Nie wydanie przez organ nadzoru budowlanego nakazu rozbiórki z mocy art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w stosunku do skarżących /tylko inwestorzy/ nie pozwala, z uwagi na zakaz "reformationis in peius" /art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ na pogarszanie ich sytuacji zaleceniem zastosowania

Nie jest wadą dokumentu celnego duplikat dokumentu sporządzony przez agencję celną. Poświadczona kserokopia decyzji zawartej w dokumencie SAD oraz faks z pieczęciami i oznakowaniami są dokumentem celnym w rozumieniu art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Jeśli na mocy trójstronnego porozumienia w dacie wystawienia faktury nabywca nie posiada wierzytelności wobec sprzedawcy, gdyż te z tytułu wpłaconej zaliczki posiada inny podmiot, zaś wierzytelność tę nabywca przejmuje od innego podmiotu już po wystawieniu faktury i złożeniu deklaracji dla podatku VAT, to w takim wypadku nabywca bezzasadnie wykazuje kwotę podatku naliczonego z otrzymanej od sprzedawcy

Z istoty przepisu art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ wynika, że punktem odniesienia dla oceny konkretnego roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, jest jej stan prawny na dzień wejścia w życie powyższej ustawy, to jest na dzień 1 stycznia 1998 r. Niezależnie od tego jak się kształtuje stan faktyczny spornego gruntu i

Art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wymaga, aby eksport usług był wykonywany przez podatnika poza granicą państwową RP. W związku z powyższym, nie można zgodzić się z tym, iż sam fakt zawarcia umów i otrzymania określonej zapłaty za granicą jest wystarczającym dowodem do przyjęcia, iż usługi zostały wykonane

Skoro organy skarbowe zweryfikowały podstawę prawną obliczenia przychodu podatniczki i jego wysokość za 1995 r., to błędna okazała się kwota wyjściowa do rozliczenia podatku VAT za poszczególne miesiące 1995 r., a co za tym idzie określenie dodatkowego zobowiązania podatkowego.

Nie każdy poniesiony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Z uregulowania zawartego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że kosztem uzyskania przychodów mającym wpływ na wynik działalności gospodarczej jest tylko taki koszt, który został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

W przypadku stwierdzenia, że urząd celny nie pobierał podatku lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości /art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

W związku ze zmniejszeniem przez organ celny wartości celnej sprowadzonego towaru organ podatkowy wydaje decyzję o stwierdzeniu nadpłaty w podatku VAT. Oprocentowanie nadpłat w podatku VAT - w wysokości równej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych - przysługuje tylko w przypadku wydania decyzji o stwierdzeniu nadpłaty, jeżeli nadpłata nie została zwrócona w terminie miesiąca

W przypadku stwierdzenia, że urząd celny nie pobrał podatku lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości.

Opłata za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych jest rodzajem niepodatkowej należności budżetu gminy i dlatego z mocy ustawy wyłączony jest obowiązek jej wnoszenia przez zakłady pracy chronionej na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776/.

Dla wymiaru podatku dochodowego istotne znaczenie ma fakt, że skarżąca Spółka otrzymała przedmiotowe środki finansowe nieodpłatnie, w związku z osiągnięciem celu, na jaki zostały one przekazane. W ten sposób nieodpłatnie doszło do przysporzenia skarżącej kwoty pieniędzy, zwiększającej jej majątek. Przysporzenie takie stanowi przychód w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego

Zaistniałą stratę podatnik może pokryć w równych częściach z dochodu uzyskanego w najbliższych, kolejno po sobie następujących trzech latach podatkowych /art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Przepis ten uprawnia zatem podatnika do odpowiedniego obniżenia podatku dochodowego w trzech kolejnych latach podatkowych po

W świetle treści art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ uprawnienia określone w ustawie nie przysługują osobie, która w okresie od września 1939 roku do końca 1956 roku służyła w NKWD albo w innych organach represji ZSRR działających przeciwko Narodowi i Państwu

1. Jeżeli podatnik zajmuje się jedynie wyprodukowaniem elementów, a nie budową, remontami, czy bieżącą konserwacją budynków, to nie można stosować przy sprzedaży elementów służących do budowy m.in. budynków zaliczanych do KOB 16, stawki 7 procent podatku od towarów i usług. 2. Sprzedaż elementów drewnianych budynków przeznaczonych na cele niemieszkalne nie korzysta z obniżonej 7 procent stawki podatku

Nieuzasadnione wykazanie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym podlegającej zwrotowi na rzecz podatnika prowadzi wprost do sytuacji, w której należny Skarbowi Państwa podatek nie został zapłacony w terminie i we właściwej wysokości. Skoro tak, to po stronie podatnika powstała zaległość podatkowa.

Krąg stron postępowania z art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, poza osobą nowego inwestora, pokrywać się winien z kręgiem stron postępowania dotyczącego wydania pierwotnego pozwolenia na budowę.

Wywłaszczenie nieruchomości na inne cele niż określone w art. 6 pkt 1-9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, czyli na cele przewidziane w art. 6 pkt 10 tej ustawy jest dopuszczalne jedynie wtedy, gdy z przepisu innej ustawy expressis verbis wynika, że dla realizacji określonego w nim celu publicznego może nastąpić wywłaszczenie nieruchomości

Skoro ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ traktuje o wygaśnięciu zwolnienia z dniem przekroczenia kwoty dającej podstawę do korzystania ze zwolnienia i stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem przekroczenia wartości, to zasadnym jest stanowisko co do tego, że prawidłowym jest rozliczenie prowadzonej sprzedaży w

Samo użycie oleju opałowego do poruszania maszyn i silników urządzeń rolniczych bez uprzedniego jego mieszania, nie świadczy o przeklasyfikowaniu oleju i o obowiązku zapłacenia podatku akcyzowego.

Z treści akt administracyjnych nie wynika czy wspólnik spółki wykonywał pracę na rzecz Spółki, czy funkcja dyrektora zarządu ograniczała się jedynie do reprezentacji Spółki. Brak tych ustaleń nie pozwala na jednoznaczną ocenę, czy funkcje wykonywane przez wspólnika spółki ograniczały się jedynie do prowadzenia spraw spółki, do czego był zobowiązany jako jedyny wspólnik, czy też należało je zaliczyć

Organy nie badały i w ogóle nie oceniły, czy wspólnik spółki faktycznie świadczył pracę. Organy założyły a priori, że wadliwie zawarta umowa o pracę miała na celu obejście przepisów podatkowych, przy czym w ogóle nie wykazały, na czym to obejście przepisów miało polegać.

Skoro roboty prowadzone były na podstawie dokonanego zgłoszenia, a przyjmujący je organ nie żądał szczegółowego sprecyzowania zakresu robót, to nie można twierdzić, że przedmiotowe roboty prowadzone były w warunkach samowoli budowlanej i dlatego nie zastosowanie trybu przewidzianego w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ było uzasadnione.

Zaliczenie wydatków poniesionych na rzecz udziałowców Spółki do kosztów uzyskania przychodów narusza przepis art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.