Załatwienie sprawy administracyjnej przez wydanie decyzji opartej na błędnie ustalonym stanie faktycznym jest sprzeczne z obowiązującą w postępowaniu administracyjnym zasadą prawdy obiektywnej, naruszając w ten sposób przepisy postępowania administracyjnego, przede wszystkim art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego, ale także inne przepisy tego Kodeksu normujące sposób dochodzenia do ustalenia

Informacje zamieszczone w prasie nie mogą stanowić materiału dowodowego, wiążącej wykładni przepisów prawa, decydujących o rozstrzygnięciu sprawy, jeżeli organ administracji nie posiada równocześnie aktu albo dokumentu wydanego we właściwej formie, zgodnego z tą informacją prasową.

Jeżeli strona nie cofnęła odwołania /art. 137 Kpa/, co byłoby równoznaczne z wystąpieniem o umorzenie postępowania odwoławczego /art. 105 par. 2 Kpa/, brak jest podstaw do umorzenia tego postępowania jako bezprzedmiotowego tylko z tego powodu, że strona wykonała decyzję nieostateczną.

1. Wycofanie nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi ze sprzedaży /"skreślenie" jej z wykazu/ jest odpowiednikiem /korelatem/ uprawnienia naczelnika gminy do przeznaczania gruntów do sprzedaży osobom fizycznym. Z tego względu stanowisko w przedmiocie wycofania określonej działki ze sporządzonego wcześniej "wykazu" również nie jest decyzją administracyjną i w konsekwencji nie podlega sądowej kontroli

1. Samowolne wprowadzenie zmian do projektu w tych jego elementach, które są dołączone do wniosku o pozwolenie na budowę, prowadzi do wykonywania robót w sposób odbiegający od ustaleń i warunków określonych w udzielonym pozwoleniu. 2. Żądanie naprawienia szkody spowodowanej działaniami właściciela zakłócającymi normalne korzystanie z sąsiedniej nieruchomości /art. 144 Kc/ jest roszczeniem cywilnym

Żądanie powtórzenia w postępowaniu podatkowym wszystkich uprzednio przeprowadzonych dowodów byłoby niecelowe, naruszające zasadę szybkości i prostoty postępowania wyrażonej w art. 12 par. 1 Kpa. Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera przepisu bezpośrednio upoważniającego organ do wykorzystania jako dowodu protokołu przesłuchania świadka, sporządzonego w odrębnym postępowaniu, to jednak takie

Wzruszenie ostatecznej decyzji administracyjnej organu pierwszej instancji w trybie odwoławczym, nadto bez uprzedniego wniesienia odwołania przez stronę postępowania, stanowi rażące naruszenie przepisów art. 138 i art. 16 par. 1 Kpa i skutkuje stwierdzenie nieważności takiej wadliwej decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Podpisanie decyzji administracyjnej bez podania imienia, nazwiska i stanowiska służbowego, z którego wynikałoby upoważnienie do jej wydania, przesądza o istotnej wadzie tej decyzji.

Jeżeli nieprzedstawienie potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu nastąpiło w okolicznościach, kiedy z naruszeniem obowiązków wynikających z art. 9 Kpa organ administracji nie poinformował strony jak ma postępować i błędnie załatwił pismo skierowane do niego przez zarządcę budynku to uchybienia te miały istotny wpływ na wynik sprawy.

1. Orzekający o wydaniu zezwolenia organ administracji państwowej nie działa dowolnie lecz jedynie w ramach zakreślonych przepisami ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową /Dz.U. nr 12 poz. 64/. 2. W istocie rzeczy zakazana jest każda działalność objęta przepisami ustawy jeżeli sprzeciwia się prawu albo zagraża bezpieczeństwu, spokojowi

Ponieważ działające w sprawie organy administracji państwowej starannie podkreślają - w odpowiedzi na skargę - że ich stanowisko w przedmiocie odmowy wypłacenia odprawy nie ma w żadnym wypadku charakteru decyzji administracyjnej, istnieją podstawy do potraktowania skargi jako wniesionej w trybie art. 216 Kpa, to jest na "bezczynność organu". Jednakże ze względu na rzeczywiste znaczenie pism znajdujących

Skoro organ I instancji drugą swoją decyzję wydał bez podstawy prawnej w toku toczącego się postępowania odwoławczego, to należało uchylić tę decyzję z przyczyny nieważności, a następnie ustosunkować się do odwołania strony od nieostatecznej decyzji pierwszoinstancyjnej i orzec w sposób przewidziany w art. 138 Kpa.

