Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, dotycząca obiektu infrastruktury telekomunikacyjnej, jest zgodna z prawem, jeśli precyzyjnie określa ilość anten, zakres promieniowania elektromagnetycznego i ich kierunki, a brak bezpośredniego wskazania mocy anten (EIRP) może zostać uznany za nieistotny, jeśli dokumentacja techniczna pozwala na ocenę wpływu inwestycji na środowisko.

Decyzja administracyjna o odmowie ustalenia warunków zabudowy, nawet w przypadku inwestycji już zrealizowanej, nie narusza rażąco prawa, o ile została wydana w oparciu o prawidłowo zebrany materiał dowodowy i z zachowaniem wymogów przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. nie może być interpretowane rozszerzająco i dotyczy

Decyzja o warunkach zabudowy powinna być wydana na podstawie prawidłowo sporządzonej analizy urbanistyczno-architektonicznej, spełniającej warunki określone w art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a przepisy rozporządzenia dotyczące warunków technicznych są hetyczne dopiero na etapie zatwierdzania projektu budowlanego.

Inwestycją celu publicznego jest rozbudowa sieci uzbrojenia terenu, w tym sieci energetycznych, o ile spełnia funkcje zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej, nawet jeśli bezpośrednio przynosi korzyści pojedynczym deweloperom. Zapewnienie dostępu do podstawowych mediów, takich jak energia elektryczna, jest realizacją fundamentalnych zadań gminy.