1. Z samego brzmienia przepisów art. 89 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 14 poz. 113 ze zm./ wynika niedopuszczalność wydawania łącznej decyzji obejmującej rozstrzygnięcia obu instancji administracyjnych. Najpierw musi bowiem zapaść decyzja wydziałowej komisji rekrutacyjnej, następnie zaś może być podjęta decyzja uczelnianej komisji rekrutacyjnej, jeżeli w terminie 14 dni

Wedle preambuły do ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ celem przepisów zawartych w tym akcie prawnym jest "wykorzystanie możliwości gospodarczych oraz inicjatywy jednostek gospodarki nie uspołecznionej w zakresie zaspokajania potrzeb ludności zgodnie z potrzebami

Według przepisów Kodeksu cywilnego umowa darowizny rzeczy co do tożsamości oznaczonych pociąga za sobą jednocześnie przeniesienie prawa /art. 890 par. 1 Kc/. Dlatego też mając na uwadze treść przepisu art. 155 par. 1 Kc gdy chodzi o przedmiot darowizny, który stanowi przeniesienie własności rzeczy lub przeniesienie innego prawa, to wykonanie świadczenia w całości lub w części może również nastąpić

Przez użytkowanie w pojęciu art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ należy rozumieć użytkowanie prawne. Nie będzie zatem uprawnioną do nabycia na własność nieruchomości państwowej rolnicza spółdzielnia produkcyjna, która wprawdzie w dniu wejścia w życie cyt. ustawy władała faktycznie tą nieruchomością, ale nie miała wobec niej uregulowanego stanu

Niewykorzystanie prawnej możliwości cofnięcia zezwolenia nie wyklucza powołania się na tę samą okoliczność jako przesłankę odmowy wydania nowego uprawnienia na prowadzenie tej samej działalności gospodarczej. Skoro bowiem fakt dwukrotnego ukarania w okresie ostatnich dwóch lat za wykroczenia przeciwko interesom konsumentów może mieć niekorzystne następstwa dla osoby posiadającej już uprawnienie do

Zmiana zakresu czynności urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie należy do spraw poddanych kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadzie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

Osoba pozbawiona zdolności do czynności prawnych nie może sama w postępowaniu administracyjnym podejmować żadnych czynności prawnych, ponieważ nie wywierają one skutku procesowego.

Możliwość odmowy wydania uprawnienia do wykonywania handlu z powodu niezgodności zamierzonej działalności gospodarczej z zasadami racjonalnego zatrudnienia wykwalifikowanych kadr o której mowa w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ dotyczy przede wszystkim

Wprawdzie wniesienie odwołania powoduje przejęcie kompetencji do załatwienia sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, to jednak jego decyzja /poza przewidzianą w art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa decyzją o umorzeniu postępowania odwoławczego/ musi bezpośrednio ustosunkowywać się do zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej. Punktem odniesienia dla całego postępowania odwoławczego jest bowiem nieostateczne

Z brzmienia art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nie wynika aby wadliwość miała dotyczyć tylko podstawy materialnoprawnej decyzji. Również rażące naruszenie przepisów prawa powołanego jako podstawa kompetencyjna lub proceduralna rozstrzygnięcia jest przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji.

Obowiązek doprowadzenia zapisów meldunkowych do stanu zgodnego z adresem miejsca pobytu, w tym również sprostowanie wadliwie dokonanego meldunku, który nie jest zgodny z adresem pobytu stałego wynika bezpośrednio z art. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ oraz art. 6 ust. 1 tej ustawy. Obowiązek ten nie wymaga konkretyzacji w decyzji

Nie podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym. Skarga na postanowienie organu odwoławczego utrzymujące w mocy postanowienie organu I instancji o zastosowanie środka egzekucyjnego w postępowaniu wykonawczym nie przysługuje.

Zaprzeczeniem konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa /art. 67 ust. 2 Konstytucji PRL/, a także naruszeniem zasad współżycia społecznego /art. 5 pkt 5 Konstytucji PRL/ jest wycofanie przez organ administracji nieruchomości rolnej ze sprzedaży i umorzenie postępowania w sytuacji, gdy uprawnienia jednej z osób ubiegających się o nabycie tej nieruchomości stanęły na przeszkodzie sprzedaniu

Decyzja organu odwoławczego, uchylająca lub zmieniająca decyzję pierwszej instancji z powodu odmiennych ustaleń albo oceny stanu faktycznego sprawy, uchybia przepisom art. 7, art. 77 par. 1 i art. 107 par. 3 Kpa, jeżeli jej uzasadnienie nie wskazuje przyczyn i dowodów, dla których należało zakwestionować stan faktyczny ustalony w postępowaniu pierwszej instancji i przyjąć odmienne ustalenia w tym zakresie

1. Wynikające z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ uprawnienia rad narodowych do ustalenia stawek świadczeń na fundusz, w tym świadczeń zróżnicowanych w zależności od rodzaju prowadzonej działalności, także ustalanie świadczeń poniżej granicy określonej ustawą oraz ulg i zwolnień w świadczeniach na fundusz mogą być wykonywane

1. Na mocy decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego strona nabywa uprawnienie z chwilą, gdy decyzja ta stała się ostateczną, a nie z momentem objęcia lokalu. 2. Okoliczność, że przydzielony lokal nie został zajęty przez najemcę /bez jego winy/, nie oznacza, że przydział lokalu jest decyzją, na mocy której strona nie nabyła prawa i która może być uchylona lub zmieniona w trybie art. 154 par. 1 Kpa.

1. Przymiot "prawomocności" wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy tylko sfery zgodności z prawem decyzji ostatecznej i nie stwarza przeszkód jej zmiany lub uchylenia w nadzwyczajnym trybie administracyjnym przewidzianym do wzruszenia decyzji prawnie niewadliwych. 2. Dopuszczalne jest wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną, co do której sąd administracyjny

Przepisy ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ przewidują wydawanie /art. 2 - art. 7/, cofanie i wygasanie uprawnień art. 8 - art. 10/ do prowadzenia we własnym imieniu i na własny rachunek przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej działalności gospodarczej w

Potwierdzenie uprawnień do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie /art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/, dokonywane przez właściciela lub zarządcę budynku /art. 29 ust. 1 ustawy/, nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 Kpa.

Odmowa udzielenia odpowiedzi na krytykę prasową nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./, ani bezczynnością o której mowa w art. 216 par. 1 Kpa. Nie jest także "odmową udzielenia informacji" w sensie art. 4 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy.

Stosownie do dyspozycji art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ obowiązek świadczenia na fundusz gminny lub fundusz miejski ciąży m.in. na osobach fizycznych wykonujących działalność wytwórczą, handlową lub usługową - bez względu na rodzaj uprawnienia, na którego podstawie prowadzą ową działalność. Treść tego przepisu nie

Organ, który korzysta z możliwości przewidzianej w art. 200 par. 2 Kpa, dokonuje oceny zaskarżonej decyzji w takich granicach, w jakich mógłby to uczynić Naczelny Sąd Administracyjny. W zakresie jednak sposobu rozstrzygnięcia, organ ten - w przeciwieństwie do organu odwoławczego /art. 138 Kpa/ oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 207 Kpa/ - może uznając skargę w całości za słuszną jedynie zmienić