Niedopuszczalne jest przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, gdy wnioskodawca nie uprawdopodobnił braku swojej winy w jego przekroczeniu oraz nie złożył wniosku o jego przywrócenie w przewidzianym terminie siedmiu dni.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że zgodność lokalizacji przedsięwzięcia z planem miejscowym jest podstawowym kryterium oceny przy wydaniu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i negatywny wynik tej oceny skutkuje odmową wydania decyzji.

Działalność produkcyjna polegająca na przetwarzaniu odpadów tworzyw sztucznych w związku z produkcją folii, jako element działalności przemysłowej, może być prowadzona na terenach przemysłowo-usługowych, jeżeli nie jest to wyłącznym przeznaczeniem terenu zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Sąd administracyjny, bazując na art. 134 K.p.a., stwierdził niedopuszczalność zażalenia na odmowę zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, uzasadniając to brakiem możliwości prawnej jego wniesienia w tej konkretnej sprawie.

Zaniechanie przez organ przekazania wniosku o środowiskowe informacje do właściwego podmiotu narusza przepisy o dostępie do informacji o środowisku. Organ powinien ustalić właściwość innego podmiotu lub wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Farma fotowoltaiczna jest instalacją odnawialnego źródła energii, dla której art. 61 ust. 3 u.p.z.p. znosi wymóg stosowania zasady dobrego sąsiedztwa i dostępu do drogi publicznej. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając tę kwalifikację.

Rada Gminy, określając w regulaminie częstotliwość wywozu nieczystości ciekłych, może kierować się lokalnymi uwarunkowaniami, z zastrzeżeniem obowiązku nieprzekroczenia ustawowych delegacji normatywnych poprzez brzmienie przepisów nieprecyzyjne i nieodpowiadające konkretnej regule postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że zmiana zaświadczenia ostatecznego na podstawie art. 155 k.p.a. może być dokonana tylko zgodnie z przepisami, w ramach których je wydano, a interes społeczny i słuszny interes strony nie uzasadniają zmiany decyzji ostatecznej w kontekście mienia zabużańskiego.

Na podstawie art. 29 ust. 3 Prawa wodnego właściwy organ może nakazać właścicielowi gruntu przywrócenie stanu poprzedniego lub instalację urządzeń, zapobiegających szkodom, wyłącznie jeżeli zmiany stanu wody spowodowane przez właściciela szkodliwie wpływają na grunty sąsiednie.