Sprzedaż nieruchomości uzyskanego w ramach najmu prywatnego nie stanowi działalności gospodarczej, a przychody z takiej sprzedaży nie są przypisane do źródła przychodów jako działalność gospodarcza, lecz jako zbycie majątku osobistego.

Postanowienie sądu potwierdzające fałszywość dowodu, nawet przy niewykryciu sprawcy, wystarcza do wznowienia postępowania podatkowego, jeśli fałszywy dowód był podstawą ustalenia istotnych okoliczności faktycznych.

W sytuacji, gdy wobec podatnika toczy się postępowanie egzekucyjne dotyczące innych należności, a podatnik nie posiada odpowiedniego majątku zabezpieczającego długi, nadanie decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności jest prawnie uzasadnione.

Odsetki naliczone na rzecz oddziału zagranicznego przedsiębiorstwa, związane z finansowaniem pożyczonym od spółki macierzystej, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu tego oddziału, zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, traktując oddział jako autonomiczny podmiot podatkowy.

Wszczęcie postępowania karno-skarbowego może skutkować zawieszeniem biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego tylko wtedy, gdy wynika z rzeczywistych przesłanek faktycznych wskazujących na podejrzenie popełnienia czynu zabronionego, a nie stanowi środka instrumentalnego zmierzającego wyłącznie do wstrzymania biegu terminu przedawnienia.

Przywrócenie terminu w postępowaniu podatkowym może nastąpić jedynie wówczas, gdy podatnik uprawdopodobni brak swojej winy w uchybieniu terminowi, przy czym ciężar tego uprawdopodobnienia spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy.

Podatnik świadczący usługi hotelarskie ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych usług gastronomicznych, jeżeli usługi te są nabywane w celu ich odsprzedaży klientom i pozostają w ścisłym związku z działalnością gospodarczą.

Dobrowolny charakter poniesienia wydatku nie wyłącza możliwości uznania go za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli jego poniesienie służy zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów podatnika.

Decyzji nieostatecznej można nadać rygor natychmiastowej wykonalności, jeśli istnieją przesłanki potwierdzające zagrożenie niewykonania zobowiązania podatkowego, w tym brak zabezpieczenia w postaci majątku i toczące się postępowanie egzekucyjne.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje podatnikowi, który nabywa towary w ramach łańcucha dostaw dotkniętego oszustwem podatkowym, jeżeli wiedział lub powinien był wiedzieć, że uczestniczy w transakcji związanej z tym oszustwem; obowiązek ten nie może zostać zniesiony przez formalną weryfikację kontrahentów.

Sąd może uznać za zasadny wniosek o wznowienie postępowania, jeżeli strona powzięła wiadomość o istnieniu decyzji w sposób pozwalający na jej identyfikację, a niespełnienie formalnych przesłanek uzasadnia odmowę wznowienia takiego postępowania.

Decyzja organu podatkowego o zabezpieczeniu zobowiązania na mocy art. 33 Ordynacji podatkowej narusza w sposób rażący prawo, gdy wydana została bez dostatecznego uzasadnienia i wbrew wcześniejszym wyrokom sądowym, które wiążą organ w zakresie oceny prawnej.