Zgodnie z art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej, odpowiedzialność członków zarządu obejmuje zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań, których termin płatności upływał w czasie pełnienia przez nich obowiązków członka zarządu. Przepis ten jednoznacznie wiąże odpowiedzialność z momentem powstania zobowiązania podatkowego z mocy prawa, a nie z datą wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania w kwocie

Zgodnie z przepisami prawa, transakcje prowadzące do uzyskania korzyści podatkowej w postaci zwrotu VAT muszą mieć rzeczywiste uzasadnienie gospodarcze. Jeżeli przeniesienie aktywów służy głównie uzyskaniu korzyści podatkowej, a nie posiada innych celów gospodarczych, to organy podatkowe są uprawnione do zastosowania klauzuli nadużycia prawa i pozbawienia prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Faktury zakwestionowane przez organ podatkowy jako 'puste' i nie dokumentujące rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, które mają na celu wyłącznie pozyskanie środków finansowych z linii faktoringowej, są podstawą do odmowy prawa do odliczenia podatku naliczonego. Samo posiadanie dokumentów księgowych nie jest wystarczające, aby uznać transakcje za rzeczywiste.

Brak winy, o którym mowa w art. 116 Ordynacji podatkowej jest kategorią obiektywną i można się na niego powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn od niego całkowicie niezależnych.

Brak winy, o którym mowa w art. 116 Ordynacji podatkowej jest kategorią obiektywną i można się na niego powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn od niego całkowicie niezależnych.

W sytuacji rozbieżności językowej umowy międzynarodowej rozstrzygającą jest angielska wersja tekstu umowy, a obowiązujące przepisy mogą wymagać od płatnika zastosowania tej wersji dla prawidłowego określenia obowiązków podatkowych, nawet jeśli opublikowana jest polska wersja bez niektórych klauzul.

Zniesienie współwłasności nieruchomości, w wyniku którego współwłaściciel w zamian za udział we współwłasności nieruchomości otrzymuje spłatę, będącą jego równowartością, nie uzyskuje przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet wówczas, gdyby inne przesłanki opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału