Przepisy ustawy o samorządzie terytorialnym nie wykluczają uprawnienia rady gminy ani zarządu gminy, ani wójta lub burmistrza do oddziaływania na treść zawieranych umów cywilnoprawnych, w tym także na ustalane w tych umowach ceny, opłaty i czynsze, jeżeli w ustawie nie zostało to zastrzeżone do wyłącznej kompetencji jednego z tych podmiotów.

1. Uchwała dotycząca przeprowadzenia przetargu co do warunków zawarcia umowy najmu lokalu użytkowego mieści się w granicach sprawy z zakresu administracji publicznej /art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Rozpoznanie przez radę gminy odwołania od uchwały zarządu gminy i podjęcie przez nią uchwały "utrzymującej w mocy" uchwałę zarządu gminy

1. Uchwała zarządu gminy, wiążąco wskazująca przedsiębiorstwu komunalnemu zarządzającemu budynkami stanowiącymi własność gminy osobę, z którą należy zawrzeć umowę najmu komunalnego lokalu użytkowego dotyczy "sprawy z zakresu administracji publicznej" w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Samo naruszenie uchwałą organu gminy

Przepis art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa ma służyć wyeliminowaniu z obrotu prawnego wadliwych rozstrzygnięć nie tylko z powodu, że naruszają one w sposób oczywisty regulację zawartą w przepisie powołanym jako podstawa prawna tych rozstrzygnięć, lecz także dlatego, że nie dają się pogodzić z systemem obowiązujących norm.

Przepis art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ nie stanowi podstawy do przejęcia na własność Państwa gruntów, które zostały przekazane innym osobom na własność.

Zarówno potwierdzenie uprawnienia, jak i odmowa potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu dla celów meldunkowych nie wymaga formy decyzji. Zajęcie stanowiska w tym przedmiocie może nastąpić co najwyżej w formie postanowienia, o którym mowa w art. 106 par. 5 Kpa. Natomiast rozstrzygnięcie o dokonaniu zameldowania lub jego odmowie, jeżeli zgłoszone dane budzą wątpliwości, podejmuje właściwy organ

1. Warunek określony w art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ należy uznać za spełniony nie tylko wtedy, gdy uchwała została podjęta przed wniesieniem skargi, ale także wtedy, gdy podjęta została wprawdzie po wniesieniu skargi, lecz przed upływem 30-dniowego terminu do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego i przesłana została sądowi administracyjnemu

Odmienne klasyfikowanie w aktach prawnych niższego rzędu niż ustawa, wypłaconych pracownikom świadczeń z tytułu wzrostu cen podstawowych artykułów żywnościowych, nie może wykluczać ani ograniczać stosowania przepisu ustawowego.

Art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464/ nie stwarza podstaw do uchylenia wydanej przed dniem 5 grudnia 1990 r. decyzji wójta lub burmistrza o rozwiązaniu umowy wieczystego użytkowania i zarządzenia odebrania gruntów stosownie do art. 240 Kc wyłącznie na tej podstawie, że od tego dnia organem właściwym

1. Na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 7 ust. 1 i art. 43 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy może ustalać zasady określania stawek czynszu dzierżawnego za grunty komunalne bądź ustalać te stawki w formie aktów kierownictwa wewnętrznego, to jest aktów normatywnych skierowanych do podległych jednostek organizacyjnych. Rada gminy

Ustalanie cen za pobór wody i odprowadzane ścieki należy do właściwości rady gminy. Stwierdzenie nieważności uchwały rady miejskiej wyłącznie na tej podstawie, że rada miejska zróżnicowała wysokość opłat za wodę i wprowadzanie ścieków dla większej liczby grup podmiotów niż gospodarstwa domowe i inni odbiorcy z pominięciem materialnoprawnych przesłanek kształtowania tych opłat, nie znajduje dostatecznej

Ustalenie co do zdolności do sprawowania opieki nad inwalidą I grupy przez innego niż poborowy członka rodziny, zaliczonego do II grupy inwalidów, przewidziane w par. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1989 r. w sprawie udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej oraz uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 68 poz. 413/, może być dokonane tylko

1. Uchwała zarządu gminy o przeznaczeniu określonego lokalu w budynku stanowiącym składniki mienia komunalnego na cele prowadzenia apteki przez określoną osobę z pominięciem żądań innej osoby , ubiegającej się o najem tego samego lokalu na te same cele nie rozstrzyga sprawy z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16

1. "Bezskuteczne wezwanie do usunięcia naruszenia", stanowiące w myśl art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ przesłankę dopuszczalności skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być rozumiane jako wystosowanie takiego wezwania przez inną niż skarżący osobę, której interes prawny lub uprawnienie zostało również naruszone zaskarżoną

1. Jedynym właściwym sposobem odwołania burmistrza /wójta/ albo jego zastępców jest uchwała rady podjęta w głosowaniu tajnym bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady /art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Przyjęcie rezygnacji /zrzeczenia się/, a w konsekwencji zaprzestanie piastowania urzędu publicznego oraz rozwiązanie

Jeżeli przed sądami lub organami prokuratury toczy się postępowanie, podczas którego może nastąpić ustalenie charakteru i przyczyn opuszczenia lokalu, organ administracji prowadzący postępowanie o wymeldowanie z tego lokalu na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ powinien powstrzymać się od rozstrzygania

1. Stosownie do brzmienia przepisów art. 28 ust. 1 i art. 29 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U nr 32 poz. 191/, po wejściu w życie ustawy to jest po dniu 27 maja 1990 r. nadal działają organy samorządu mieszkańców powołane na podstawie dotychczasowych regulacji prawnych - jednakże tylko do czasu wyborów

Jednostka organizacyjna, która dokonała nakładów na nieruchomość podlegającą zwrotowi z powodu wygaśnięcia zarządu lub użytkowania i nie może uzyskać zwrotu tych nakładów w trybie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/, może dochodzić swoich roszczeń na zasadach ogólnych przed sądem powszechnym, w oparciu o przepisy

Uchwała organu gminy ograniczająca swobodę działalności gospodarczej ze względu na formę własności przez generalne wyłączenie jednostek gospodarki uspołecznionej z kręgu podmiotów mogących ubiegać się o kontynuowanie bądź nawiązanie stosunku najmu lokali użytkowych stanowiących własność gminy jest sprzeczna z art. 6 Konstytucji.

Odmowa zwolnienia od podatku obrotowego samochodu osobowego stanowiącego mienie osoby przesiedlającej się, który służył jej do użytku osobistego, jest zgodna z art. 1 ust. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. nr 53 poz. 338; zm. Dz.U. 1989 nr 74 poz. 443/ oraz par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie opodatkowania podatkiem obrotowym

1. Rada sołecka nie jest organem jednostki pomocniczej gminy wyposażonym w uprawnienia do samodzielnego działania /art. 36 ust. 1 zd. drugie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1990 nr 16 poz. 95 ze zm./ - w szczególności nie podejmuje uchwał o skorzystaniu ze środków prawnych przysługujących sołectwu jako ewentualnej stronie w postępowaniu administracyjnym, nie dysponuje

Najniższym ekwiwalentem z tytułu praktyki zawodu, refundowanym ze środków Funduszu Pracy /art. 37 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, jest ekwiwalent ustalony według zasad przewidzianych w par. 2 ust. 2 zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 września 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania oraz trybu wypłacania ekwiwalentu