1. Wydanie decyzji bez podstawy prawnej oznacza wydanie decyzji w dziedzinie nie podlegającej regulacji prawnej w takim właśnie trybie. Najczęściej spotykane i powoływane w orzecznictwie przykłady wydawania decyzji bez podstawy prawnej to rozstrzygnięcie decyzją administracyjną w sprawie regulowanej prawem cywilnym lub prawem pracy, oparcie decyzji na pozaustawowym akcie prawnym itp. Tego rodzaju sytuacja

W uprawnieniach organu I instancji określonych przepisem art. 132 par. 1 Kpa nie mieści się jedynie częściowa zmiana zaskarżonego w całości rozstrzygnięcia. Byłoby to naruszeniem właściwości organu odwoławczego i skutkowałoby nieważnością nowej decyzji z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa.

Uprawnienia pracowników do nieodpłatnego abonamentu telefonicznego, zniżek w opłatach za rozmowy telefoniczne oraz limit wolnych od opłaty telefonicznych jednostek licznikowych są usługami świadczonymi na potrzeby osobiste pracowników i są opodatkowane podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

Zakupiony sprzęt powinien cechować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz wykonywaniu czynności w związku z niepełnosprawnością.

Nie można prowadzić postępowania w trybie art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ w sytuacji, gdy odsetki zostały zapłacone i nie istnieje zaległość podatkowa.

Odwołanie ze stanowiska Inspektora Kontroli Skarbowej jest czynnością prawną z zakresu prawa pracy. Nie jest to więc decyzja administracyjna, podlegająca kontroli sądu administracyjnego na ogólnych zasadach, określonych w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Remont istniejących obiektów budowlanych wpływający na zmianę wyglądu w odniesieniu do otaczającej zabudowy na terenie miast wymaga zgłoszenia, jednakże - mając na uwadze definicję remontu zawartą w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, trudno byłoby przyjąć, że wykonanie takich przesłon balkonowych było "odtworzeniem stanu pierwotnego nie stanowiącym

W myśl art. 25 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, wartością celną towaru jest cena zapłacona lub należna za towar /wartość transakcyjna/ wraz z kosztami w niej nie ujętymi, a faktycznie poniesionymi przez kupującego. Do tych ostatnich kosztów należą miedzy innymi należności i opłaty licencyjne, jeżeli ich uiszczenie stanowi warunek nabycia

1. W sytuacji, gdy zakres kompetencyjny organów ochrony środowiska wynika z art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ i co za tym idzie ograniczony jest do uzgodnienia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z właściwymi rzeczowo organami wymienionymi w tym przepisie to uzgodnienie to powinno być dokonywane w trybie art

Określona w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ grzywna ma charakter grzywny w celu przymuszenia wykonania orzeczenia Sądu, a nie kary za jego niewykonanie lub nienależyte wykonanie. Jeżeli zatem organ do dnia rozpoznania skargi zgłoszonej w trybie tego przepisu wykona orzeczenie Sądu, odpada podstawa faktyczna do uwzględnienia

Opłaty licencyjne są jednak z natury rzeczy związane z konkretnym tytułem, a ich wysokość - z konkretną kategorią nagrania objętą katalogiem i nawet - czasami - z konkretnym wykonawcą, jeżeli dla niego właśnie stosuje się specjalne stawki. Co więcej cechą wpływającą na zróżnicowanie wartości celnej nagranych nośników jest to, co i kogo na nich nagrano, a więc właśnie opłata licencyjna. Dlatego nie

Podatnikowi podatku rolnego przysługuje zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ w przypadku gdy przedmiotem nabycia w drodze kupna są grunty Państwowego Funduszu Ziemi lub Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, które były wcześniej przez niego użytkowane pod warunkiem, że użytkowanie to nie przybrało

Część budynku Aresztu Śledczego, mieszcząca cele osób tymczasowo aresztowanych, nie może być uznana za część budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Decyzja o rozłożeniu podatku na raty powinna uwzględniać możliwości płatnicze podatnika /art. 48 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. 137 poz. 926 ze zm./. W przeciwnym razie ulga ta będzie pozorna i w sposób oczywisty niemożliwa do zrealizowania, co narusza art. 121 par. 1, art. 122 i art. 124 Ordynacji podatkowej.

1. Urząd skarbowy nie jest związany ustaleniami inspektora kontroli skarbowej zawartymi w "wyniku kontroli", albowiem jest organem podatkowym, który prowadzi postępowanie wyjaśniające samodzielnie, a materiał dowodowy ocenia zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Uiszczenie podatku w wysokości

Kodeks postępowania administracyjnego ani ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1997 nr 114 poz. 739/ nie uzasadnia odmowy nadania cudzoziemcowi, który złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy z uchybieniem terminów określonych w art. 37 ustawy o cudzoziemcach, statusu uchodźcy.

Ani zasada niedziałania prawa wstecz, ani - tym bardziej - wprowadzanie przepisów bez /lub z czysto dekoracyjną, siedmiodniową/ vacatio legis, całkowicie niewystarczającą w wypadku realizowanych transakcji gospodarczych o dużym zakresie, nie są zasadami konstytucyjnymi nie doznającymi wyjątków. Jednakże stanowienie przepisów zrywających z tymi zasadami powinno być traktowane jako wyjątek, uzasadniony

Samorząd studencki nie może zaskarżyć rozstrzygnięć nadzorczych Ministra Edukacji Narodowej, gdyż - w rozumieniu art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - nie ma interesu prawnego legitymującego go do wniesienia skargi.

Dłużnikami są osoby, które nabyły lub posiadają towar podlegający należnościom celnym przywozowym, które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły dowiedzieć się, że w dniu jego nabycia lub wejścia w posiadanie był to towar wprowadzony na polski obszar celny nielegalnie.

Do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 i Dz.U. nr 160 poz. 1083/, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego.

Artykuł 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ wskazuje wyraźnie, że przepisy tej ustawy stosuje się do osób fizycznych, które nabyły prawo użytkowania wieczystego przed dniem 31 października 1998 r., a także do osób fizycznych, będących ich następcami prawnymi. Warunek

1. Wykonanie zaleceń zawartych w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, jest powinnością organu administracji, która nie może być przerzucana na stronę. W szczególności nie jest powinnością strony wypowiedzenie się co do tego, jakie obowiązki wynikające z przepisów prawa ciążą na organie administracji i jak ma dokonać ocen prawnych. Strona jest natomiast zobowiązana - w razie potrzeby udzielać wyjaśnień

Ponieważ możliwość sprzeciwienia się zastosowaniu niekonstytucyjnego - zdaniem sądu - przepisu prawa jest uznawane za prerogatywę sądu /art. 178 ust. 2 Konstytucji/, przeto sąd nie orzekł o nieważności /naruszenie prawa przez organ administracji, który nie stosuje się do wiążącego go w jego ocenie przepisu prawa/, lecz o uchyleniu decyzji organu administracyjnego, jako niezgodnej z prawem materialnym

Skoro strona udokumentowała zaświadczeniem lekarskim, że w ostatnim dniu terminu do wniesienia odwołania zgłosiła się do lekarza, który stwierdził, że rozpoznał u niej grypę z powikłaniami w postaci zapalenia oskrzeli i jako rzemieślnik nie korzystał ze zwolnienia lekarskiego, to uchybienie terminu do wniesienia odwołania nie następuje z jej winy.