowaniem zatrudnienia a koniecznością opieki nad osobą z niepełnosprawnością, bez względu na istnienie rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji.