Oddalenie skargi kasacyjnej następuje, gdy skarżący nie spełniają warunków umorzenia składek ustalonych na podstawie zidentyfikowanego kodu PKD, którego prowadzenie jest kluczowe dla wykazania spadku przychodów i skorzystania z ulg podatkowych według przepisów COVID-19.

Za czynności realizowane w ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, w tym typowe czynności administracyjne, mogą być pobierane opłaty, zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Prokurator nie ma legitymacji do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody do sądu administracyjnego, co czyni skargę niedopuszczalną i uzasadnia jej odrzucenie. Mandat członka zarządu powiatu nie został skutecznie zrezygnowany ani cofnięty. Uchwała podjęta przez Zarząd w dniu 13 kwietnia 2021 r. jest sprzeczna z prawem.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że dowody zgromadzone w postępowaniu administracyjnym były wystarczające do ustalenia, iż nośnik reklamowy znajdował się w pasie drogowym, co uzasadniało nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na spółkę za zajęcie tego pasa bez zezwolenia.

Pracodawca ma prawo do dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego w ramach efektu zachęty, mimo braku formalnego orzeczenia w chwili zatrudnienia, jeżeli świadomość pracodawcy o niepełnosprawności istniała na podstawie oświadczenia pracownika.

Brak fizycznego przedstawienia orzeczenia o niepełnosprawności w chwili zatrudnienia nie wyklucza spełnienia efektu zachęty, pod warunkiem posiadania przez pracodawcę wiedzy o niepełnosprawności zatrudnianego pracownika. Organ przy wydawaniu decyzji musi dokonać pełnej oceny dowodowej uwzględniając oświadczenia stron.

Warunkiem uzyskania dofinansowania jest wiedza pracodawcy o niepełnosprawności pracownika w chwili zatrudnienia, a nie fizyczne posiadanie orzeczenia; samo oświadczenie pracownika może tę wiedzę potwierdzać.

Efekt zachęty, warunkujący przyznanie dofinansowania, spełniony jest, gdy pracodawca ma wiedzę o niepełnosprawności pracownika; formalne orzeczenie nie musi być dostarczone w dniu zatrudnienia.

W postępowaniu o przywrócenie terminu na złożenie wniosku strona obowiązana jest uprawdopodobnić brak winy w uchybieniu terminowi. Okoliczności uprawdopodobniające brak winy muszą być szczegółowo wskazane i wynikać z materiału dowodowego sprawy. Brak precyzyjnego uzasadnienia uzasadnia odmowę przywrócenia terminu.

Pracodawca ma prawo do dofinansowania wynagrodzenia pracownika z niepełnosprawnością, jeśli posiada wiedzę o jego statusie w dniu zatrudnienia, nawet bez formalnego orzeczenia. Brak fizycznego orzeczenia nie wyklucza efektu zachęty, jeśli świadomość niepełnosprawności istniała wcześniej.

Poniesienie kosztów płacy w rozumieniu art. 26a ust. 1a1 pkt 3 ustawy o rehabilitacji oznacza faktyczną zapłatę przez pracodawcę, a nie księgowanie wpłat przez ZUS. Uchybienia w interpretacji tego przepisu przez organ administracyjny i sąd uzasadniają konieczność ponownego rozpatrzenia.

Dla celów dofinansowania wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego kluczowa jest wcześniejsza wiedza pracodawcy o niepełnosprawności, a nie posiadanie formalnego orzeczenia w momencie nawiązania stosunku pracy. Pracodawca może spełnić warunek efektu zachęty, znając niepełnosprawność pracownika przed jego zatrudnieniem.

Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu J. C. na stanowisko komornika sądowego została uznana za zgodną z prawem. Powołanie oparte było na rzetelnej ocenie przesłanek ustawowych, a zarzuty proceduralne dotyczące obsady sędziowskiej oraz pozbawienia prawa do obrony okazały się niezasadne.

Organ egzekucyjny jest zobowiązany do zbadania prawidłowości realizacji zajęcia, w tym ochrony środków wyłączonych z egzekucji, co podlega kontroli w ramach skargi na czynności egzekucyjne. NSA podtrzymał decyzję WSA, podkreślając konieczność zapewnienia ochrony prawnej dłużnikom.

NSA uznał, że warunkiem dofinansowania wynagrodzeń jest faktyczne poniesienie kosztów płacy, tj. dokonanie przelewu na ZUS, nie zaś formalne księgowanie przez ZUS. Uchylono zaskarżony wyrok oraz decyzję administracyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak zasadności skargi kasacyjnej, wskazując, że nieprzedstawienie formalnego orzeczenia o niepełnosprawności przy zatrudnianiu nie dyskvalifikuje wiedzy o niepełnosprawności jako podstawy efektu zachęty.

Pracodawca może uzyskać dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego w ramach efektu zachęty, gdy jest świadomy niepełnosprawności pracownika przed jego formalnym zatrudnieniem, nawet jeśli orzeczenie przedstawiono później.