Decyzja ustalająca nienależnie pobrane płatności rolno-środowiskowo-klimatyczne, podjęta na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o ARiMR, stanowi odrębne postępowanie administracyjne od decyzji przyznającej płatność i może być stosowana bez konieczności wzruszania decyzji przyznającej płatności.

Zarządzenie powierzenia pełnienia obowiązków kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej bez przeprowadzenia procedury konkursowej i bez podstawy prawnej stanowi istotne naruszenie prawa skutkujące jego nieważnością.

Interes publiczny może uzasadniać odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej na przewoźnika, jeżeli formalne uchybienie nie stwarza realnego zagrożenia dla uszczuplenia dochodów podatkowych, a sankcja byłaby nadmiernie dolegliwa w stosunku do faktycznych okoliczności sprawy.

Przesłanka interesu publicznego w sprawach dotyczących odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej na podstawie ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów powinna być badana z uwzględnieniem okoliczności i charakteru naruszenia oraz zgodności kary z zasadą proporcjonalności, a nie jedynie z punktu widzenia fiskalnego interesu państwa.

W przypadkach wątpliwości co do kompletności materiału dowodowego w postępowaniu administracyjnym, organy mają obowiązek dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, jednak nie muszą dopuszczać nowych dowodów, jeżeli dostępne dowody są już w pełni wystarczające do podjęcia decyzji.