Podatnik, który nie zwróci całości nienależnie pobranego świadczenia, nie odzyska w całości podatku, który został odprowadzony przez płatnika od tego świadczenia, gdyż odliczeniu podlegają tylko kwoty rzeczywiście dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, uprzednio zwiększających dochód podlegający opodatkowaniu. Zwrot nienależnego świadczenia w kwocie netto spowoduje, że

Organ podatkowy nie jest zobowiązany do uwzględnienia dowodów nieistotnych lub powtarzających informacje wystarczająco ustalone innymi dowodami. W przypadku sprzeczności dowodów, organ musi wykazać, które dowody uznaje za wiarygodne i na jakiej podstawie, co NSA uznał za spełnione w tej sprawie.

W kwestii terminu wynikającego z art. 118 § 1 Ordynacji podatkowej kluczowa jest data wydania, a nie doręczenia decyzji o orzeczeniu odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe.