Wyrok TSUE w sprawie C-587/10 może wpływać na decyzje krajowe dotyczące VAT poprzez rozważenie wymogów formalnych i materialnych, co uzasadnia wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej.

Dla uznania, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, istotne jest posiadanie odpowiedniej infrastruktury i kontroli nad nią; sama współpraca z innym podmiotem nie stanowi o posiadaniu takiego miejsca.

W przypadku, gdy uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie spełnia wymogów przejrzystości i pełnego wyjaśnienia w zakresie uzasadnienia decyzji, narusza to zasady postępowania sądowoadministracyjnego, co uzasadnia uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA z uwagi na błędną ocenę prawidłowości decyzji zabezpieczającej oraz przedawnienia zobowiązań podatkowych; sąd ten powinien przeanalizować legalność decyzji w odniesieniu do przedawnienia zarówno wobec uwag dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 i 4 O.p. dokonywanych biorąc pod uwagę istniejące dane i dokumentację.

Wydatki związane ze zbyciem przedsiębiorstwa mogą być uznane za koszty ogólne całokształtu działalności opodatkowanej VAT, uzasadniając odliczenie podatku naliczonego, o ile działalność opodatkowana jest kontynuowana po zbyciu. (NSA, wyrok z dnia 13 czerwca 2025 r., sygn. akt I FSK 583/23).

Skarżący, którego przedsiębiorstwo weszło w skład zbycia, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty zbycia jako związanych z działalnością opodatkowaną VAT, gdyż są one uznawane za koszty ogólne działalności gospodarczej.

Wydatki banku na Fundusz Pomocowy SGB są ponoszone w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a więc mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną D.W., uznając merytoryczną poprawność decyzji o solidarnej odpowiedzialności wobec braku aktywności skarżącego w postępowaniu oraz zgodność z prawem doręczenia decyzji wymiarowej spółce.

NSA uznał, że brak uchybień proceduralnych ze strony organu podatkowego oraz odpowiedniość zastosowanego prawa wykluczały zasadność skargi kasacyjnej; oddalenie skargi potwierdza prawomocność decyzji podatkowej.

Umożliwienie pracownikom korzystania z samochodów służbowych do dojazdu z miejsca zamieszkania na plac budowy, w przypadku braku stałego miejsca pracy i odpowiednich zabezpieczeń, może spełniać warunki wyłącznego użytkowania pojazdów do działalności gospodarczej.

Podatnik ma prawo stosować inny, bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji odliczenia VAT niż wzór wskazany w rozporządzeniu, jeżeli pozwala on lepiej odzwierciedlić specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej.

Składki członkowskie na izby lekarskie mają charakter cywilnoprawny, a ich przedawnienie oceniane jest według przepisów Kodeksu cywilnego. Termin przedawnienia tych składek wynosi trzy lata jako świadczeń okresowych.

Egzekucja administracyjna nie jest nadmiernie uciążliwa, jeśli równoczesne zajęcie różnych składników majątkowych służy skutecznej realizacji zaległych zobowiązań publicznoprawnych, a wcześniejsze środki okazały się nieskuteczne.

Nieruchomości należące do przedsiębiorcy, pomimo obiektywnych przeszkód związanych z COVID-19 uniemożliwiających prowadzenie działalności, pozostają związane z działalnością gospodarczą, podlegając opodatkowaniu według stawek dla takich nieruchomości.

Ulgi w spłacie należności podatkowych, o których mowa w art. 67a § 1 o.p., stanowią wyjątek od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania; nawet w przypadku stwierdzenia istnienia przesłanek zastosowania ulgi, organ podatkowy nie jest zobligowany do jej udzielenia.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że organ administracyjny zobowiązany jest do zbadania prawidłowości operatu szacunkowego w przypadku niezgodności z przedłożonym kontroperatem, co czyni postępowanie organu uchybiającym zasadom rzetelności dowodowej.

Orzeczenie TSUE w sprawie C-114/22 nie stanowi przesłanki wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją organu podatkowego, jeśli dotyczy inne podstawy prawnej niż wskazana w decyzji; brak związku pomiędzy pozornością transakcji a odmową prawa do odliczenia VAT w przypadku "pustych faktur".