Dokumenty prywatne bez urzędowego potwierdzenia nie mogą stanowić wystarczających dowodów potwierdzających wywóz towarów poza obszar celny UE. Niezachowanie wymogów wiarygodności dokumentów alternatywnych uniemożliwia stwierdzenie faktycznego wywozu. NSA oddalił skargę kasacyjną, uznając decyzję o unieważnieniu zgłoszenia celnego za zasadną.
W przypadku braku wystarczających dowodów potwierdzających wywóz towaru z obszaru celnego UE, organ celny ma prawo unieważnienia zgłoszenia celnego, co potwierdza zgodność z art. 335 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego i odpowiednią ocenę materiału dowodowego przez organ władzy.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że dla potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny UE konieczne jest przedłożenie wiarygodnych dokumentów, które jednoznacznie potwierdzają taki fakt, a przedstawione dowody nie spełniały tego wymogu. Unieważnienie zgłoszenia celnego przez organ celny było uzasadnione.
Brak jednoznacznych, wiarygodnych dowodów potwierdzających wywóz towaru poza UE uzasadnia unieważnienie zgłoszenia celnego wywozowego.
Sąd uznał, że rzeczywiste i poważne używanie znaku w kontekście ochrony obejmuje wszystkie towary mieszczące się w klasie 25 (odzież), a nie jedynie wąską, wyspecjalizowaną podkategorię towarów, jak odzież rowerowa, termiczna czy przeciwdeszczowa.
NSA potwierdził uchybienia proceduralne Prezesa NFZ w procesie ustalania charakteru prawnego umowy o playlists, podkreślając potrzebę pełnej analizy okoliczności kontraktu, co uchyla zaskarżoną decyzję w zakresie zakwalifikowania umowy jako oświadczenia usług.
NSA potwierdza uchylenie decyzji Prezesa NFZ przez WSA z powodu proceduralnych uchybień w ustaleniu charakteru umowy jako dzieła, wymuszając przeprowadzenie pełnego postępowania dowodowego celem jej klasyfikacji.
Nałożenie na przewoźnika kar pieniężnych na podstawie dwóch różnych ustaw za naruszenia przewozu nienormatywnym pojazdem nie narusza zasady ne bis in idem, gdyż każde z naruszeń jest rozpatrywane odrębnie, zgodnie z reżimem odmiennych aktów prawnych.