Sprzeciw organu wobec zgłoszenia zamiaru usunięcia drzew jest uzasadniony, gdy drzewa rosną na terenie przeznaczonym na zieleń w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, pełniąc istotne funkcje przyrodnicze. Uzyskanie zgody na wcześniejsze wycinki nie warunkuje każdorazowej akceptacji kolejnych zgłoszeń.

Brak tytułu prawnego do zarządu nieruchomością przez PKP w dniu 27 maja 1990 r. stanowił podstawę uznania nieruchomości za mienie komunalizowane na rzecz gminy, zgodnie z ustawą z 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym.

Skarga kasacyjna Samorządowego Kolegium Odwoławczego podlega oddaleniu z uwagi na prawidłowość wykładni i zastosowania przepisów prawa środowiskowego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, uznającego, że rozpatrywane przedsięwzięcie wymagało decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Niepewność pomiarowa w wynikach z badan laboratoryjnych odprowadzanych ścieków, wykazywana przez podmiot przeprowadzający badania, powinna być uwzględniana na korzyść podmiotu odprowadzającego ścieki, gdy przepisy nakładają na niego sankcje finansowe.

Sąd oddalił skargę kasacyjną, uznając, że zaniechanie czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym nie wpłynęło istotnie na rozstrzygnięcie, a interes publiczny wymagał szybkiego załatwienia sprawy.

Nie jest dopuszczalne wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji już zrealizowanej, chyba że wynika to z postępowania legalizacyjnego lub naprawczego. Wydanie takiej decyzji bez przesłanek prawnych stanowi rażące naruszenie przepisów.

Przymiot właściciela nieruchomości sąsiedniej do bycia stroną w postępowaniu o pozwolenie na budowę przysługuje jedynie wówczas, gdy planowana inwestycja ogranicza prawo do zagospodarowania tej nieruchomości, co musi wynikać z konkretnych unormowań prawnych i zostać faktycznie wykazane.

W sprawie dotyczącej umorzenia postępowania odwoławczego wobec braku przymiotu strony przez inwestycję budowlaną, NSA uchylił wyrok WSA i decyzję administracyjną, wskazując na konieczność pełnego rozstrzygnięcia przymiotu strony, zgodnie z przepisami proceduralnymi postępowania administracyjnego.

Decyzja o wymeldowaniu A.D. z miejsca pobytu stałego, oparta na stwierdzeniu dobrowolnego opuszczenia lokalu i braku przymusu zewnętrznego, została prawidłowo utrzymana, służąc zachowaniu zgodności ewidencyjnej z rzeczywistymi okolicznościami zamieszkiwania.