Decyzja administracyjna, która nadaje prawa rzeczowe stronom, nie może zostać zmieniona na podstawie art. 154 § 1 k.p.a., jeśli nabycie praw zostało prawidłowo ustalone. Zmiana decyzji na inną podstawę prawną w oparciu o art. 154 k.p.a. jest niedopuszczalna.

Decyzja o nałożeniu obowiązku sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego, uwzględniającego istotne odstępstwa od zatwierdzonego projektu, jest zgodna z prawem. Organy nadzoru budowlanego prawidłowo zastosowały postępowanie naprawcze zamiast trybu dotyczącego samowoli budowlanej.

Oddalenie skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Świnoujście wobec braku usprawiedliwionych podstaw co do uchybienia terminu na wniesienie odwołania od decyzji lokalizacyjnej, a stwierdzenie Naczelnego Sądu Administracyjnego o prawidłowości zaskarżonego postanowienia Ministra Rozwoju i Technologii stwierdzającego uchybienie terminowe.

Decyzja o odmowie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy małoletniej cudzoziemce, u której zdiagnozowano autyzm, została uchylona z powodu niewystarczającego postępowania dowodowego w zakresie możliwego naruszenia praw dziecka regulowanych Konwencją o prawach dziecka (art. 187 pkt 7 ustawy o cudzoziemcach). Organ administracyjny powinien kompleksowo przeanalizować wpływ potencjalnego wyjazdu na rozwój

Udostępnienie informacji publicznej przetworzonej wymaga wykazania szczególnej istotności dla interesu publicznego (art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p.). Ogólność argumentów o ochronie praworządności i praw pracowniczych nie wykazuje tego wymogu. Pracownicy samorządowi różnią się od pracowników socjalnych, a ich wynagrodzenia są regulowane odrębnymi przepisami.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż rażące naruszenie prawa poprzez skierowanie decyzji do osoby zmarłej uzasadnia stwierdzenie nieważności całego orzeczenia, wykluczając stwierdzenie nieważności w części, gdyż utrudniłoby to właściwe przyznanie prawa użytkowania wieczystego.