Towarzystwo emerytalne nie ponosi odpowiedzialności administracyjnej /kara pieniężna/ za działania osób trzecich - pośredników prowadzących działalność akwizycyjną na jego rzecz.

Orzekający w postępowaniu nieważnościowym organ administracji nie jest związany zarzutami podniesionymi we wniosku strony wszczynającym to postępowanie i jeśli nawet uważa, że podniesione przez wnioskodawcę zarzuty są niezasadne, powinien we własnym zakresie szczegółowo zbadać, czy kwestionowana decyzja została wydana zgodnie z prawem, czy też prawo narusza.

Od obowiązku wyznaczenia stronie trzydniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego nie zwalnia organu drugiej instancji okoliczność, że przedmiotem postępowania dowodowego w postępowaniu odwoławczym były jedynie dowody przedstawione przez podatnika.

Gmina, która nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, a następnie, przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, uzyskała własność tej nieruchomości nie jest osobą trzecią w rozumieniu art. 229 tej ustawy w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.

Gmina, która nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, a następnie, przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, uzyskała własność tej nieruchomości nie jest osobą trzecią w rozumieniu art. 229 tej ustawy w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.

Decyzja zarządu gminy /miasta/, w której wydaniu uczestniczył prezydent miasta może być podpisana przez wiceprezydenta miasta /art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jeżeli statut gminy /miasta/ tak stanowi.

Raty czynszu najmu i leasingu operacyjnego samochodu osobowego nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych wchodziły w zakres limitu kosztów uzyskania przychodów, określonego w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1994 r. /Dz.U. nr 134 poz. 646/.

Użyte w art. 43 ust. 3a ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787 ze zm./ określenie "może wystąpić ponownie o jego przyznanie" dotyczy ubiegania się o przyznanie dodatku mieszkaniowego, który nie został wypłacony w okresie objętym wygasłą decyzją o przyznaniu dodatku mieszkaniowego z powodu zaległości w opłacaniu należności za

Decyzja wydana przez zarząd gminy /miasta/ może być podpisana przez wiceprezydenta miasta /art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jeżeli statut gminy /miasta/ tak stanowi.

Odmówić wyjaśnienia przedstawionych wątpliwości prawnych.

W sprawie o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego ustanowionego w 1997 r. w prawo własności, podstawą do określenia wysokości opłaty za przekształcenie jest, stosownie do przepisu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. 1999 nr 65 poz. 746/, opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego

Decyzje wydawane na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, czy obecnie na podstawie art. 22 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w przedmiocie zaniechania ustalenia zobowiązania podatkowego czy też poboru podatków /także odmowy/ mają charakter uznaniowy. Oznacza

1. Żaden przepis ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie daje podstawy do wydania decyzji nakładającej na osobę fizyczną lub prawną obowiązku ubiegania się o pozwolenie na budowę w sytuacji, gdy osoba ta nie wyraża woli podejmowania działalności inwestycyjnej. Zastępowanie w tej kwestii woli inwestora i zmuszanie go do podejmowania takiej działalności nie jest

Organem nadzoru w zakresie kontroli uchwał organów samorządu terytorialnego w sprawie przyznawania wynagrodzeń członkom zarządu jest regionalna izba obrachunkowa.

Wyłączenie od załatwienia sprawy /art. 130 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ dotyczy przypadku, w którym pracownik urzędu skarbowego biorący udział w wydaniu decyzji w I instancji bierze następnie udział w wydaniu decyzji także w II instancji, nie ma natomiast zastosowania do spraw rozpatrywanych na skutek uchylenia decyzji przez organ

1. Zarządzenie Kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 23 lipca 1996 r. w sprawie wymaganych dokumentów i dowodów oraz szczególnego trybu postępowania przy składaniu i rozpatrywaniu wniosków o przyznanie świadczenia pieniężnego przysługującego osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich

Kondycja finansowo-ekonomiczna podmiotu ubiegającego się o umorzenie zaległości podatkowej, a nie jego cele statutowe, jest okolicznością pierwszoplanową z punktu widzenia przesłanek określonych w art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacji podatkowej /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi upływał w dniu 21 sierpnia 1999 r. Ponieważ dzień ten nie był dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 par. 4 Kpa należało przyjąć, iż wniesienie skargi w dniu 23 sierpnia 1999 r. nastąpiło z uchybieniem terminu określonego w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Skoro strona skarżąca wybrała formę sprzedaży do przeniesienia własności, nie może skutecznie zasłaniać się ewentualnymi przesłankami powstania roszczenia z art. 231 par. 1 Kc i żądać uwzględnienia poczynionych na nieruchomości nakładów.

Przepis art. 18 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ należy do przepisów regulujących ulgę podatkową /vide art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Taki zaś charakter tego przepisu powoduje, iż jego interpretacja winna być ścisła i przede wszystkim opierać się na dyrektywach

Jest prawdą, że taryfa celna nie zawierała w dacie importu definicji węgla koksowego. Niemniej, jeśli sprowadzony węgiel nie nadaje się do koksownictwa z uwagi na nadmierną zawartość popiołu, to nie powinien korzystać z klasyfikacji w taryfie celnej, jaką podał importer.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Skoro w oparciu o zebrane dowody jednoznacznie ustalono, że skarżąca w grudniu 1996 r. nie uzyskała przychodu z tytułu robót na przedmiotowym obiekcie, a osiągnęła je dopiero w roku 1997, to

Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ na uchwałę rady gminy o odrzucenia zarzutu w całości lub części nie jest uzależnione od wezwania rady gminy do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Z przepisów Kodeksu celnego nie wynika, że tylko zgłoszenie do odprawy ostatecznej jest miarodajne jako "wyrażenie zamiaru objęcia towaru określoną procedurą celną" w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 24, definiującego pojęcie "zgłoszenia celnego". Użycie neutralnego, nie-technicznego terminu "określona procedura celna" sugeruje wręcz wielość procedur mogących być uznane za mieszczące się w pojęciu zgłoszenia