Umowa na wykonanie recitalu fortepianowego, w której istotne są cechy związane z twórczym, niestandardowym wykonaniem oraz zgodny zamiar i cel stron, może nosić znamiona umowy o dzieło, co wyklucza automatyczne objęcie wykonawcy obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.
Umowa o dzieło charakteryzuje się samoistnym, jednorazowym oraz weryfikowalnym rezultatem, którego pewność stanowi zasadniczy element umowy, w przeciwieństwie do umowy o świadczenie usług, która polega na starannym prowadzeniu czynności bez odpowiedzialności za rezultat. W przypadku niejasności i braku wystarczających ustaleń faktycznych dotyczących charakteru umowy, konieczne jest przeprowadzenie
Sąd dokonując kontroli kasacyjnej, jest związany granicami skargi kasacyjnej, a skuteczne powołanie zarzutów proceduralnych wymaga ich merytorycznego uzasadnienia i wykazania wpływu na wynik sprawy.
Umowa artystyczna, której przedmiotem jest wykonanie koncertu przez instrumentalistów, może być uznana za umowę o dzieło, jeżeli prowadzi do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu. Ostateczne stwierdzenie, czy umowa ma charakter umowy o dzieło, wymaga pełnej analizy okoliczności jej wykonywania oraz efektów, jakie w wyniku jej realizacji powstały.
Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej i może uwzględnić jedynie te zarzuty, które zostały wyraźnie wskazane i merytorycznie uzasadnione przez skarżącego.
Podobieństwo znaków towarowych w zakresie fonetycznym, wizualnym oraz znaczeniowym, które prowadzi do ryzyka konfuzji konsumentów co do źródła pochodzenia towarów, uzasadnia uznanie sprzeciwu wobec rejestracji znaku towarowego jako zasadnego.
Do kwalifikacji umowy artystycznej jako umowy o dzieło nie jest konieczne uwzględnienie twórczego (unikalnego) charakteru interpretacji utworu. Kluczowe jest twórcze przyczynienie się do powstania wykonania, co jest domniemane w przypadku artystów wykonujących solowe partie wokalne lub instrumentalne.
Umowy cywilnoprawne dotyczące opracowania scenariuszy i prowadzenia spotkań, które nie określają konkretnych, zindywidualizowanych rezultatów o charakterze materialnym lub niematerialnym, należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co implikuje obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu wykonawcy.
W przypadku oceny podobieństwa znaków towarowych kluczowe jest rozpatrywanie podobieństwa zarówno pod względem fonetycznym, znaczeniowym jak i wizualnym, a także identyczności towarów i usług, do których znaki te są przeznaczone.
Umowa dotycząca przygotowania i aranżacji pokazu walk wojów zawarta z artystą jest umową o dzieło, gdyż celem umowy jest osiągnięcie określonego, twórczego rezultatu, co wyklucza stosowanie przepisów o zleceniu.