O naliczaniu i wpłacaniu zaliczki podatku dochodowego /w świetle par. 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 stycznia 1982 r. w sprawie zaliczek na podatki dochodowy i obrotowy /Dz.U. nr 4 poz. 29/ decydują efekty /dochód/ faktycznie osiągnięte a dowodem tego są przede wszystkim zeznania i księgi prowadzone przez podatnika. Powstanie wątpliwości co do rzetelności złożonego zeznania

1. Dokonując /lub odmawiając/ "potwierdzenia" uprawnień właściciel lub zarządca budynku przeprowadza w istocie rzeczy ocenę stanu faktycznego na tle obowiązującego stanu prawnego po to, by stwierdzić istnienie uprawnienia przysługującego stronie w tym zakresie. Jeżeli ocena ta budzi wątpliwości wówczas właściwy organ administracji państwowej rozstrzygając o zameldowaniu na podstawie art. 47 ust. 2

1. Kognicja Naczelnego Sądu Administracyjnego ogranicza się do badania zgodności z prawem tylko decyzji administracyjnych, którymi są także rozstrzygnięcia o przyjęciu bądź nieprzyjęciu na I rok studiów. Nie mogą być natomiast w tym trybie podważane oceny kwalifikacyjne będące rezultatem oceniania wiadomości kandydata - co ze swej istoty nie jest sprawą administracyjną i nie podlega reżimowi Kodeksu

1. Pytanie egzaminacyjne, także testowych są wyjściowym, a zarazem podstawowym ogniwem procedury "oceniania" wiadomości kandydata, która to procedura nie będąc regulowana przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego - uchyla się spod kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Wycofanie określonego pytania z opracowanej książeczki testowej czy też z innego zestawu pytań - należy również do

1. W rozumieniu art. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 9 kwietnia 1968 r. o zezwoleniach na publiczną działalność artystyczną, rozrywkową i sportową /Dz.U. nr 12 poz. 64/ zakazana jest każda działalność objęta przepisami ustawy, jeżeli sprzeciwia się prawu albo zagraża bezpieczeństwu, spokojowi lub porządkowi publicznemu. 2. Jeżeli wnioskodawca wykaże się należytymi kwalifikacjami zawodowymi i osobistymi, wymaganymi

W przypadkach nowych samochodów zagranicznych nie sprzedawanych przez PP "Polmozbyt", dla których nie ustalono ceny w walucie obowiązującej w danym kraju, ceny dewizowe, ustalone przez inne instytucje w walucie nie będącej oficjalnym środkiem płatniczym w PRL, nie mogą być uznane za ceny detaliczne w rozumieniu art. 8 ust. 7 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45

1. Dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego z powodu jej niezgodności z prawem nie powinna być traktowana jako stworzenie możliwości dostania się na studia wyższe z mocy wyroku sądowego /stosownie do art. 196 par. 1 i par. 2 pkt 14 Kpa/. 2. Obietnica wprowadzenia określonej regulacji zawarta w publicznej nawet wypowiedzi nie może być traktowana jako źródło prawa i w żadnej mierze nie będzie

1. Umorzenie zaległości podatkowych lub odsetek za zwłokę nie prowadzi do uchylenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązań podatkowych lub odsetek, a wniosek o ich umorzenie podlega rozpatrzeniu w odrębnym postępowaniu, wszczętym w nowej sprawie, która nie dotyczy kwestii ustalenia należności. 2. Rozpoznając skargę jednostki gospodarki uspołecznionej na decyzję administracyjną, Naczelny Sąd Administracyjny

1. Opodatkowanie w formie karty podatkowej ma charakter ryczałtu, który w swoim założeniu, z różnych powodów w tym także ze względu na interes podatnika - jest systemem uprzywilejowanym i odmiennym od opodatkowania na zasadach ogólnych. Określanie wielkości karty podatkowej tylko w ten sposób, że ustala się wymiar podatku na zasadach ogólnych posługując się różnymi elementami kalkulacyjnymi i w przypadku

Uznaniowy charakter decyzji o cofnięciu uprawnień do wykonywania rzemiosła z tego powodu, że rzemieślnik zmienił siedzibę zakładu bez zgody organu /art. 18 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40 ze zm./, nie zwalnia organu administracji państwowej z obowiązku dokonania oceny, czy w konkretnej sprawie nie występują okoliczności przemawiające

Zwrot "ceny płacone przez Państwo", użyty w par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele /Dz.U. nr 28 poz. 146 ze zm./, oznacza ceny skupu produktów rolnych ustalone przez uprawnione organy państwowe, co odpowiada pojęciu "cen urzędowych" w rozumieniu art. 3 ust. 1