Osoba fizyczna, będąca właścicielem nieruchomości położonej w sąsiedztwie obiektu, którego funkcjonowanie powoduje uciążliwości dla środowiska, może być stroną w rozumieniu art. 28 Kpa w postępowaniu administracyjnym, którego przedmiotem jest ograniczenie tych uciążliwości /art. 76 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./.

Zobowiązanie zarządu do żądania zwrotu kwoty wówczas, gdy zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat stanowi nie przewidzianą przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ przesłankę. Do ustalenia innych warunków zwrotu bonifikaty ustawa nie upoważnia.

1. Na równi z zaległością podatkową traktuje się zwrot podatku, jeżeli podatnik otrzymał go nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, chyba że wykaże on, iż nie nastąpiło to z jego winy. Jest zatem rzeczą oczywistą, że to podatnik musi udowodnić brak swojej winy - nie muszą jej wykazywać organy podatkowe. 2. Zawierając umowę o dzieło z biurem podatkowym, podatnik nie przeniósł na nie swojej

Osoba występująca do organów administracji z wnioskami lub skargami dotyczącymi potrzeby ochrony interesu publicznego a nie własnego - chronionego przepisami prawa materialnego, nie może uzyskać żadnej decyzji administracyjnej, której byłaby adresatem i nie przysługują jej też żadne środki odwoławcze w trybie instancyjnym od orzeczeń organów administracji dotyczących innych osób.

Jeżeli podatnik prowadzi w pewnym zakresie działalność gospodarczą z pominięciem ksiąg rachunkowych i nie gromadzi dowodów poniesienia wydatków dokumentujących koszty uzyskania przychodu, nie może domagać się od organu podatkowego odtworzenia kosztów uzyskania przychodu przy pomocy biegłego lub innych dowodów /z zeznań świadków/, i to w sytuacji, kiedy sam nie potrafi nawet w przybliżeniu określić

1. Artykuł 253 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie dotyczy udziału samej strony w postępowaniu celnym. 2. Nie ma przeszkód, aby w drugiej instancji i w postępowaniu sądowoadministracyjnym ustanawiać pełnomocników innych, niż wymienieni w art. 253 par. 2 kodeksu celnego.

Przesłanka, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./, z uwagi na jej ocenny charakter wymaga w każdej sprawie odniesienia nie tylko do określonych następstw, lecz także do powodujących je okoliczności.

Fakt podziału terenu rolnego na działki nie oznacza równoczesnej zmiany przeznaczenia terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

1. Osoby, które w dniu 1 października 1982 r. /dzień wejścia w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ były wpisane na listę radców prawnych, muszą być na taką listę wpisane z urzędu /nawet bez jakiejkolwiek z ich strony inicjatywy/ i po złożeniu ślubowania mają prawo wykonywania tego zawodu. 2. Ślubowanie, wymagane przez art. 27 ustawy o radcach prawnych

Każdy akt stosowania prawa musi zawierać kreujące go, ściśle powiązane ze sobą elementy. Dotyczy to w szczególności decyzji administracyjnej kształtującej prawa i obowiązki stron w jej sentencji oraz ukazującej sposób dochodzenia organów do formułowanego rozstrzygnięcia - w uzasadnieniu. W razie zaistnienia sprzeczności między nimi decyzja podlega wzruszeniu po to, aby przy ponownym rozpatrzeniu sprawy

Ustalenie pierwszeństwa w zaspokajaniu roszczeń przy zbiegu egzekucji prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego i właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego /art. 19 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie dotyczy kontroli działalności administracji publicznej w zakresie określonym ustawą z dnia 11 maja 1995 r.

1. Przepis par. 43 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ wydany został z przekroczeniem granic upoważnienia ustawowego, zawartego w przepisie art. 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U

Rozstrzygnięcie Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki z 26 stycznia 1998 r. (...) w sprawie odwołania go z funkcji członka Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie nie jest żadnym aktem ani też czynnością z zakresu administracji publicznej objętym zakresem sądowej kontroli administracji stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U

W sprawach wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami państwowymi i innymi państwowymi jednostkami organizacyjnymi przepisów Kpa nie stosuje się /art. 3 par. 3 Kpa/. Oznacza to, że w rozpoznawanej sprawie nie miał również zastosowania art. 134 Kpa Przepis ten ma bowiem zastosowanie tylko w takich sytuacjach, gdy odwołanie wniesiono w sprawie rozpoznawanej

Profesjonalizm importera, który w dodatku korzysta z usług specjalistycznej Agencji Celnej wymaga należytej staranności w sprawdzeniu stanu prawnego, a więc w uzyskaniu źródłowej wiedzy z jakiej stawki celnej korzysta sprowadzany towar, szczególnie, że importer wielokrotnie i w różnym czasie sprowadzał określony towar.

Profesjonalizm importera, który w dodatku korzysta z usług specjalistycznej Agencji Celnej wymaga należytej staranności w sprawdzeniu stanu prawnego, a więc w uzyskaniu źródłowej wiedzy z jakiej stawki celnej korzysta sprowadzany towar, szczególnie, że importer wielokrotnie i w różnym czasie sprowadzał określony towar.

W obowiązującym stanie prawnym brak jest podstaw do przyjęcia, iż decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości zastępuje decyzję o podziale nieruchomości i należy w związku z tym uznać, że ostateczna decyzja o wywłaszczeniu nie może być sprzeczna z decyzją o podziale. Jeżeli organ nie dysponował ostatecznymi decyzjami niezbędnymi do ostatecznego rozstrzygnięcia o wywłaszczeniu, a w toku postępowania o wywłaszczenie

Podatnicy, którzy nie skorzystali ze środka prawnego przewidzianego w art. 175 Kpa nie mogą domagać się po dniu 1.01.1998 r. stwierdzenia nadpłaty podatku na podstawie art. 79 par. 1 w zw. z art. 80 par. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w okresie jaki pozostał do upływu 5 lat od dnia pobrania podatku. Termin ten dotyczy tych podatników

Mieszkańcowi gminy nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na bezczynność gminy polegającą na nieprzeprowadzeniu konkursu na stanowisko kierownika gminnej przychodni zdrowia.

Obrona interesów mieszkańców gminy jako członków korporacji terytorialnej /wspólnoty samorządowej/, nie pozostające w ustawowo kształtowanym zakresie zadań gminy, odnosząc się w istocie do obrony interesów indywidualnych lub grupowych członków społeczności lokalnej, nie może być traktowana w kategoriach interesu gminy prawem chronionego, którego naruszenie daje gminie legitymację do wniesienia skargi

Z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, jak i z zasady czynnego udziału stron w postępowaniu wynika, że w kwestii określonej przez organ wartości nieruchomości powinny wypowiedzieć się wszystkie strony umowy kupna - sprzedaży.

Na postanowienie o zabezpieczeniu przysługuje szczególny środek zaskarżenia w postaci zarzutów do organu egzekucyjnego /art. 158 par. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. Podstawę zarzutów mogą stanowić wyłącznie okoliczności wskazane w art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Prawidłowa jednak ocena zasadności

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla zaskarżoną decyzję jeżeli stwierdzi występowanie w sprawie przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego, zaś jedną z tych przesłanek jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego w sprawie nie konstytucyjności podstawy prawnej tej decyzji.

Decyzja w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1994, wydana na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ w brzmieniu obowiązującym w roku 1994, jest decyzją deklaratoryjną.